در سال 1970، 31 سال پس از عرضه شدن جادوگر شهر اُز، سرزمین پارک تفریحی اُز در کارولینای شمالی افتتاح شد. همه چیز در این پارک شبیه به شهر اُز بود، حتی سنگ فرش زرد رنگ، طوری که بازدید کننده فکر می کرد خودش دوروتی داستان است.
اما تنها پس از 10 سال که از افتتاح پارک گذشت، به دلیل ورشکست شدن صاحبانشان بسته شد. این روزها بازدید از پارک فقط با وقت قبلی ممکن است و آن هم فقط بعضی وقت ها، بنابراین بیشتر طول سال این پارک کاملا خالی است. جانی جو عکاسی که دوست دارد ازمکان های متروکه عکاسی کند. در یک صبح ابری و مه آلود جو دوربین خود را بر می دارد و برای عکس برداری و ماجراجویی به این پارک متروک می رود.
در ادامه عکس های پارک به همراه توضیحات را می توانید مشاهده کنید:
در ابتدا سرزمین اُز یک موفقیت عالی برای این منطقه به حساب می آمد، و در اولین تابستان افتتاح خود توانست 400٫000 بازدید کننده را جذب خود کند.
پائیز سال پیش وقتی جو از این پارک عکس برداری کرد، تبدیل به جایی کاملا متفاوت شده بود، مه همه جا را پوشانده بود و فضا را بسیار اسرارآمیز کرده بود.
جو می گوید: همه چیز خیلی ساکت بود، مثل اینکه پا به دنیایی فانتزی گذاشته بودم.
توسعه دهنده اصلی پارک، رابین گروور، 16 میلیون دلار هزینه خرید و توسعه زمین های اطراف کوهستانی کرد که می خواست پارک را در آنجا احداث کند.
در سال 1970 کمپانی سازنده جادوگر شهر اُز شروع به حراج لوازم و لباس های فیلمی که ساخته بود کرد. با کمک های مالی دبی رینولدز بازیگر فیلم، طراحان پارک توانستند لباس دوروتی را خریداری کنند و در موزه پارک قرار دهند.
تور درون پارک بر اساس آنچه در فیلم نشان داده شده بود چیده شده است. بازدیدکنندگان در ابتدا در خانه عمو هنری و عمه ام دوروتی در کانزاس هستند و سپس مرحله به مرحله پیش می روند.
شخصیت های درون فیلم از جمله دو جنگل بان دوقلو و شیر بزدل در طول مسیر به بازدیدکنندگان خوش آمد می گویند.
برای ساخت این مسیر از 44٫000 آجر استفاده شده.
حالا سیندی کلر سرپرست پارک تفریحی اُز شده است، او از اینکه آجرهای کف این مسیر به سرقت می رود شکایت دارد و می گوید یکی از مشکلات اساسی پارک این دزدی ها است.
کلر توجه اخیر رسانه ها به این پارک متروک را دلیل این خرابکاری ها می داند، با این حال جو در بازدید خود از این پارک به هیچ کدام از این مکان های متروکه دستبرد نزد! او می گوید: من از چیدن آنچه در گذشته بوده با زمان حال لذت می برم، به نظر من زندگی هنوز در این فضا جریان دارد. قطعات زیادی از تاریخ ما در میان همین فضاهای متروکه گم شده که باید دیده شوند، چون خیلی از آنها در حال حاضر نادیده گرفته می شوند.
