به گزارش ایسنا، روز گذشته چند رسانه اسپانیایی خبر دادند که ایکر کاسیاس، ستاره پیشین تیمهای رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا قصد دارد برای انتخابات فدراسیون فوتبال این کشور ثبت نام کند. از طرفی 25 اسفند ماه قرار است انتخابات فدراسیون فوتبال ایران برگزار شود. اینها باعث شد تا درباره موضوعی صحبت کنیم که سد راه حضور فوتبالیستها در فدراسیون فوتبال ایران میشود.
فوتبالیستهایی که در ارگانهای ورزشی مانند فیفا و یوفا پست گرفتهاند کم نیستند. فیفا و یوفا از فوتبالیستهای با سابقه در سمتهای مختلف استفاده میکنند که بعضی از این پستها دائمیاند و بعضی از آنها موقتی. همچنین افرادی هستند که بعد از دوران بازیگریشان در کشور خود سمتهای ورزشی گرفتهاند که در این بین میتوان به داور شوکر، مهاجم پیشین تیم ملی کرواسی اشاره کرد که در حال حاضر رییس فدراسیون فوتبال این کشور است. سوالی که اینجا مطرح میشود این است که چرا فوتبالیستهای ایرانی که در سطح بینالمللی هم شناخته شده هستند چرا برای فدراسیون فوتبال ثبت نام نمیکنند و در صورت ثبت نام آیا میتوانند به عنوان نامزد نهایی انتخاب شوند؟
صرف نظر از مسائل شخصی که باعث جلو نیامدن این افراد برای حضور در فدراسیون فوتبال میشود، بندی در اساسنامه وجود دارد که سد راه آنها میشود. طبق بند دو ماده 39 افرادی میتوانند به عنوان نامزد در انتخابات فدراسیون فوتبال شرکت کنند که سابقه 10 سال مدیریت داشته باشند. البته این برای پست ریاست است و برای نامزدی هیات رییسه افراد باید حداقل 5 سال سابقه مدیریت داشته باشند. همین موضوع باعث شده تا افرادی نظیر علی دایی که چهره شناخته شده فوتبال ایران در سطح جهان است، نتوانند برای حضور در هیات رییسه فدراسیون نامزد شوند.
این ماجرا وقتی جالب میشود که بدانیم شهردارهای مشهد و همدان برای ریاست فدراسیون فوتبال ثبت نام کردهاند.
البته طرح این موضوع به این معنی نیست که قطعا و یقینا همه فوتبالیستها حتی شناخته شدهها میتوانند رییس خوبی برای فدراسیون باشند اما آنها هم باید مثل بقیه افرادی که در این سالها طعم مدیریت "دلپذیرشان" را چشیدهایم این فرصت و حق را داشته باشند تا عرض اندام کنند.
در این سالها کم نبودند افرادی که از خارج از چرخه به فوتبال وارد شدند و ضررهای جبران ناپذیری برای فوتبال باشگاهی و ملی ما ایجاد کردند. شناخت افرادی مثل مهدی مهدوی کیا یا علی دایی و مانند آنها از فوتبال به احتمال زیاد از شهرداران مشهد و همدان بیشتر است و حتی اگر موضوع مدیریت در میان باشد، آنها میتوانند با استفاده از مشاوران برجسته، فدراسیون را مدیریت کنند. این یکی از ایرادهای اساسنامه فدراسیون فوتبال است که این فرصت را از افرادی که سالها در فوتبال حضور داشتهاند گرفته است.