فرد برای برخی کارهای روزانه از مرخصی ساعتی استفاده میکند که در کارگاهها و شرکتهای مختلف متفاوت است.
در برخی شرکتها دو ساعت و برخی دیگر تا 5 ساعت و حتی 6 ساعت در روز هم مجاز است، اما در هر صورت جمع مرخصیهای ساعتی زمانی که به 8 ساعت برسد، یک روز مرخصی محسوب میشود.
افراد معمولا در صورت وجود کارهای خیلی ضروری یا کارهای اداری که نیاز به مراجعه صبح دارد از این نوع تعطیلی کاری استفاده میکنند.
نکته دیگر این است که اگر در شرکتی افراد ساعات کاری روز پنجشنبه را موظف باشند در طول هفته پر کنند و به صورت توافقی پنجشنبه تعطیل باشد بنابراین استفاده از مرخصی استحقاقی در طول هفته نیابد بیشتر از مجموع ساعات کاری موظفی شود و اگر میزان مرخصی ساعتی بیشتر از کل مرخصی استحقاقی در طول ماه شود در واقع حکم مرخصی بدون حقوق و کسر از کار را خواهد داشت و کارفرما میتواند برای آن ساعت بیمه هم پرداخت نکند.
ماده 70 قانون کار میگوید، مرخصی کمتر از یک روز کار جز مرخصی استحقاقی منظور میشود. در برخی ادارات و سازمانها عنوان «مرخصی کمتر از دو ساعت و سه ساعت» برای انجام کارهای ضروری کارگران تعریف شده که بیش از آن، مرخصی یک روز کامل محاسبه میشود.