گزارش مشرق/

معیارهای دوگانه روحانی در اعلام رشد اقتصادی؛ با نفت یا بدون نفت؟ +جدول

روحانی رشد اقتصادی سال آخر دولت قبل را با احتساب بخش نفت اعلام می‌کند تا رقم منفی باشد و رشد اقتصادی سال ۱۳۹۸ را بدون احتساب نفت اعلام می‌کند که رقم مثبت به چشم آید.

سرویس اقتصاد مشرق-  حسن روحانی رئیس‌جمهور در روزهای اخیر از مثبت شدن رشد اقتصادی بدون نفت کشور در سال گذشته به عنوان یک موفقیت بزرگ در برابر تحریم‌ها یاد کرده و آن را نشانه مدیریت مناسب دولت خوانده است.

استناد آقای روحانی در این زمینه به آمارهای بانک مرکزی است که چند روز پیش اعلام کرد رشد اقتصادی بدون نفت کشور (به قیمت‌های ثابت سال 1390) در سال 1398، به عدد 1.1+ درصد رسید. البته آقای روحانی اشاره‌ای به شاخص اصلی رشد اقتصادی کشور (رشد تولید ناخالص داخلی با احتساب نفت) که منفی شش و نیم درصد اعلام شده، نمی‌کند.

البته مرکز آمار که زودتر از بانک مرکزی گزارش رشد اقتصادی سال گذشته را منتشر کرد، رشد اقتصادی بدون نفت کشور در سال 1398 را هم منفی شش دهم درصد اعلام کرده بود اما طبیعی است که رئیس دولت این بار، ترجیح داده به گزارش بانک مرکزی استناد کند، چون رشد اقتصادی بدون نفت کشور را مثبت اعلام کرده است.

در سال‌های اخیر دوگانگی آماری بین بانک مرکزی و مرکز آمار موجب حسن استفاده دولتمردان شده است، به طوری که هر جا مرکز آمار گزارش مثبت‌تری ارائه کرده، دولتمردان به آمار آن استناد می‌کنند و بالعکس.

مثلاً در سال 1397 مرکز آمار نرخ تورم را 5-4 درصد کمتر از بانک مرکزی محاسبه می‌کرد و همین موجب دستور دولت به بانک مرکزی شد تا از آبان 1397 آمار تورم را منتشر نکند زیرا از ماه مذکور بانک مرکزی تورم نقطه به نقطه را بالای 40 درصد محاسبه کرده بود.

اکنون اما در موضوع رشد اقتصادی، قضیه برعکس شده و گزارش بانک مرکزی بیشتر به مذاق دولتمردان خوش آمده و چون بانک مرکزی رشد اقتصادی بدون نفت کشور در سال گذشته را مثبت اعلام کرده و مرکز آمار منفی و لاجرم استناد به گزارش بانک مرکزی بر سر زبان مسئولان ارشد دولت افتاده است.

البته قطعاً یکی از آمارهای مذکور غلط است، به هر حال رشد اقتصادی بدون نفت کشور در سال گذشته یا منفی بوده یا مثبت که باید فکری به حال این دوگانگی آماری کرد.

بازخوانی مواضع روحانی درباره رشد اقتصادی سال 1391

موضوع مهم‌تری که در این باره وجود دارد، برخوردهای دوگانه آقای روحانی در اعلام نرخ رشد اقتصادی است.

آقای روحانی در سال 1392 که در دولت یازدهم شروع به کار کرد، ده‌ها بار از رشد اقتصادی منفی در سال 1391 به عنوان ثمره عملکرد دولت دهم یاد کرد.

اشاره آقای روحانی به گزارش بانک مرکزی بود که رشد اقتصادی سال 1391 را منفی اعلام کرده بود. این در حالی است که مطابق همان آمار بانک مرکزی، رشد اقتصادی بدون نفت سال 1391 مثبت چهار دهم درصد اعلام شده است.

رشد اقتصادی کشور بر اساس آمار بانک مرکزی (به قیمت‌های ثابت سال 1390)

سال

رشد اقتصادی با نفت

رشد اقتصادی بدون نفت

1391

منفی 7/ 7 درصد

مثبت 4/ 0 درصد

1398

منفی 5/ 6 درصد

مثبت 1/1 درصد

علت منفی شدن رشد اقتصادی کشور در سال‌های 1391 و 1398 نیز مشخص است. با توجه به سهم بالای درآمدهای نفتی از اقتصاد کشور، با اثرگذاری تحریم‌های آمریکا برای جلوگیری از صادرات نفت ایران در هر دو مقطع، رشد اقتصادی بخش نفت به شدت منفی شد به طوری که در سال 1391 رشد بخش نفت به منفی 5/ 36 درصد و در سال 1398 به منفی 7/ 38 درصد سقوط کرد. کاهش چشمگیر رشد ارزش افزوده بخش نفت در هر دو مقطع، موجب پایین کشیده شدن رشد اقتصادی کشور شد.

بنابراین رشدهای اقتصادی منفی 6 تا 8 درصدی کشور در سال‌های 1391 و 1398 عمدتاً نتیجه سقوط رشد بخش نفت بود که اثرگذاری تحریم‌های نفتی را نشان می‌داد.

در سال 1395 هم که رشد اقتصادی کشور 5/ 12 درصد شد به علت رفع تحریم‌های نفتی بود که سبب شد با افزایش صادرات نفت، رشد ارزش افزوده بخش نفت به 5/ 61 درصد برسد و سبب افزایش رشد کلی اقتصاد کشور هم شود در حالی که در همان سال رشد اقتصادی کشور بدون لحاظ نفت، فقط 3/3 درصد بود. در چند سال اخیر بارها شاهد بوده‌ایم که آقای روحانی به رشد اقتصادی دورقمی سال 1395 به عنوان موفقیت دولت در زمینه شاخص رشد اقتصادی، استناد می‌کند.

اما نگاهی به سخنان آقای روحانی درباره اعلام رشد اقتصادی سال 1391 که مربوط به دولت قبل است و سال 1398 که مربوط به دولت فعلی است، نشان می‌دهد وقتی آقای روحانی درباره عملکرد دولت خودش در سال 1398 سخن می‌گوید به آمار رشد اقتصادی بدون نفت استناد می‌کند که مثبت بوده اما وقتی درباره عملکرد دولت قبل در سال 1391 سخن می‌گوید، به آمار رشد اقتصادی با نفت استناد می‌کند که منفی شده بود.

این دوگانگی در اعلام آمار رشد اقتصادی دور از انصاف است که رشد اقتصادی سال آخر دولت قبل را به طور کل و با احتساب بخش نفت اعلام کنند تا رقم منفی به دست آید و رشد اقتصادی سال 1398 را بدون احتساب نفت اعلام کنند که رقم مثبت به چشم آید.

جدول: نمونه‌ای از سخنان آقای روحانی درباره آمار رشد اقتصادی در دولت قبل و دولت فعلی

6 آذر 1392

این که تورم بالای 40 درصد و رشد هم منفی باشد در سال 91 شاهد آن بودیم

29 مرداد 1393

همه علائم می‌گویند که ما در حد سال گذشته موفقیت داشته‌ایم، در سال 91 رشد اقتصادی ما منفی 6.8 درصد در سال 92 و منفی 1.1 درصد بوده است که خود گویای حرکت به سمت مهار رکود است.

8 شهریور 1393

در سال 91 رشد اقتصادی منفی 6.7 و در سال 92 منفی 1.1 بود که عزم ما کاهش این رشد منفی بود.

4 مهر 1393

رکود اقتصادی طی این دو سال (91 و 92)، درمجموع رشد منفی نزدیک 10 درصدی برای کشور به بار آورده بود اما ایران در مدت یک سال، از رشد منفی به رشد مثبت بالای 4 درصد رسیده است.

3 دی 1393

در دو سال گذشته سال 92 و 91 رشد ما منفی بوده است، نه تنها به جلو حرکت نداشته‌ایم بلکه رشد منفی داشته‌ایم. مجموعاً در 6 ماهه اول دارای 4 درصد رشد هستیم، این را با سال 91 مقایسه کنید که 6.8 رشد منفی داشتیم.

14 دی 1393

دولت یازدهم کار خود را در یک شرایط خاص اقتصادی آغاز کرد که تیتر آن رکود تورمی است، در دو سال پیاپی رشد اقتصادی کشور منفی بود؛ در دو سال پیاپی رشد اقتصادی منهای 6.8 و منهای 1.9 بود

9 خرداد 1394

در سال 91 و 92 که بخشی از این سال را ما بودیم مجموعاً چیزی حدود 9 درصد رشد منفی اقتصادی داشتیم 6.8 درصد در سال 91 و 1.9 درصد در سال 92 که مجموع آن 9 درصد می‌شود یعنی هر کس در جیب مبارکش 100 تومان بوده است ما 9 تومانش را برداشته‌ایم و رشد منفی اقتصادی یعنی ثروت مردم کاسته‌ایم. البته اگر رشد جمعیت را هم محاسبه کنیم این رقم نزدیک 10 درصد می‌شود.

3 شهریور 1394

رشد اقتصادی در سال 91 منفی 6.8 دهم تا نزدیک منفی 7 درصد بود که در سال 92 هرچند این رشد مثبت نشد اما به منفی 1.9 رسید و توانستیم رشد اقتصادی را در سال 93 به مثبت سه برسانیم. نمی‌گویم این رشد اقتصادی خوب بوده است اما از منفی هفت به سه رسیدن حرکت عظیمی بود چراکه در شرایط خاصی که تحریم‌ها ادامه داشت و قیمت نفت نیز در پایین‌ترین حد بود رشد مثبتی بوده است.

4 شهریور 1394

خروج از رشد منفی اقتصاد و رسیدن به رشد اقتصادی مثبتِ 3 در سال 93، نشانه بارز خروج از رکود است و امیدواریم امسال نیز رشد مثبت اقتصادی ادامه یابد.

11 اسفند 1394

آنچه نیاز کشور است رشد هشت درصدی است، البته کشوری که در سال 91 و 92 دارای رشد منفی بوده و در شرایط رکود جهانی می‌خواهد رکود داخلی را بشکند، کار ساده‌ای نیست.

8 تیر 1395

اگر روزی جامعه ما از لحاظ اقتصادی دارای رکود عمیق و رشد منفی منهای هفت درصد بود، در آن جامعه سخن گفتن از رونق بی‌معنا بود اما جامعه‌ای که توانسته است یک‌بار رشد سه درصد را در سال 93 آزمایش و در سال 94 نیز به رغم همه سختی‌ها و مشکلات رشد منفی نداشته و رشد مثبت یک درصد داشته باشد و امسال خود را برای رشد پنج درصد کرده است، امروز آمادگی دارد برای اینکه همه دست به دست هم دهیم و بتوانیم مسیر اقتصادی را در مسیر رونق قرار دهیم.

24 مرداد 1395

دولت یازدهم در شرایطی فعالیت خود را آغاز کرد که رشد اقتصادی کشور منفی 6.8 درصد بود که امروز و در سه‌ماهه نخست سال جاری به بیش از 4/4 درصد رسیده است.

11 آبان 1395

هیچ دولتی بعد از جنگ تحمیلی نبوده که در آغاز کار، کشور با رشد منفی روبرو بوده باشد و دولت یازدهم در شرایطی کار خود را آغاز کرد که با 8 فصل رشد منفی روبرو بود.

14 آذر 1395

در رشد اقتصادی به‌جز دولت یازدهم هیچ دولتی بعد از جنگ تحمیلی تاکنون کار خود را با نرخ رشد منفی اقتصادی شروع نکرده است در حالی که این دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرد که اقتصاد کشور دو سال پیاپی رشد منفی بزرگ را تجربه کرده بود.

28 دی 1395

6.7 درصد در سال 91 رشد منفی داشته‌ایم، در سال 92 هم دو درصد داشتیم که درمجموع 9 درصد می‌شود؛ ولی ما در سال 93، سه درصد رشد مثبت داشته‌ایم

22 بهمن 1395

در طول سه سال و نیم گذشته به همت جوانان و کارآفرینان و مردم غیور توانستیم رشد اقتصادی منفی 6.8 را به مثبت 4.7 تبدیل کنیم

9 اسفند 1395

 رشد منفی اقتصادی در سال 91 که منهای 6.8 درصد بود با نگرانی‌های سیاسی نیز توأم شد.

21 فروردین 1396

در برنامه خود گفتم رشد منفی را مثبت می‌کنم که رشد منفی در سال 91، منهای 6.8درصد بود، 93 اولین سالی بود که رشد منفی را مثبت کردیم.

11 اردیبهشت 1396

آن‌هایی که دیروز به فکر مردم و کارگران نبودند و رشد اقتصادی در سال 91 منفی 6.8 بود، یعنی هفت درصد تولید کاهش یافته و چرخ تولید به عقب بازگشته بود و همه ارقام این را می‌گوید، آیا آن سال که هفت درصد زندگی و تولید مردم و کشور کاهش یافت، بهتر بود یا در سال 95 که بیش از هشت درصد رشد اقتصادی داشتیم؟ آیا رشد منفی خوشحال‌کننده است یا رشد مثبت؟

13 اردیبهشت 1396

در سال 91 رشد اقتصادی منفی 6.8 بود و در سال 92 هم باز رشدمان منفی بود اما در سال 93 و 94 و 95 رشد مثبت داشتیم.

24 اردیبهشت 1396

رشد منفی 6.8 درصدی را به رشد دورقمی تبدیل کردیم.

24 خرداد 1396

هیچ دولتی پس از جنگ تحمیلی تا به حال در شروع به کار خود با رشد منفی اقتصادی مواجه نبوده است، در حالی‌که این دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرد که اقتصاد کشور دو سال پیاپی رشد منفی بزرگ را تجربه کرده بود، به‌طوری‌که رشد اقتصادی در سال 91، منفی 6.8 درصد و در سال 92 منفی 1.9 درصد بود

7 آذر 1396

در بحث رشد اقتصادی در دولت دوازدهم همزمان با کاهش تورم رشد منفی را مثبت کردیم و رشد سال 91 بر اساس گزارش بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران منفی 6/8 (هشت ممیز شش) و بر اساس اعلام مرکز آمار منفی 4/6 (شش ممیز چهار) بود.
در سال 92 این میزان کاهش یافت ولی همچنان رشد اقتصادی منفی بود تا اینکه در سال 93 رشد اقتصادی مثبت 3 درصد شد و در سال 94 به رغم مشکلاتی که وجود داشت، رشد اقتصادی مثبت یک شد.

23 خرداد 1397

ما از رشد منفی در کشور به رشد مثبت اقتصادی رسیده‌ایم و چرا باید از صندوق رأی ناامید باشیم.

6 شهریور 1397

ما بعد از جنگ اولین دولتی بودیم که با رشد منفی روی کار آمدیم. تنها دولتم بعد از جنگ هستیم که با رشد منفی 7.7 در سال 91 و در سال 92 هم رشد منفی داشتیم.

21 خرداد 1399

در این شرایط تحریم جدید، رشد اقتصادی را از منفی 8 را به مثبت 14 رساندیم یعنی در سال 91 رشد اقتصادی منهای 8 بود که در سال 95 به اضافه 14 شد

25 خرداد 1399

رشد مثبت 1.1 بدون نفت در سال 98 جزو افتخارات اقتصادی همه آن‌هایی است که در زمینه اقتصاد کشور تلاش می‌کنند.

26 خرداد 1399

با وجودی که اکثر کشورهای جهان به واسطه شیوع ویروس کرونا با کاهش یا منفی شدن نرخ رشد اقتصادی مواجه شده‌اند، نرخ رشد اقتصادی بدون نفت ما با وجود تحریم‌های ظالمانه مثبت شد.

27 خرداد 1399

هیچ‌کس فکر نمی‌کرد، فشارهای اقتصادی که در سال 97 آغاز شد و به سرعت رشد اقتصادی کشور را منفی کرد، در سال 98 با وجود تشدید فشارها به رشد اقتصادی مثبت تبدیل شود

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان