به گزارش ایسنا، ماه مه گذشته ، صفحه رسمی انجمن جغرافیای ملی یا همان نشنال جئوگرافیک مشهور، اقدام به انتشار سه عکس فوق العاده از بابک تفرشی عکاس ایرانی کرده است و در توضیح آنها در ابتدا نقل قول مستقیمی از تفرشی را آورده است.
تفرشی میگوید: ماه مه گذشته وقتی سیاره درخشان مشتری تقریباً با مرکز کهکشان [راه شیری] هماهنگ شد، من در کارگاه عکاسی آسمان شب خود در لاپالما واقع در جزایر قناری بودم. این منظره از این بهشت حیرت انگیز اروپا در فاصله تنها 200 کیلومتری ساحل آفریقا خیره کننده بود.
با بزرگنمایی درخشانترین نقطه که همان سیاره مشتری است، در عکس نخست میتوان سحابی تاریک بزرگ معروف به "پایپ" را با چشم دید که در آسمان جزایر قناری بدین شکل خیره کننده قابل مشاهده بوده است.
همانطور که در عکس سوم دیده میشود، در اعماق آسمان شب سایههایی تاریک به شکل مار در سمت چپ و پایین تصویر، روبروی ما قرار میگیرند که این سحابی تاریک کوچک معروف به "اسنیک" به معنی همان مار است که به گفت تفرشی، این سحابی یکی از موارد مورد علاقه وی در آسمان شب است.
سحابی "اسنیک" مانند سایر ابرهای بین ستارهای است که عمدتا از هیدروژن ساخته شدهاند، اما ذرات غبار بیشتری دارند و به اندازه کافی متراکم شدهاند که نور ستارگان پشت خود را مسدود کنند.
سحابی تاریک ابری از گرد و غبار و گاز است که گازش نور میدانهای ستارگان یا سحابیهای تابان پشت سرش را که از این ابر میگذرند، جذب میکند. سحابیهای تاریک، که به سحابیهای جذبی نیز معروفند، هیچ تشعشعی از خود ندارند، ولی ممکن است نورهای جذب شده را به شکل امواج رادیویی یا انرژی مادون قرمز دوباره بتابانند. شاید جرم سحابیهای تاریک چندین هزار بار از جرم خورشید بیشتر باشد. اگر یک سحابی به اندازه کافی جرم داشته باشد، در نقطهای از زمان موادش فشرده شده و تبدیل به ستاره میشود. شاید سپس سحابی تاریک با ستارگان جوان گرم حرارت ببیند و به سحابی نشری درخشانی تبدیل شود.
در ویکی پدیا در مورد بابک تفرشی آمده است که "بابک امین تفرشی "(متولد 1357 در تهران) ستارهشناس آماتور ایرانی است. او همچنین عضو هیئت امنای ستارهشناسان بدون مرز و مدیر پروژه عکاسی جهان در شب یا TWAN است.
تفرشی در سال 2009 موفق به کسب جایزه عکاسی علمی بنیاد لنارت نیلسون شد.
بابک امین تفرشی از ویراستاران مجری و اعضای هیئت تحریریه ماهنامه نجوم بوده که از سال 1375 تا اواسط دهه هشتاد شمسی در تحریریه این ماهنامه مشغول به نگارش مقالههای علمی و آموزشی در زمینه اخترشناسی و علوم فضایی بود. او پس از دکتر منصور وصالی سردبیری این ماهنامه را برعهده گرفت.
او در سال 1394 «به سبب تلاشهای نوآورانه در همگانی کردن دانش نجوم » جایزه ترویج علم ایران را دریافت کرد.
او همچنین عضو مؤسس شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران بود که در مرداد 1391 به همراه تمام هیئت دبیران شاخه استعفا داد و از سال 1376 تا اواسط دهه هشتاد شمسی مدرس رصدخانه زعفرانیه تهران بود. از فعالیتهای اصلی او ترویج نجوم در میان مردم بهویژه جوانان با ارائه سخنرانیها، برنامههای رصدی و ارائه برنامههای تلویزیونی و رادیویی درباره نجوم و به زبان ساده است. بینندگان برنامه زنده آسمان شب، که از سال 1380 از شبکه 4 سیما پخش میشود، با برنامههای او بهخوبی آشنایی دارند. وی مؤسس پروژه بینالملی «جهان در شب» یا the World at Night) TWAN) است که به مناسبت سال جهانی نجوم افتتاح شد و اکنون یکی از موفقترین پروژههای عکاسی نجومی دنیا است.
او در کنار کار روزنامهنگاری علمی و همگانیکردن نجوم، به عکاسی از طبیعت و آسمان شب میپردازد. نمایشهای اسلاید او در گردهماییهای علمی-فرهنگی متعددی در ایران و چند کشور دیگر برگزار شدهاست، ازجمله نمایش اسلاید در بزرگترین گردهمایی سالانه منجمان آماتور آمریکا به منظور معرفی زیباییهای ایران و آسمان شب آن، و نمایش و سخنرانی در مجمع انجمن ایرانیان متخصص سانفرانسیسکو.
عکسهای نجومی و نوشتههایی از او علاوه بر انتشار در ماهنامه نجوم و شماری از نشریههای گردشگری، در نشریههای اخترشناسی بینالمللی نظیر اسکای اند تلسکوپ (معتبرترین نشریه عمومی اخترشناسی جهان) و مرکوری منتشر شدهاست. برخی از عکسهای او در سایت پروژه «جهان در شب» به سفر به قارههای دیگر تعلق دارد که حاصل سفرهای بسیار او برای رصد پدیدههای نجومی بهویژه گرفتهای خورشیدی است. از آنجمله سفر به آمریکا، اروپا، جنگلهای آمازون، آفریقا برای رصد کسوف سال 1380و تهیه مستند تلویزیونی «سایه در قاره سیاه» و سفر به استرالیا و قطب جنوب برای رصد کسوف سال 1382 و تصویربرداری مستند «سایه در قاره سپید» بودهاست. او در تصویربرداری، نوشتن متن، و تهیه مستند سیزدهقسمتی «جویندگان کسوف» که به تهیهکنندگی و کارگردانی برادران صفاریانپور در بهار 1390 از شبکه چهار سیما پخش شد، مشارکت داشتهاست.