به دنبال توسعه VDSL در کشور و راهاندازی این سرویس در برخی شهرهای کشور، سوالات زیادی پیرامون جزییات این طرح در ذهن کاربران نقش بسته که گستره آن از هزینههای این سرویس و زمان عرضه دقیق و نهایی آن در برمیگیرد. سازمان رگولاتوری تاکید دارد که نرخ تعرفه خدمات VDSL بیشتر از نرخ تعریف شده مصوبه 266 این سازمان نخواهد بود و این پیشبینی را میکند که FCPها برای جذب مخاطب، هزینهها را نسبت به این تعرفه نیز کمتر لحاظ کنند تا سرویس VDSL در بین مشترکین جا بیفتد.
موضوعی که توسط «محمد امامی» مدیرکل نظارت بر خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات رگولاتوری نیز تایید میشود. او در گفتگو با دیجیاتو درباره این هزینهها میگوید:
«بعید است هزینه تمام شده برای مشترکین خیلی زیاد شود. اساسا قصد نداریم که هزینه اینترنت را زیاد کنیم و سیاستمان گرانتر کردن اینترنت نیست. شایعاتی نظیر دو برابر بودن هزینههای VDSL محقق نخواهد شد.»
آنطور که سازمان رگولاتوری میگوید قیمتها قرار است بر اساس مصوبه این سازمان باشد و با نگاهی به این مصوبه میتوان حدود قیمت تمام شده برای سرویس VDSL را محاسبه کرد؛ همانطور که در جدول بالا مشخص است نرخ ماهانه برای این سرویسها از ماهی 200 هزار تومان شروع شده و تا 300 هزار تومان میرسد و این رقم بیش از دو برابر هزینههای ADSL است؛ اما چرا گفته میشود که احتمالا هزینههای VDSL دوبرابر هزینههای اینترنت ثابت کنونی مشترکین نخواهد بود؟
امامی در این باره پیشبینی میکند که FCPها در وهله اول قیمتگذاری این محصول جدید را پایینتر از نرخ مصوب تعیین کنند تا بازار گرم شود و کاربران برای استفاده از این سرویس علاقهمند شوند چرا که در هر حال مشترکین باید یک مودم چند صد هزار تومانی نیز برای بهرهبردن از سرعت واقعی VDSL نیز تهیه نمایند. امامی در اینباره بیشتر توضیح میدهد: «نباید فراموش کرد که در سرویس VDSL حجم اینترنت مشترک سریعتر تمام خواهد شد و به همین خاطر رقابت در عرضه حجمها برای مشترک برای FCPها شکل خواهد گرفت.»
امامی در رابطه با اینکه چرا شکست این انحصار به مدت طولانی سرانجامید به دیجیاتو میگوید: «اجرای مصوبات کمیسیون یک مقدمه دارد و با توجه به اینکه این مصوبه هم فراز و نشیب زیادی داشته و بحث فراهم شدن شرایط اجرای مصوبه به طول انجامید و بحث قراردادی طرفین و تامین و تجهیزات و باید یک برنامه ریزی دقیق شکل میگرفت تا چه شهری را چه اپراتوری مجهز کند. توافق بین مخابرات و FCPها نیز به طول انجامید و توافق طرفین قرارداد موضوع بسیار مهمی بود. و انحصار سیم مسی در انحصار اپراتور ارتباطی قالب کشور است و در ایران دست مخابرات است.»
او موضوع انحصار طلبی مخابرات را رد میکند و میگوید بدنه دولتی بودن مخابرات باعث شد تا عکسالعمل چندان به موقعی نشان ندهد و این فرایند به همین خاطر کمی طول کشیده است: «مخابرات یک مجموعه تجاری بسیار بزرگ است و مساله ای که در آن مهم است سود و زیان است. این فرایند در مخابرات طول کشید ولی امروزه دیگر باید مصوبات را اجرا کند و مثل هر اپراتور دیگری با آن برخورد خواهد شد.»
امامی درباره ورود FCPها به شهرها برای ایجاد سیستم VDSL میگوید که ابتدا درخواستها از سوی FCP به وزارت ارتباطات میآید و وزارت ارتباطات نیز میپذیرد که هر FCP کدام شهر را مجهز کند، به عنوان مثال شهر دزفول توسط شاتل به این سیستم مجهز شده و شنیدهها حکایت از این دارد که آسیاتک نیز مشغول راهاندازی این سرویس در شهر اصفهان است. او تاکید میکند که پس از این فرایند، شرکت مذکور ارائه دهنده اینترنت باید با شهرداری و شورای شهر و نهادهای دیگر صحبت کند و این مساله کمی روند کار را کند میکند: « فاصله ورود یک FCP تا عرضه واقعی VDSL به مشترک در یک شهر چند ماه است و سعی داریم این فاصله زمانی را کاهش دهیم. مثلا ر مورد شهرداریها و شورای شهر وزارت ارتباطات پشت FCPها است و صحبتهایی با این نهادها انجام داده تا روند کار سریعتر صورت بگیرد. به هر حال نباید فراموش کنیم VDSL یک فرایند تدریجی است و تا یک زمانی را طی کند و به نتیجه برسد، کمی طول میکشد.»
امامی با ذکر این نکته که مشکلات راهاندازی نهایی VDSL فقط به درگیری مجوزهای دستگاههای داخلی مرتبط نمیشود به دیجیاتو میگوید مساله خرید تجهیزات و تحریمها و شرایط ارزی را نیز در نظر گرفت: «هر شرکتی که بخواهد در بازار رقابت باید در این شرایط قرار بگیرد.»
به گفته امامی از زمانی که کلید طرح VDSL در کشور خورده میانگین سرعت اینترنت ثابت در رتبههای جهانی رشد کرده و این موضوع با توسعه VDSL در کشور ادامه خواهد داشت. او تاکید دارد که توسعه باید در هر دو حوزه ارتباطات سیار و ثابت به صورت همزمان رخ بدهد: «نباید به خاطر اقبال کمی که به اینترنت ثابت شده این تصور به وجود بیاید که تنها باید به فکر رشد اینترنت ثابت باشیم بلکه این دو مقوله باید به صورت مستقل از یکدیگر رشد کنند چرا که هنوز با استانداردها و کیفیت جهانی فاصله دارند و جا برای بهتر شدن هر دو است.»