تاریخ پزشکی، فراز‌های خواندنی و هیجان‌انگیز بسیاری دارد؛ شجاعت و تهور برخی از پزشکان در طول تاریخ، این علم راهبردی را گام به گام پیش برد و به وضعیت امروزی آن رساند. با این حال، این بی‌باکی‌ها گاه کار دست پزشکان حاذق می‌داد و باعث می‌شد که جان بر سر آزمایش‌های پزشکی بگذارند یا جان بیماران را بگیرند.
از آن‌جا که پیشرفت علم پزشکی جز با آزمایش و البته تحمل خطا‌های ناشی از آن ممکن نیست، اطبای چند قرن قبل، برای به‌کرسی‌نشاندن نظراتشان، ناچار بودند بازی‌های خطرناکی را آغاز کنند. یکی از این پزشک‌ها به نام «ژان باپتیست دنیس» که دکتر مخصوص لویی چهاردهم بود، درست 353 سال پیش در چنین روزی، دست به یک آزمایش بسیار خطرناک زد.
خون گوسفند در رگ‌های آدم!
او معتقد بود برای جلوگیری از مرگ بر اثر خونریزی زیاد، باید به مصدوم خون تزریق شود؛ البته تا این‌جای کار مشکلی وجود نداشت؛ اما وقتی او دیدگاهش را توسعه داد و به این نتیجه رسید که می‌شود از خون گوسفند و گاو هم برای درمان مصدوم استفاده کرد، اوضاع کمی به هم ریخت!
دنیس هیچ اطلاعی از گروه‌های خونی نداشت، در واقع تا سال 1903، هنوز انسان‌ها آگاهی دقیقی از این موضوع نداشتند. دنیس چند مجروح بدبخت را پیدا کرد و به یکی از آن‌ها که در حال مرگ بود، خون گوسفند تزریق کرد.
مورخان می‌نویسند که فرد مذکور از مرگ نجات پیدا کرد! چطور؟ احتمالا بدنش در برابر تغییرات بیوشیمیایی مقاومت کرده بود. دنیس با این نتیجه، به جان مصدومان بعدی افتاد و خب! همه را کُشت و به همین دلیل، متهم به قتل شد!
به دنبال این اتفاقات، روند تزریق خون گاو و گوسفند به انسان که البته با توجه به لوازم ابتدایی آن دوران، بسیار دردناک و عفونت‌زا بود، در سراسر فرانسه ممنوع شد و این خون‌بازی مرگ‌آور به پایان رسید.
منبع: روزنامه خراسان
