تصویری از نمای داخلی کلیسای جامع سنت باوو در شهر گِنت
باستان‌شناسان حین کار در کلیسایی در بلژیک، دیوار‌هایی را کشف کرده‌اند که از استخوان‌ها و خرده‌های جمجمه انسان ساخته شده‌اند.
کلیسای جامع سنت باوو در شهر گِنت در شمال غربی بلژیک قرار دارد، و کارگران در حال انجام کار‌های مقدماتی ساخت عمارت جدید نمایشگاه کلیسا بوده‌اند که این دیوار هولناک را کشف می‌کنند.
بر اساس گزارش روزنامه بروکسل تایمز، برای ساختن آن دیوارها، استخوان‌های ران و ساق پای انسان‌های بزرگسال روی هم چیده شده است. هم‌چنین، فضا‌های خالی میان دیوارها نیز با تکه‌هایی از جمجمه انسان پر شده است.
ژانیِک دگرایس، سرپرست آن طرح، گفت که آن استخوان‌ها را از آنجا خواهند برداشت و نمی‌گذارند که آن محل به جاذبه گردشگری تبدیل شود. او گفت: «فعلاً به نظر می‌آید که قدمت این دیوار به قرن 17 و 18 می‌رسد. اما هنوز باید تحقیقات بسیار زیادی انجام دهیم.»
باستان‌شناسان معتقدند که آن استخوان‌ها در جریان پاکسازی قبرستانی در حیاط کلیسا، از آنجا برداشته شده‌اند.
آقای دگرایس گفت: «وقتی حیاط کلیسا را پاکسازی می‌کنند، نمی‌توانند اسکلت‌ها را دور بیاندازند. مومنان به رستاخیز بدن معتقدند، و استخوان مهم‌ترین بخش آن به شمار می‌رود. به همین علت است که گاهی بنا‌هایی سنگی دیوار به دیوار قبرستان‌های هر شهر می‌سازند تا جمجمه‌ها و استخوان‌های بلندتر بدن را در جا‌هایی که به آن «استخوان‌خانه» می‌گویند، نگه‌دارند.»
طبق توضیحات خبرنامه گروه باستان‌شناسی روبِن ویلارت، فقط استخوان ران و ساق پا و جمجمه در این دیوارها به کار رفته است، چون احتمالاً کسانی که مسئول پاکسازی این گورستان بوده‌اند، آنقدر «عجله داشته‌اند» که فرصت جمع‌آوری استخوان‌های کوچکتر را نیافته‌اند.
«کسانی که مسئول پاکسازی گور‌ها بوده‌اند، اغلب عجله داشته‌اند و به خود زحمت جمع‌آوری استخوان‌های ریزتر و ظریف‌تر، شامل استخوان‌های مهره، دنده، دست و پا را نداده‌اند. بدین ترتیب، فقط مجموعه‌ای از استخوان‌های جمجمه و استخوان‌های بلندتر پدید آمده است.»
در توضیحات آن خبرنامه آمده است که هیچ‌یک از استخوان‌های به کار رفته در این سازه، متعلق به کودکان یا جوانان نیست، زیرا استخوان‌های کودکان «ریز و ظریف است.» خبرنامه هم‌چنین می‌افزاید: «در مجموع به گور‌های کودکان کمتر از گور‌های بزرگسالان توجه می‌شده است و از آن‌ها کمتر مراقبت می‌کرده‌اند.»
یکی از مشهورترین «استخوان‌خانه»های جهان، گور آهون‌های پاریس است که بقایای بیش از شش میلیون انسان را در تونل‌هایی تودرتو جای داده است.
در بریتانیا نیز زیرزمین کلیسای سنت لئونارد در محله هایت در کنت، «استخوان‌خانه»ای است که بقایای حدود 4 هزار جسد را در خود جای داده است و یکی از بزرگترین و سالم‌ترین مجموعه‌های استخوان و جمجمه انسان در کشور است.
این کلیسا اعلام کرده است که بعضی بقایا متعلق به ساکنان هایت است که پس از مرگ، آن‌ها را در حیاط کلیسا دفن کرده‌اند. برخی دیگر از بقایا نیز احتمالاً متعلق به کسانی است که در چهار گورستان دیگر آن ناحیه دفن شده بوده‌اند.
منبع: ایندیپندنت
