سرویس ورزش مشرق – آنچه در این برهه بیش از هر اتفاق ورزشی در فوتبال مهم به نظر می رسد تعیین یک رییس برای جانشینی مهدی تاج است. فردی که سکان یکی از مهمترین فدراسیون های ورزشی کشور را برای 4 سال در دست گرفته و در مهمترین سال فوتبالی، شرایطی را برای فوتبال فراهم کند که دو تورنمنت مهم جام جهانی 2022 و جام ملتهای 2023 را از دست ندهیم.
شاید یکی از دلایل عدم ثبت نام کاندیداها برای ریاست فدراسیون فوتبال نیز همین موضوع باشد. تیم ملی بزرگسالان مان در دور رفت مقدماتی جام جهانی نتایجی ضعیف کسب کرده و حالا برای صعود به دور بعد نیاز به برد مقابل بحرین و عراق و البته هنگ کنگ و کامبوج دارد. شرایطی دشوار که مارک ویلموتس به هر دلیلی خواسته یا ناخواسته آن را برای تیم ملی قدرتمند کشورمان پدید آورد تا پس از سالها دو باخت متوالی را تجربه کند.
فدراسیونی که با نگاهی سطحی به هزینه های جاری، درآمد فوتبالی و البته بدهی های میلیاردی اش به نوعی مجموعه ای ورشکسته به نظر می رسد قطعا جاذبه ای برای اهلش ندارد که بخواهند پا پیش گذاشته و با ورود به فضای پرچالش آن خودشان را درگیر انواع و اقسام مسایل مختلف مالی، سیاسی و فرهنگی کنند.
بیشتر بخوانید:
فدراسیونی که یک روز بابت شکایت و پرداخت هزاران دلار به مربیان خارجی ملی و یا باشگاهی اش دم از نداری می زند و روز دیگر بابت اتفاقات رخ داده در کشور باید نگران میزبانی تیم های ملی و باشگاهی اش در ایران یا کشور ثالث بوده و به خاطرش هفته ای یک بار با کنفدراسیون فوتبال آسیا مکاتبه یا تماس تلفنی داشته باشد.
فدراسیونی که در بسیاری از هفته های لیگ برتر به واسطه ورود پرچم فلان کشور به استادیوم، سرداده شدن فلان شعار روی سکوها و یا حمله به داور و اعضای تیم مهمان و میزبان، جراحات مرتبط با پرتاب سنگ و چوب بین هواداران یا مسئولان دو تیم گرفتار مباحث فرهنگی – اجتماعی است قطعا در کنار جاذبه های بزرگی که می تواند برای هر کاندیدایی داشته باشد فضایی ناامن و دلهره آور با دردسرهای روزمره را ترسیم می کند.
شاید از این روست که خیلی از آنهایی که تا سه سال قبل برای جلوس بر صندلی ریاست فدراسیون سرودست می شکستند و از دو ماه پیش از ثبت نام لابی های شان را شروع می کردند، حالا خود را به بی خبری از انتخابات همان فدراسیون زده اند!
در روزهای گذشته موضوع گلهای دربی و آفساید بودن یکی دو گل از 4 گل ردوبدل شده به اضافه موضوع انتخاب دراگان اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی ذهن مخاطبان فوتبال را به خود مشغول کرده است در حالی که دغدغه ای مهمتر و واجب تر پیش روی همه اهالی فوتبال است که شاید کمترین توجه به آن می شود.
جایگاهی که با حضور یک انتخاب اصلح در آن می توان به آینده فوتبال خوشبین و یا برعکس ناامید شد. بی گمان فرد یا افرادی که برای این سمت کاندیدا می شوند باید از حالا برنامه مدونی هم برای دیدارهای تدارکاتی ملی داشته باشند و صابون این اتفاق محتمل را به تن بمالند که اگر به هر دلیلی تیم ملی نتوانست راهی جام جهانی شود لااقل برای جام ملتهای 2023 برنامه دقیق تری ارائه دهند که همزمان از هر دو تورنمنت مهم جا نمانیم.
متأسفانه و به واسطه حضور بیش از حد شبکه های مجازی در فضای روزمره زندگی، این عادت بد در سطح اجتماع عمومیت پیدا کرده که مردم به روز زندگی می کنند. فارغ از اتفاقات پیش رو یا مسایل اقتصادی و اجتماعی که در گذشتۀ نزدیک رخ داده، همه درگیر موضوعی هستیم که در روز می افتد. به سرعت گذشته را از یاد می بریم و کاری به فردا نداریم. همین معضل نیز باعث شد تا ظرف روزهای حساس هفته پیش که فرصت ثبت نام برای ریاست فدراسیون کمتر و کمتر می شد تحت تأثیر دربی پایتخت، کمترین توجه و اخبار راجع به انتخابات ریاست فدراسیون در فضای رسانه ای مشاهده می شد. حالا هم که اسکوچیچ به عنوان سرمربی جدید تیم ملی انتخاب شده، فارغ از درست یا غلط بودن این انتخاب، حالا بازار اسکوچیچ داغ است و کسی سئوال نمی کند بیستم بهمن که فرصت ثبت نام تمام می شود آیا کاندیدای اصلحی برای نشستن بر صندلی ریاست فدراسیون ثبت نام کرده یا نه!
