به گزارش ایسنا، تیپ 23 نیروهای ویژه هوابرد (نوهد و به عبارتی کلاه سبزها) پنج گردان عملیاتی را در جدول سازمان عهده دار بود که گردان 192 یکی از آنها محسوب میشود. تمامی گردانهای این تیپ که از افرادی، با ویژگیهای منحصر به فرد نظامی از قبیل ورزیدگی، آشنایی به علوم و فنون جنگهای نامنظم شکل گرفته بودند. عملیات چتربازی و رزم در شرایط سخت از ابتداییترین تخصصهای تکاوران آن است. برای همین وضعیت جسمی، روحی و علمی برتر، از الزامات انجام وظیفه در این نوع یگانها است.
نشانی از تقابل نوهد در مقابل مردم انقلابی نیست
به طور جد میتوان ادعا کرد که یگان نیرو مخصوص نه در شب 22 بهمن سال 1357، بلکه از ماهها قبل به حرکت مردمی انقلاب اسلامی که در حال پیاده شدن بود لبیک گفته بود و در کنار انقلابیون حرکت میکرد، استدلال منطقی و علمی از آن سخن میگوید به رغم مسئولیت و مأموریتهای واگذاری به تیپ23 نوهد، هرگز آمار یا نشانی نخواهیم یافت که فردی در آن دوران توسط پرسنل این تیپ که غالباً به مأموریتهای حکومت نظامی هم مأموریت مییافت، دستگیر، مجروح یا به شهادت رسیده باشد و این باعث افتخار ارتش و تیپ 23 نوهد بود که با آگاهی و بینش ژرف اندیش فرماندهان و تمامی کارکنان تیپ این انسجام محقق شده بود.
«گردان 192» تیپ نوهد مانند دیگر گردانها از این شایستگی چه قبل و چه بعد از انقلاب بهرهمند بود. این گردان بعد از استقرار نظام جمهوری اسلامی به فرماندهی شهید سرهنگ دوم ستاد «ابراهیم علی اصغرلو» تجدید سازمان شد. نامبرده از ویژگیهایی از جمله هوشمندی، تحصیلکردگی، ورزیدگی و عشق به ایران اسلامی و خستگی ناپذیری در انجام مأموریتهای محوله، برخوردار بود.
تحصیل در فرانسه و آموزش به سپاهیان
او در سال 1344 از دانشگاه افسری فرانسه (سن سیر) فارغ التحصیل شد و به نحو شایستهای در امر آموزش به نسل جوان ارتش از هیچ کوششی فروگذار نبود و شاگردانی را تربیت کرد که همین شاگردان پس از انقلاب، همین آموزشها را به برادران سپاهی منتقل کردند که تیمهای مبارزه با عوامل گروگانگیری (هواپیماربایی) و دهها آموزش دیگر را میتوان نام برد.
در فروردین ماه 1359 که شهر بانه در محاصره کامل عوامل ضد انقلاب بود و راههای ارتباطی با شهر سقز و سردشت از شرق و غرب در کنترل احزاب و گروهکهای مسلح غیر قانونی قرار داشت، به گردان 192 تیپ نوهد مأموریت داده شد تا با چند فروند بالگرد هوانیروز به شیوه عملیات هلیبرن نفراتش را به مرتفعترین ارتفاعات شهر بانه یعنی «آربابا» و «آرمرده» که کاملا در اختیار حزب دموکرات بود منتقل کند و ضمن رزم تن به تن با عوامل دشمن که در سنگرهای از پیش ساخته شده و مستحکم مستقر بودند درستیزد، به کنترل ارتفاعات مشرف برای بازگشایی محور سقز- بانه بپردازند و با خارج کردن ضد انقلاب از شهر اجرای مأموریت کنند، انجام این حرکت را تسهیل بخشید.
گردان 192 در تاریخ 59/1/29 این مآموریت را به اجرا در آورد. اما متأسفانه به علت پارهای ناهماهنگیها و به موقع نرسیدن آتش و نیروهای پشتیبانی، نیروهای هلیبرن (پیاده شده) روی ارتفاع آربابا به محاصره نیروهای ضد انقلاب در آمدند و ضمن یک نبرد و رزم تن به تن چند ساعته که به شهادت رسیدن هفت نفر از پرسنل شجاع، دلیر و حماسه ساز انجامید و همچنین مجروح شدن 15 نفر دیگر، عملیات به شکست منجر شد. نکتهای که در این عملیات فراموش ناشدنی است، همانا جنگیدن و تسلیم نشدن اختیاری این افراد تا آخرین فشنگ در اختیارشان بود.