یک مشاوره رایج و مرسوم این است که وقتی گوشی تان به هر ترتیبی خیس می شود_ داخل توالت یا هر حجمی از آب افتاد- تنها کاری که باید بکنید این است که تلفن همراه خود را در داخل کاسه ای از برنج بیندازید و صبح که بیدار می شوید همه چیز روبراه بوده و می توانید مانند همیشه از آن استفاده کنید. شوربختانه اما این توصیه بیشتر یک افسانه است تا مشاوره ای کاربردی و عملی. اما این بدان معنا نیست که با افتادن گوشی تان در آب یا خیس شدن آن به هر شکل و به هر دلیلی دیگر امیدی به بازگشت آن نیست. قبل از آنکه برای حل مشکل به تعمیرگاه رفته و به احتمال فراوان چند صد هزار تومان صرف تعمیر آن کنید، ترفندهای مختلفی وجود دارند که می توانند این مشکل را در خانه برای شما حل کنند.
ضد آب در مقابل مقاوم در برابر آب
اول از همه باید بدانید که آیا گوشی شما در خطر واقعی قرار دارد یا خیر. در سال های اخیر، کمپانی های مختلف تولید کننده گوشی های هوشمند محصولات خود را با قابلیت مقاومت در برابر آب تولید می کنند. اما مقاوم در برابر آب (Water-Resistant) با ضد آب بودن (waterproof) تفاوت زیادی دارد.ضد آب بودن به این معناست که وسیله الکترونیکی شما به طور کلی و برای هر مقدار زمانی در مقابل آب غیرقابل نفوذ است در حالی که مقاوم در برابر آب یعنی این که وسیله شما در مدت زمان محدود و معینی و تا عمقی خاص در برابر نفوذ آب در امان است.
وقتی در مورد ساعت های مچی، گوشی های هوشمند و تبلت ها سخن می گوییم، این گونه وسایل الکترونیکی عمدتاً خاصیت مقاومت در برابر آب را دارند. برای درک این که گوشی شما تا چه حد در مقابل آب مقاوم است باید با استاندارد آیپی (IP که مخفف عبارت Ingress Protection به معنای مقاومت در برابر نفوذ است) آشنا باشید که نمادی توسعه یافته توسط کمیسیون بین المللی الکتروتکنیکال مستقر در ژنو، سوییس برای مشخص کردن میزان مقاومت وسایل الکترونیکی در برابر آب شیرین و دیگر ترکیبات معمول مانند گل و لای، گرد و خاک، شن و هر نوع کثیفی است.
عدد یا اعدادی که بعد از شماره آیپی قرار می گیرند درجه بندی وسیله الکترونیکی شما در زمینه مقاومت در برابر ترکیبات جامد است. از این رو، همه گوشی های مقاوم در برابر آب در کد خود با عبارت IP6 شروع می شوند که می گوید هیچ ذرات جامد مخربی مانند گل و لای و گرد و خاک، حتی در صورت داشتن تماس مستقیم با گوشی شما تا 8 ساعت، وارد قطعات داخلی گوشی شما نخواهد شد. عدد دوم یا کاراکتر چهارم در شماره آیپی می تواند 7 یا 8 باشد و این بدان معناست که آیپی وسیله الکترونیکی شما چنین آغاز می شود: IP67 یا IP68. استاندارد اول بدین معناست که گوشی شما می تواند تا یک متر در آب شیرین غوطه ور بوده و تا 30 دقیقه هیچگونه آبی به قطعات داخلی آن نفوذ نکن در حالی که IP68 به این معناست که تلفن شما می تواند تا عمق 1٫5 متری و تا 30 دقیقه در برابر نفوذ آب مقاومت کند.
از تلفن های هوشمند مدرن دارای استاندارد IP67 می توان به iPhone X و iPhone 8 اشاره کرد در حالی که گوشی های جدیدترین مانند iPhone 11 Pro Max، Pixel 4، Galaxy S10 و Galaxy Note 10 دارای استاندارد IP68 هستند. این بدین معناست که اگر گوشی شما دارای این استانداردها بوده و به درون آب افتاد نباید نگران باشید و 30 دقیقه وقت دارید که آن را از آب بیرون بکشید. اما اگر وسیله الکترونیکی شما هیچ یک از این استانداردها را ندارد، تلفن های همراه ارزانتری مانند Pixel 3a، در صورت افتادن در آب باید هر چه سریع تر دست به کار شوید.
اول از همه گوشی خود را خاموش کنید
بعد از اینکه گوشی خود را از آب بیرون کشیدید، در سریع ترین زمان ممکن برای کاهش احتمال نفوذ آب به قطعات الکترونیکی، آن را خاموش کنید. در ادامه سیم کارتتان را از محفظه کشویی مخصوص آن خارج کنید. ممکن است آب به این دریچه ریز نفوذ کرده و دوست نداشته باشید که برای تعویض سیمکارتتان نیز متحمل هزینه شوید. اگر چه قیمت سیمکارت تلفن همراه چندان زیاد نیست اما گرفتن آن دردسرساز است.
در سریع ترین زمان ممکن گوشی تان را خشک کنید
مرحله بعدی برای نجات یک گوشی که در آب افتاده یا به هر ترتیبی خیس شده است این است که آن را خشک کنید. این مرحله در ظاهر بسیار ساده است اما دقیقاً همینجاست که شرایط پیچیده می شود. اگر چه برای خشک کردن ابزارهای الکترونیکی، استفاده از برنج یک گزینه افسانه ای است اما نمی توان آن را بهترین ترکیب برای زدودن آب از وسایل الکترونیکی دانست. به گرفتن سشوار روی وسیله الکترونیکی تان نیز اصلاً فکر نکنید. زیرا افزودن گرما به قطعات الکترونیکی خیس شده با آب باعث زنگ زدگی آن ها می شود. به جای آن، فرآیند خشک کردن را با یک پارچه ریزبافت نرم آغاز کنید، همان هایی که برای پاک کردن شیشه عینک استفاده می شود.
اگر می توانید قسمت پشت گوشی تان را باز کنید، از این پارچه برای خشک کردن قطعات مشهود داخل محفظه پشتی استفاده کنید. شاید موضوعی واضح به نظر برسد اما گوشی خیس شده تان را در داخل مایکروویو نیز قرار ندهید زیرا آتش خواهد گرفت و علیرغم اینکه گوشی تان را خشک می کند اما این خشک کنندگی در حدی است که دیگر گوشی یا وسیله الکترونیکی تان به کار نخواهد آمد. به جای اینکار، برای اینکه اطمینان یابید رطوبت قسمت های داخلی که با پارچه از بین نرفته نیز خارج شود بهتر است گوشی خاموش شده را کنار پنجره در نور ملایم آفتاب قرار داده یا از فشار ملایم باد برای بیرون راندن آب از داخل گوشی استفاده کنید.
اما نقش برنج
بعد از همه اینکارها شاید بتوانید برای بررسی صدمات وارده، گوشی خود را روشن کنید اما توصیه ما این است که قبل از ریسک روشن کردن گوشی تلفن، یک گام دیگر را نیز انجام دهید و آن اینکه آن را در یک ترکیب خشک کن یا جاذب رطوبت قرار دهید. این گام دقیقاً همان کاری را می کند که از برنج انتظار می رود. با این وجود، برنج آنطورها که فکر می کنید نیز جاذب رطوبت نیست. آزمایشات عملی انجام شده نشان می دهند که استفاده از برنج در این مرحله به عنوان جاذب رطوبت تنها در برخی از موارد موثر بوده و در کمال ناباوری، تلفن های سامسونگ در مقایسه با آیفون نسبت به برنج پاسخ مناسب تری نشان می دهند.
با این وجود، برنج در مقایسه با ژل سیلیکا (همان پاکت های کوچکی پر از ژله های ریز که در وسایل الکترونیکی قرار داده می شود تا در مسیر نقل و انتقال یا دوران قبل از باز شدن در برابر رطوبت در امان باشند) جو دو سر و ذرت از قدرت جذب آب و رطوبت کمتری برخوردار است. با این وجود ژل سیلیکا همواره بهترین گزینه برای خشک کردن وسیله الکترونیکی خیس شده است. هوای آزاد نیز می تواند بسیار موثر باشد. به یاد داشته باشید که بعد از قرار دادن گوشی خیس شده در هر ترکیب خشک کننده ای، در محفظه آن را باز بگذارید تا آب بخار شود. در مورد لپ تاپ و تبلت نیز اصول و مراحلی که در بالا اشاره شد کارآمد خواهند بود به جز اینکه با دست خالی سعی نکنید شارژر آن را در صورت وصل بودن به پریز، بیرون بکشید.
بیشتر بخوانید: اشتباهاتی در شارژ کردن گوشی هوشمند که باعث کاهش طول عمر باتری آن می شوند