به کودکانمان بیاموزیم که برای بچه های دیگر قلدری نکنند
اگر کودکتان را طوری تربیت کرده باشید که هنگام قلدری حمایت نشود، تا حدودی می توانید از این رفتار او جلوگیری کنید. ما به عنوان والدین باید رفتارهای دوست یابی، عدم خشونت، عشق و مراقبت را در کودکان ایجاد کنیم. برای این کار باید این رفتارها را خودتان در خانه پیاده کنید.
واکنش شما به موقعیت های مختلف در خانه و به والدینتان تاثیر عمیقی روی رفتار کودک خواهد داشت. مثلا داد زدن، رفتارهای خشونت بار ، پرت کردن وسایل خانه و رفتارهایی از این قبیل به کودک شما یاد می دهد که عمل کردن به چنین رفتارهایی مثل رفتار شما با دیگران بسیار مناسب هستند. پس همان چیزی باشید که از کودکتان انتظار دارید.
چرا بچه ها قلدری می کنند و چگونه این مسئله را حل کنیم
گاهی اوقات این اتفاق برای والدین صبور و مهربان هم اتفاق می افتد به حدی که دیگر نمی توانند این رفتار کودکشان را تحمل کنند. یک خبر خوب برای آنها دارم و آن هم این است که راه هایی برای جلوگیری از شکل گرفتن این رفتار در کودکان وجود دارد.
شناخت احساسات
گاهی ممکن است کودک شما به دلیل اینکه هیچ چیزی آنگونه که او می خواهد نیست از دست شما عصبانی باشد و به همین دلیل دست به قلدری بزند. در این مواقع باید تشخیص دهید که او از شما عصبانی است و در کنار آمدن او با احساساتش کمکش کنید. و به او اجازه دهید که انرژی منفی خود را به مثبت تبدیل کند. حتی می توانید برای او مثال بیاورید. مثلا ” مامان الان یک کمی عصبانی و ناراحت است و می خواهد به پیاده روی برود تا کمی حالش بهتر شود.” اینگونه یاد می گیرند که حس عصبانیت خیلی هم بد نیست و می توان این احساس را مدیریت کرد و با آن کنار آمد.
بازی را در اولویت قرار دهید
به کودکتان اجازه دهید که با بچه های دیگر در گروه های سنی، نژادها، رنگ ها و مذهب های مختلف بازی کند. این باعث می شود که روابط اجتماعی کودک پیشرفت کند و با تمام وجود درک کند که انسان ها متفاوت و قابل احترام هستند.
بیشتر مواقع می بینیم که کودک با بچه های دیگر به دلیل تفاوت های رفتاری و ظاهری که دارند خشونت نشان می دهند. پس با تشویق کودک به بازی با بچه های مختلف می توانند این را تشخیص دهند که تفاوت های رفتاری و ظاهری دیگران با او چیزی عادی است و مشکلی ندارد. به آن ها اطمینان دهید که توانائی هایشان مفید است و حس قدرت را نیز به آن ها بدهید. علاوه بر این باید یاد بدهید که خودشان مسئول تمام رفتارهایشان هستند، حتی اگر رفتار بدی مرتکب شوند.
به آن ها اجازه بدهید حرف هایشان را به زبان بیاورند
بین والدین و کودک باید رابطه دوجانبه وجود داشته باشد. وقتی به کودک اجازه دهید که افکارش را به زبان بیاورد می فهمد که احساساتش بی اهمیت نیستند. همیشه به آن ها فرصت بدهید که درباره افکار و احساساتشان با شما صحبت کنند. ممکن است در ابتدا این کار را بی ثمر بدانید. اما به تدریج درمی یابید که با این کار، وفاداری، ادب و انصاف را به آن ها آموخته اید. در هفته یک بار جلسه بیان افکار و احساسات داشته باشید تا به جای قلدری کردن درباره مشکلات و تجربیات خوبی که داشته با شما صحبت کند.
درصورت لزوم دخالت کنید
گاهی اوقات لازم است که کمی جدیت به خرج دهید. زیرا این کودک شماست و باید مراقبش باشید و نگذارید که به تنهایی با تمام مشکلاتش روبرو شود. با وجود تمام اقداماتی که انجام داده اید ممکن است کودک شما همچنان به رفتارهای خشونت آمیز خود نسبت به کودکان دیگر ادامه دهد. در این مواقع باید بدانید که چه زمانی مداخله کنید و از معلم های مدرسه و دیگر والدین کمک بخواهید. یا در صورت لزوم با مشاور درمیان بگذارید.
مطمئنا روش های زیادی برای جلوگیری از خشونت های کودکان وجود دارد که در این مطلب ذکر نکردیم. اگر روش دیگری به جز این موارد هست که شما آن را امتحان کرده اید و نتیجه خوبی داده است خوشحال می شویم که تجربیات خودتان را در قسمت دیدگاه ها با ما سهیم شوید.
