به گزارش گروه فرهنگ و هنر مشرق، مراسم رونمایی از داستان «نامه آخر» با حضور اعظم بروجردی نویسنده، مریم بصیری نویسنده و منتقدادبی، هادی خورشاهیان کارشناس و مجری و تعدادی از اهالی هنر و ادب در فرهنگسرای انقلاب برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، امیرحسین فتحی فرزند اعظم بروجردی، بخش‌هایی از داستان «نامه آخر» را روخوانی کرد.
* بروجردی: داستان «نامه آخر» یک تحلیل تاریخی نسبت به مسئله مهدویت است
اعظم بروجردی با تشکر از گروه پهلوان و بیان اینکه داستان «نامه آخر» ابتدا به صورت نمایشنامه بوده است، گفت: این داستان یک تحلیل تاریخی نسبت به مسئله مهدویت است و برای نوشتن این داستان به جز مطالعات تاریخی و دینی، تحقیقات میدانی نیز داشتم. با توجه به وضعیت فعلی جامعه و جهان آن را به صورت داستان داستانی نوشتم.
وی در ادامه افزود: شخصیت‌های داستان «نامه آخر» در نمایشنامه به صورت بدون پرداخت و کوتاه و کلیدی آمده بودند، اما در داستان دامنه داستانیِ هرکدام از شخصیت‌ها گسترش یافته است.
این مولف در پاسخ به نقد ِکارشناس برنامه در خصوص عدم پرداخت گسترده نسبت به شخصیت‌های اصلی داستان همچون خاتون و پهلوان گفت: این شخصیت‌ها برداشتی از شخصیت‌های بزرگان دینی ما بودند و من از درک تمام ابعاد وجودی امام زمان (عج) و حضرت زهرا (س) ناتوانم و شاید از این لحاظ نتوانستم به خوبی این شخصیت‌ها را توصیف کنم.
بروجردی در ادامه افزود: در گذشته شعری با این مضمون از حضرت علی (ع) خواندم که "ای نویسندگان، آنچه می‌نویسید سرنوشت خودتان است". از همان روز سعی کردم تا کتاب‌هایم را به گونه‌ای بنویسم که پایانش با روشنی به اتمام برسد.
* بصیری: اصلی‌ترین نمود در داستان «نامه آخر» پهلوان است
سپس مریم بصیری، نویسنده و منتقد ادبی به بیان نقد و نظرات خود درباره این اثر پرداخت و اظهار داشت: این کتاب از لحاظ خوشخوانی، طراحی جلد و رسم الخط نسبت به دیگر کتاب‌ها به خصوص در حوزه ادبیات داستانی شاخص‌تر است. در این داستان یک تاریخ قدیم، تاریخ معاصر و تاریخ مهدویت داریم که به خوبی با هم تلفیق و بیان شده است. بحث مهدویت در این داستان خیلی خوب در کنار هم قرار گرفته و ترکیبی زیبا را آفریده است.
در ادامه بصیری تاریخچه پهلوان و پهلوان پروری در ایران باستان و زرتشت را بیان کرد و افزود: در ابتدا فرهنگ پهلوانی در فرهنگ ایرانی بوده است که شامل ایثار، جوانمردی و آیین خاصی در دوران زرتشت بود و بعد از ورود اسلام و شیعه به ایران و ویژگی‌های حضرت علی از جمله قدرت جسمانی،جوانمردی و... به فرهنگ پهلوانی و آیین زورخانه‌ای اضافه شد و نمادهایی نیز از این دست همچون در چوبی و... در زورخانه‌ها است.
بصیری در ادامه افزود: اصلی‌ترین نمودی که در داستان وجود دارد، پهلوان است. پهلوانان غریب آشنایند. زیرا همه پیش زمینه ذهنی‌ای از پهلوانان داریم اما این نویسنده است که ابعاد و ویژگی‌های این یک پهلوانِ خاص را برای ما باز می‌کند. در این کتاب عنوانِ کشتی نجات آورده شده که ما در احادیث و روایات شخصیت مورد اشاره را داریم یا در پرداختِ شخصیت خاتون، بانوی هندی که ویژگی‌هایی شبیه فضه دارد. اینکه کسی بتواند خرده روایات اسلامی را در ادبیات پهلوانی و در قالب داستان بیاورد، کار بسیار دشواری است.
بصیری در خصوص متن داستان «نامه آخر» گفت: این داستان به زبان ساده از ادبیات فولکلور و ضرب المثل‌ها و ... به گونه ای بهره برده است که برای همه اقشار جامعه قابل درک است.
بصیری در نقد داستان «نامه آخر»، به بی‌زمانی و بی‌مکانی آن اشاره کرد و نکاتی در خصوص ویرایشِ مجدد داستان نیز گفت.
در انتها بخش‌های دیگری از داستان توسط آرزو افشار خوانده شد و با دعوت از نویسندگان و کارشناسان حاضر از داستان «نامه آخر» رونمایی شده و لوح یادبود امضا شد.
