مهم ترین بخش تربیت، رفتار خود شماست
هیچوقت فکر نکنید که شما تنها زمانی که با کودک صحبت می کنید و به او آموزش می دهید او را تربیت کرده اید در واقع شما کودکتان را در تمامی لحظات زندگی تربیت می کنید حتی هنگامی که در منزل نیستید.
روش لباس پوشیدن و معاشرت با دیگران، نحوه خوشحالی و ناراحتی، نحوه رفتار شما با دوستان و دشمنان، نحوه خندیدن و یا نحوه خواندن روزنامه و… تمام این ها برای کودک بسیار مهم هستند. آنها کوچکترین تغییر در روحیات شما را متوجه خواهند شد. آنها تک تک افکار شما را درک می کنند حتی اگر متوجه نباشید.
اگر رفتار مودبانه نداشته باشید، اگر به والدین خودتان بی احترامی کنید حتی ذره ای هم نباید به آموزش کودکتان فکر کنید. زیرا هم اکنون او را آموزش داده اید و در آن بسیار ناموفق بوده اید و هیچ توصیه و روشی به شما کمک نخواهد کرد.
تربیت باید شفاف، واقعی و جدی باشد
این سه خصوصیت حقیقت زندگی شما را نشان می دهد. جدیت ضرورتا به مفهوم ناراحتی نیست. واقعی باشید و سعی کنید روحیاتتان با شرایط و واقعیتی که در زندگی رخ داده است همخوانی داشته باشد.
باید کودک را خوب بشناسید. اکنون کجاست؟ با چه کسی است؟ و چه کاری انجام می دهد؟
واضح است که باید به کودک تا جای ممکن آزادی بدهید. کودک باید در معرض دیدگاه هایی به جز دیدگاه شما قرار بگیرد. شما باید خوب و بد میان مردم و موقعیت ها را به او بشناسانید.
کلید آموزش سازماندهی است
فرآیند تربیت و آموزش کوچکترین اشتباه را فراموش نخواهد کرد. سهل انگاری در آموزش هیچ معنایی ندارد. سازماندهی باعث می شود که حواستان به کوچکترین مسائل باشد. مسائل کوچک همیشه و همه جا در زندگی رخ می دهند. همین مسائل کوچک هستند که زندگی را می سازند.
کمکتان را به آن ها تحمیل نکنید
کمک والدین نباید اجباری، کسل کننده و آزار دهنده باشد. گاهی اوقات لازم است که کودک مبارزه کند تا نحوه غلبه بر مشکلات و راه حل آن ها را بیاموزد. همیشه حواستان به عملکرد کودکتان باشد. اجازه ندهید که کاملا گیج و سر درگم شوند. کودک شما گاهی نیاز دارد که توجه و هوشیاری شما را روی خودشان احساس کنند.
هیچوقت بخاطر اشتباهاتشان آن ها را مجازات نکنید
من شدیدا با سیستم پاداش و تنبیه مخالف هستم. کودک شما باید به خاطر مشکلات و حل آن ها احساس خوبی داشته باشد. تشخیص کار درست انجام شده او می توانید بهترین پاداش تلاش های او باشد. همین که نبوغ، کاردانی و روش های او را تصدیق کنید بهترین پاداش را به او داده اید.
مراقب باشید که بیش از اندازه از او تعریف و تمجید نکنید. نباید در مقابل دوستانتان از او تعریف کنید و همچنین نباید در مقابل دیگران او را مجازات کنید.
کودکان بدون این که به ارزش خود واقف باشند نمی توانند دوست بدارند
برای دوست داشتن، تشخیص دوست داشتن و خوشحال بودن باید به خود احترام گذاشت و ارزش واقعی خود را دانست.
هیچوقت به خاطر کودک خودتان را قربانی نکنید
اغلب از والدین می شنویم که می گویند: “ما به فرزندمان همه چیز دادیم، همه چیز حتی شادی مان را در زندگی فدای او کردیم.” این بدترین چیزی است که والدین می تواند در حق کودک ادا کنند. این بدترین هدیه به کودک است. اگر می خواهید که کودکتان را مسموم کنید می توانید یک فنجان از خوشحالی خودتان به او بدهید چون واقعا نتیجه م یدهد.
والدین نمی توانند به کودک یاد بدهند که چگونه خوشحال باشند اما می توانند به گوه ای آن ها را تربیت کنند که باعث خوشحالی آن ها شوند.
نقل قولی زیبا از یکی از اندیشمندان آموزشی هست که می گوید: عشق زیباترین حس هاست عشق، عجایب، انسان های جدید و ارزش های انسانی زیبایی خلق می کند.
