به گزارش ایسنا، متن یادداشت علی ربیعی به شرح زیر است:
«ما، اغلب بر این باور هستیم که تاریخمان را جنگاوران، حاکمان و فاتحان ساخته‌اند و این آنها هستند که هویت سرزمینمان را رقم زده‌اند. تاریخ، اما ورق‌نگار روزها نیست. تاریخ با فرهنگ آمیخته می‌شود و به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود.
من فکر می‌کنم این ادیبان، شاعران، نقاشان، موسیقی‌دانان و معماران هستند که تاریخ و هویت ملی ما را می‌سازند.
در این میان، بی‌تردید فردوسی ستاره درخشان هویت ایرانی ماست. داستان‌ها و قهرمان‌های آنها، حیات فرهنگی و اجتماعی را تداوم می‌بخشند و فصل مشترک کنش جمعی برای کسانی که در یک سرزمین زیست می‌کنند را پدید آورده و مفهوم «ما» را شکل می‌دهند.
فردوسی ستاره درخشان هویت‌ساز و پدیدآورنده فصل مشترک بین همه ما ایرانی‌هاست.
فردوسی به گذشته‌ها تعلق ندارد بلکه حرفی نو در همه عصرها و زمان‌هاست. دانایی و توانایی سروده‌شده توسط فردوسی در عصری که کشورها با تیغ و شمشیر گشوده می‌شد، نظریه‌ای فراتر از دوره تاریخی او و رهنمودی برای همه نسل‌هاست.
امروز به سرانجامِ فردوسی هم که می‌اندیشیم، انگار این قصه پرغصه برای همه فرهیختگان این مرز و بوم تکرار شده است.»
