این شاعر که با کتاب «دل تو برد شرط را» در جشنواره شعر فجر شایسته تقدیر شناخته شده است، در گفتوگو با ایسنا درباره وضعیت این روزهای شعر نوجوان اظهار کرد: معضلی که وجود دارد و مربوط به شرایط فعلی هم نیست و از پیشتر بوده، کملطفی ناشران در حق کتابهای این گروه سنی (نوجوان) است. ناشران کمی به این طیف میپردازند و بهخصوص شعر نوجوان را به سختی میپذیرند و زمانی طولانی میگذرد تا یک کتاب شعر نوجوان چاپ شود؛ گاهی یک تا دو سال و گاه نیز سه تا چهار سال طول کشیده تا یک مجموعه را ناشر چاپ کرده آن هم با تیراژ اندک. قطعا با چنین روندی و با چنین تیراژهایی، کتابها آنچنان که باید و شاید به دست مخاطب نمیرسد و معلوم نیست چاپهای بعدی هم به چه شکل و با چه فاصلهای انجام شود.
او افزود: فضای جامعه هم متاسفانه طوری است که بچهها کمتر کتابهای شعر را میبینند. شاید بیشتر از هر جایی، آموزش و پرورش بتواند با برگزاری نمایشگاههای کتاب به شکل دائمی یا فصلی در این زمینه تاثیر بگذارد یا با دعوت از شاعران و دیدار و گفتوگوی آنها با بچهها، به شناخت بچهها از شعر، شاعر و ادبیات کمک کند. اما متاسفانه این اتفاقها یا نمیافتد یا بسیار در حاشیه است. وقتی آنطور که شایسته است به درس ادبیات بها داده نمیشود دیگر چه انتظاری میتوان داشت؟ خدا را شکر در زمینه داستان و خصوصا داستانها و رمانهای ترجمه اوضاع بهتر است و ناشران به این بخش بیشتر توجه کردهاند اما قابلیتهای مجموعههای شعر، نقش و اثرگذاری شعر بر مخاطب تا حد زیادی مغفول واقع شده است.
سالاروند همچنین بیان کرد: متاسفانه ما در ایجاد علاقه و ترویج فرهنگ کتابخوانی کوتاهی کردهایم و نقش ادبیات را در زندگی بچهها دست کم گرفتهایم. همه در این کوتاهی سهیم هستیم؛ خانوادهها، سیستمهای آموزشی، سیستمهای تصمیمگیرنده در امور فرهنگی و... . معمولا وقتی به هر دلیلی بودجههای دولتی کاهش مییابد اولین جاهایی که آسیب میبینند بخشهای فرهنگی هستند. در شرایط دشوار فعلی، اغلب ناشران بسیار در مضیقه هستند و ترجیح میدهند سهمیه کاغذ خود را برای کتابهایی که مخاطب بیشتری دارد، صرف کنند و با این روال، با کتابهای شعر معمولا به شکل مجموعههایی تفننی برخورد میشود که برای چاپ در اولویت قرار نمیگیرند.
این شاعر در ادامه با بیان اینکه باید پذیرفت که جامعه متشکل از نظرات متفاوت و متنوع است، درباره برخی انتقادات به جشنواره فجر گفت: من شخصا پیگیر جشنوارهها نیستم و کمتر اینگونه برنامهها را رصد میکنم و ترجیح میدهم در خلوت به کارهای جدیتر بپردازم. قطعا هر برنامه و جشنوارهای کاستیهایی دارد و گردانندگان باید انتقادها را بشنوند و با تدبیر، به اصلاح ضعفها بپردازند. جزماندیشی و ایجاد سد و مانع و توجه به یک طیف خاص راهحل نیست. گردانندگان جشنوارهها باید با انتخاب داوران از بین سلایق و نگاههای متفاوت، اعتماد مخاطبان را جلب کنند، اگرچه به هرحال همیشه عدهای به دلایل مختلف ممکن است از نتایج داوری ناراضی باشند.
او با اشاره به اینکه خیلی از حرف و حدیثها در این دوره نمایشی است بیان کرد: کسی که نظرگاه و اعتقادی داشته باشد، محترمانه و درست حرف میزند. نقد هم اصول و روش دارد. چیزهایی که در این چند وقت از طریق دوستانم شنیدهام عجیب و تاسفبار است. کسانی نه فقط آموزههای دینی، که اخلاق و آداب انسانی را به کلی کنار گذاشتهاند. در دورهای که ما جوانتر بودیم و بین همنسلان ما اگر انتقادی هم صورت میگرفت، هرگز اینگونه بیپروا و با هتک حرمت نبود. امروزه ظاهرا برخی قصدشان فقط تخریب است و نقدهایشان هم بر اساس منطق و اصول نیست. نقد این افراد اصلا نقد نیست که فقط نوعی عقدهگشایی است که یا در ظاهر دفاع از دین و انقلاب یا در لفافه روشنفکری و آزاداندیشی پنهان شده و اگر کسی کارنامه این افراد را رصد کند به خوبی دلایل این رفتارهای حقیرانه را درخواهد یافت.
فاطمه سالاروند نقد را لازمه بارور شدن ادبیات دانست و گفت: شاعر و نویسنده احتیاج دارد که نقد شود و بدون نقد نه فرد و نه جامعه رشد نخواهد کرد اما اولین شرط نقد، رعایت اخلاق است. اینکه اینقدر فضا تخریب میشود و مشکلات جدی برای کسانی که به هر دلیل مایلند در این جشنوارهها باشند، پیش میآید، از فضایی مسموم حکایت میکند. خیلی از اینها که قائل به آزادی بیان هستند و خودشان را روشنفکر یا مسلمان و انقلابی جا میزنند، منش، رفتار و گفتارشان نه با آزادی بیان تناسبی دارد و نه با روشنفکری و نه با دین و ارزشهای دینی.
او در ادامه بیان کرد: من شخصا در این جشنواره شرکت نکردم، روال اینطور است که کتابها را خودشان انتخاب میکنند. چند روز قبل که مطلع شدم کتابم نامزد شده، تصمیم گرفتم حضور داشته باشم تا حرفی را که درباره وضعیت بچهها خصوصا بچههای مناطق کمبرخوردار داشتم مطرح کنم و توجه دوستان را به این موضوع جلب کنم.
به گفته این شاعر که جایزه 15 میلیون تومانی این جشنواره را به بچههای سیستان و بلوچستان بخشیده تا در امور فرهنگی و آموزشی صرف شود، «دل تو برد شرط را» مجموعه شعر نیمایی برای نوجوانان با موضوع عشق است که در سال 97 توسط نشر پیدایش چاپ شده است.