خبرگزاری مهر: القدس العربی در مطلبی با عنوان «امارات سران عرب را تعیین می کند»، آورده است: واکنش برخی از شخصیت‌های مشهور در امارات، در حمایت از تصمیمات مقامات یا حمله به مخالفان آن، گواه پدیده جدیدی در سیاست عربی است که ابداً با سبک و سیاق سیاسی اخیر امارات و با تاریخ سابق آن در دوران زائد بن سلطان آل نهیان بنیانگذار امارات و بقیه شاهزادگان به عنوان میانجی در موضوعات جهان عرب همخوانی ندارد و با کشور ثروتمند که اقتصاد آن علاوه بر نفت به سرمایه گذاری خارجی، گردشگری و خدماتی وابسته است، هم سازگار نیست.
این رسانه می‌نویسد: مخالفت تشکیلات خودگردان فلسطین با حرکت مشتاقانه امارات در عادی سازی روابط با اسرائیل شامل ارسال هواپیمای شرکت الاتحاد به فرودگاه بن گورین و تعامل با فلسطینی‌هایی که روزهای سختی در نزاع با اسرائیل دارند به عنوان دکور برای تزئین این عادی سازی فاحش، بسیار منطقی بود؛ اما به جای اینکه مقامات ابوظبی به خاطر این رسوایی مورد سرزنش قرار گیرند؛ زیرا فلسطینی‌ها که مدعی حمایت از آنهاست را نادیده گرفته است؛ برخی از اماراتی‌ها حمله شدیدی به محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان و فلسطینی‌ها کردند و نام محمد دحلان را به عنوان رئیس دولت فلسطین بر سر زبان آوردند.
القدس العربی بیان کرد: دحلان از مسئولان سابق فتح مورد حمایت ابوظبی است و طمع ایفای نقش ریاستی با فلوس و پول‌های حامی خلیج فارسی خود را در سر دارد.
این رسانه می‌نویسد: موضوع یک پدیده است نه حادثه‌ای که فلسطینی‌هایی که با زورگویی‌های اسرائیل و آمریکا و عادی سازی حکومت‌های عربی میانه رو هستند، مورد آزمایش قرار گیرند.
القدس العربی در ادامه آورده است: دخالت‌های ابوظبی محدود به فلسطین نیست و مداخله جویی امارات و تلاش برای روی کار آوردن افراد مورد نظر و مرتبط با ابوظبی در جغرافیای عربی وجود دارد
دخالت‌های ابوظبی محدود به فلسطین نیست و مداخله جویی امارات و تلاش برای روی کار آوردن افراد مورد نظر و مرتبط با ابوظبی در جغرافیایی عربی وجود دارد
که گواه آن در مالزی رخ داد و ارتباط نخست وزیر سابق و رسوایی فساد وی در روابط با ابوظبی و ریاض به از دست رفتن پست نخست وزیری و محاکمه وی منجر شد.
این رسانه گزارش داد: ما این وضعیت را در مورد مصر و نقشی که امارات در تحریک نظامیان و نخبگان علیه محمد مرسی رئیس جمهور سابق داشت، شاهد بودیم و نیز در اقدام امارات در روی کار آوردن عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور کنونی مصر. همچنین این مورد را درباره خلیفه حفتر ژنرالی که از مشارکت در سرنگونی حکومت معمر قذافی (بعد از آنکه یکی از شرکایش در کودتای سال 1969 علیه حکومت ادریس اول بود) به فرمانده ارتش ملی لیبی رسید، هم شاهد هستیم و سیکنالهایی آشکاری درباره تعیین وی به عنوان رئیس لیبی وجود دارد.
القدس العربی در ادامه با اشاره به نقش مخرب امارات در روی کار آوردن افراد دست نشانده خود در دیگر کشورهای عربی، به یمن اشاره کرده و آورده است: این پدیده را در یمن هم از طریق عیدروس الزبیدی رئیس شورای انتقالی جنوب یمن شاهد هستیم که حامیانش وی را رهبر و رئیس هم می‌خوانند و احتمالاً مورد حمایت ائتلاف تحت سرکردگی سعودی که ابوظبی شریک در آن است، قرار گیرد.
این رسانه می‌نویسد: این در حالی است که امارات به منافع متحدان توجهی ندارد و همچنین به منافع کشوری که قصد روی کار آوردن مهره‌های خود را در آنها دارد، وقعی نمی نهد. بدتر از آن اینکه این سیاست برای امارات هم سودمند نیست بلکه بر مشکلات اقتصادی و سیاسی و نظامی انباشته شده آن می‌افزاید و رهبران آن را مترداف با ویرانی، فاجعه، خرابی و مخالفت با انقلاب‌ها مطرح می‌کند.
