خبرگزاری میزان: صفا آقاجانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درخصوص فعالیتهای خود در عرصه بازیگری گفت: بعد از بازی در دو سریال «مرگ خاموش» و «روزهای بیقراری» پیشنهادات نسبتاً خوبی داشتم و در حال حاضر به بررسی آنها مشغولم تا به امید خدا در یکی از این آثار بازی کنم.
بازیگر فیلم سینمایی «میگرن» درباره حضورش در فصل سوم سریال ستایش افزود: باید بگویم که متاسفانه در ستایش 3 به ایفای نقش پرداختم و خودم از این حضور راضی نبودم، زیرا نقشم بسیار کوتاه و کم اهمیت بود. این تاسف را به این دلیل میخورم که اگر تعهد و اخلاق ایجاب نمیکرد به هیچ وجه در این سریال بازی نمیکردم.
وی دلیل ناراحتی خود از بازی در «سریال ستایش» را اینگونه توصیف کرد: واقعیت امر در فصل دوم ستایش قرار بود شخصیت من حضور پیدا کند و در فصل سوم به یکی از شخصیتهای اصلی مبدل شود، اما با رفتن برخی بازیگران و تغییراتی که پیش آمد نقش من در حدی کاهش پیدا کرد که نبودنم بهتر از بودن بود. بازی در این سریال را تنها به این دلیل قبول کردم که اخلاق حکم میکرد کنار پروژه بمانم و ادامه آن شخصیت را هرچند ناچیز بازی کنم.
بازیگر فیلم «آبنبات چوبی» درباره کم کاری خود در عرصه سینما اضافه کرد: بعد از آبنبات چوبی متاسفانه هیچ کاری را در سینما نداشتم. فکر میکنم سینمای ایران تبدیل به خاله بازی شده و من طبیعتاً در این بازی نیستم و اگر نه چندین کار را روی پرده داشتم.
وی در همین رابطه ادامه داد: در سینمای امروز اگر نقشی نوشته میشود حاضرند بازیگران خارجی و بازیگرانی که خارج از ایران زندگی میکند را برای ایفای نقش میآورند، اما آن را به بازیگران ایرانی نمیدهند. نمیدانم، اما آیا واقعاً بازیگران توانمندی در کشور نداریم که کارگردانان به دنبال بازیگران غیر ایرانی میروند.
بازیگر فیلم «دو عروس» با اشاره به تاثیر فضای مجازی در انتخاب بازیگر تصریح کرد: این روزها فعالیت در فضای مجازی و داشتن فالوور زیاد در فضای مجازی به یکی از ملاکهای اصلی انتخاب بازیگر مبدل شده است. این وضعیت در حدی پیش رفته که بسیاری از بازیگران فالوور غیرواقعی میخرند تا بتوانند نقشی در سینما داشته باشند.
آقاجانی وضعیت روز سینما را ناامید کننده خواند و خاطرنشان کرد: فکر نمیکنم نه تنها برای من بلکه برای سینمای ما اتفاق متفاوتی در آینده بیفتد، زیرا سرمایههای مشکوک در سینما همچنان در جریان است و بازیگران از طریق روابط مشکوک انتخاب میشوند. متاسفانه این مشکلات به شدت در حال افزایش است و هیچکس هم برای حل آن فکری نکرده است. به همین دلیل امیدی به سینما نیست.