نئاندرتال‌ها کوسه شکار می‌کردند

مطالعه‌ای تازه حاکیست که نئاندرتال‌های ساکن غاری در پرتغال تا حدود زیادی بر تغذیه خود به شکار آبزیان می‌پرداختند. آن‌ها شواهد مصرف ماهی، صدف سیاه و فوک را در این محوطه باستانی پیدا کرده اند.

این مطالعه بر مجموعه شواهدی می‌افزاید که نشان می‌دهد خویشاوندان تکاملی ما احتمالا به اندازه انسان‌های باستانی به غذا‌های دریایی تکیه داشته اند.

برای چند دهه تصور می‌شد که توانایی صید در دریا و رود‌ها منحصر به گونه انسان بوده است. اما دانشمندان حالا شواهدی از تکیه گسترده نئاندرتال‌ها بر غذا‌های دریایی پیدا کرده اند.

نئاندرتال‌هایی که بین 106 هزار سال تا 86 هزار سال پیش در غار فگوئیرا براوا در نزدیکی ستوبال زندگی می‌کردند خرچنگ، صدف، ماهی - از جمله کوسه، مارماهی و شانک ماهی - دلفین، فوک و پرندگان دریایی شکار می‌کردند.

تیم محققان تحت سرپرستی ژائو زیلهائو از دانشگاه بارسلون اسپانیا دریافت که صید دریایی حدود 50 درصد رژیم غذایی نئاندرتال‌های ساکن این غار را تشکیل می‌داد.

تیم محققان دریافت که نیم دیگر غذای آن‌ها را حیوانات خشکی‌زی مثل آهو، بز، اسب و انواع دیگر چهارپایان و لاک پشت‌های بزرگ تشکیل می‌داد.

برخی از قدیمی‌ترین شواهد شناخته شده از بهره برداری انسان مدرن (هومو ساپین) از مواد دریایی به حدود 160 هزار سال قبل در آفریقای جنوبی برمی گردد.

شماری از محققان قبلا این نظریه را مطرح کرده بودند که اسید‌های چربی که غذای مغز است به توسعه مغز انسان اولیه کمک کرده است.

براساس این نظریه مصرف ماهی می‌تواند یک دوره نوآوری و اختراع که حدود 200 هزار سال پیش در میان جمعیت‌های انسانی در آفریقا شروع شد را توضیح دهد. همچنین گفته می‌شد مصرف ماهی ممکن است به انسان کمک کرده باشد از سایر گروه‌های مشابه مثل نئاندرتال‌ها و دنیسووان‌ها پیشی گیرد.

اما محققان در مطالعه تازه دریافتند که نئاندرتال‌های ساکن فیگوئیرا براوا در ابعادی مشابه انسان مدرن که در همان دوره در آفریقای جنوبی می‌زیستند به این غذا‌ها تکیه داشتند.