به گزارش ایسنا، خبرآنلاین نوشت: «برانکو ایوانکوویچ در جدیدترین مصاحبه خود ادعای جالبی داشته و مدعی شده موفق‌ترین سرمربی ملی و باشگاهی در تاریخ فوتبال ایران است. در این‌که برانکو با تیم ملی ایران و پرسپولیس عملکرد درخشانی داشته و کارنامه موفقی در فوتبال ایران دارد، شکی نیست اما این ادعای سرمربی کروات نیاز به بررسی بیشتری دارد. فوتبال ایران غیر از برانکو مربیان موفق دیگری هم داشته که کارنامه موفقی ثبت کرده‌اند.
تیم ملی ایران
برانکو در تیم ملی ایران سابقه دستیاری بلاژویچ و سرمربیگری تیم‌های امید و بزرگسالان را دارد. او با تیم امید موفق شد قهرمان بازی‌های آسیایی شود و با تیم بزرگسالان هم سومی آسیا و حضور در جام جهانی 2006 را تجربه کرد. مشابه نتایج برانکو در رده بزرگسالان را کارلوس کی‌روش هم ثبت کرد و مرد پرتغالی حتی یک صعود بیشتر به جام جهانی را از خود بر جای گذاشت. کی‌روش با تیم ملی در جام ملت‌های 2019 به نیمه‌نهایی رسید ولی نکته‌ای که کارنامه کی‌روش را برجسته می‌کند عملکرد درخشان تیم ملی در گروه مرگ جام جهانی 2018 در کنار درخشش مقابل تیم‌های بزرگی چون آرژانتین، اسپانیا و پرتغال است؛ شاگردان مرد پرتغالی در جام جهانی 2018 هم تنها چند سانتی‌متر با صدرنشینی گروه مرگ فاصله داشتند و تنها بدشانسی ایران را از حضور در مرحله بعدی محروم کرد. قهرمانی بازی‌های آسیایی هم عنوانی بود که ایران پیش از برانکو با منصور پورحیدری هم آن را تجربه کرده بود و سرمربیان بعدی تیم ملی فرصت حضور در این مسابقات را پیدا نکردند.
نکته‌ای که کارنامه کی‌روش را برجسته می‌کند عملکرد درخشان تیم ملی در گروه مرگ جام جهانی 2018 در کنار درخشش مقابل تیم‌های بزرگی چون آرژانتین، اسپانیا و پرتغال است؛ شاگردان مرد پرتغالی در جام جهانی 2018 هم تنها چند سانتی‌متر با صدرنشینی گروه مرگ فاصله داشتند
از نگاه آماری هم برانکو 56 بار روی نیمکت ایران نشست که 32 برد، 15 تساوی و 9 شکست را تجربه کرد و کی‌روش در 100 حضور خود به عنوان سرمربی تیم ملی ایران 60 برد، 27 تساوی و 13 شکست را تجربه کرد و با میانگین امتیازی 2.07 کمی از میانگین 1.99 سرمربی کروات بهتر عمل کرد.
نکته دیگر در مورد مقایسه عملکرد تیم ملی در زمان برانکو و کی‌روش این است که در زمان برانکو تیم ملی از چندین ستاره بزرگ در سطح اول فوتبال اروپا بهره می‌برد اما این روزها اغلب لژیونرهای فوتبال ایران در کشورهایی چون پرتغال و بلژیک حضور دارند؛ البته که نظم و شخصیت تیم ملی در زمان کی‌روش از شاخصه‌های اصلی بود و در تیم سرمربی پرتغالی کسی هرگز به کیف پزشک تیم لگد نمی‌زد!
از طرفی یکی از نکات منفی کارنامه برانکو در تیم ملی فرصت ندادن او به نفرات ذخیره بود که باعث شد در زمان محرومیت یا عدم آمادگی نفرات اصلی، تیم ملی با مشکلات زیادی مواجه شود؛ موضوعی که در جام جهانی هم شدیدا به چشم آمد و کمبود تجربه بعضی نفرات شایسته باعث شد نتوانند کمکی به تیم ملی کنند.
به جز برانکو و کی‌روش، مربیانی چون حشمت مهاجرانی، مرحوم دهداری و تومیسلاو ایویچ هم تاثیر زیادی در فوتبال ملی ایران داشته‌اند و عملکردشان انکارشدنی نیست.
تیم‌های باشگاهی
برانکو در رده باشگاهی موفق شد پس از سال‌ها پرسپولیس را به عنوان قهرمانی برساند و هت‌تریک قهرمانی به همراه صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا از او یک چهره ماندگار در تاریخ باشگاه پرسپولیس ساخت؛ در واقع برانکو با سه قهرمانی و یک نایب قهرمانی لیگ و یک قهرمانی جام حذفی در کنار نایب قهرمانی آسیا کارنامه درخشانی در رده باشگاهی دارد اما مربیانی دیگری هم هستند که موفقیت‌های برانکو را در کارنامه خود می‌بینند. امیر قلعه‌نویی سابقه 5 قهرمانی و سه نایب قهرمانی لیگ برتر به همراه دو قهرمانی جام حذفی را در کارنامه دارد و یک بار هم به نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده است؛ به جز او هم مربیانی چون لوکا بوناچیچ و منصور ابراهیم‌زاده سابقه فینالیست شدن در لیگ قهرمانان آسیا را دارند و پیش از آنها هم فیروز کریمی و مرحوم پورحیدری به قهرمانی این مسابقات رسیده‌اند.
در مجموع موفقیت‌های برانکو در فوتبال ایران انکارنشدنی است و نام او به خصوص در تاریخ باشگاه پرسپولیس ماندگار است اما دادن لقب بهترین مربی تاریخ فوتبال ایران به سرمربی کروات سابق تیم ملی و پرسپولیس چیزی جز یک بزرگنمایی از سوی او نیست. برانکو اگر بزرگترین مربی تاریخ فوتبال ایران بود اکنون به جای تیم ملی عمان در تیم بزرگتری حضور داشت و حداقل یک بار طعم نشستن روی نیمکت تیم ملی کرواسی به عنوان سرمربی را می‌چشید.»
