پلاسمای خون بیماران سابق پس از بهبودی مملو از پادتن ویروس کروناست
نتیجه یک پژوهش جدید حاکی از آن است که احتمالا مرد‌ها بیشتر از زن‌ها قادر به تولید پادتن کووید 19 هستند. بانک خون و پیوند اعضای نظام درمان عمومی بریتانیا از افرادی که به ویروس کرونا دچار شده اند خواسته برای آزمایشاتی که در مورد این بیماری در جریان است پلاسمای خونشان را به این سازمان اهدا کنند.
این پژوهش در صدد دریافتن آن است که آیا پلاسمای خون افراد بهبود یافته از ویروس کرونا می‌تواند در ترغیب واکنش‌های ایمنی بدن کسانی که با این بیماری دست به گریبانند موثر باشد یا نه.
پس از بیش از یک ماه آزمایش، پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که مقدار پادتن موجود در خون 43 درصد از مردانی که پلاسمای خونشان را اهداء کرده اند، برای کمک به درمان دیگر بیماران کافی بوده است، اما این مقدار پادتن تنها در خون 29 درصد زنان اهداء کننده دیده شده است.
پرفسور دیوید رابرتس، مدیر بانک خون نظام درمان عمومی بریتانیا می‌گوید: «ما همچنان علاقمند به تماس با افرادی هستیم که دچار بیماری کووید 19 شده یا عوارض آن را داشته اند. ما به پلاسمای بیشتری نیاز داریم.»
«اما توجه ما به ویژه روی مرد‌ها متمرکز است. ما هر مورد اهدای پلاسما را مورد آزمایش قرار می‌دهیم و متوجه شده ایم میزان پادتن کرونا در پلاسمای خون مرد‌ها بالاتر است که به معنای آن است که می‌توانیم از آن برای نجات جان بیماران استفاده کنیم.»
«در ابتدا سیستم ایمنی بدن‌تان با سلول‌های سفید خون در مبارزه با ویروس وارد عمل می‌شود. اما اگر بیشتر بیمار شوید، سیستم ایمنی بدن به پادتن بیشتری نیازمند است تا بتواند ویروس را از میان ببرد.» «مطالعات ما و بسیاری کارشناسان در جهان نشان داده که عوارض کووید 19 در مرد‌ها بیشتر از زن هاست. این پدیده باعث می‌شود آن‌ها پس از بهبود، پادتن بیشتری در خونشان داشته باشند.»
هفته گذشته اعلام شد از هر فردی که آزمایش کرونایش مثبت باشد دعوت خواهد شد به برنامه آزمایش پلاسمای خون نظام درمان عمومی بپیوندد.
اداره خون و پیوند اعضاء نظام درمان عمومی می‌گوید 21 روز پس از آزمایش کرونای افرادی که در برنامه آزمایش سراسری «پیلار 2» شرکت کرده اند، یک پیامک به آن‌ها ارسال خواهد شد که آیا مایلند پلاسمای خونشان را به این نهاد اهدا کنند یا نه.
این پیامک اکنون همه هفته به تمام افرادی که آزمایش کرونایشان مثبت بوده فرستاده می‌شود. این پیامک 21 روز پس از معلوم شدن نتیجه آزمایششان ارسال می‌شود.
پلاسمای خون این افراد به بیمارانی تزریق می‌شود که به کووید 19 مبتلا شده اند و درتلاش تولید پادتن خود هستند. روند اهدای پلاسما حدود 45 دقیقه طول می‌کشد، زیرا دستگاه متصل به رگ باید پلاسمای خون را از سایر بخش‌های آن جدا کند. این روند در پزشکی به «پلاسمافِرِسیس» معروف است.
این درمان با همکاری شرکت «ریمَپ-کَپ» یک سکوی آزمایشی بین المللی انجام می‌شود که چندین مورد درمان بالقوه کووید 19 را ارزیابی کرده است. پلاسمای خون 28 روز پس از بهبود بیمار گرفته می‌شود، زیرا این مدت طول می‌کشد که بدن بیمار بهبود یافته واکنش‌های لازم را نشان داده و به اندازه کافی پادتن تولید کند.
اگر این آزمایشات موفقیت آمیز باشد، درمان با پلاسما بصورت یکی از روش‌های درمانی معمول در بیمارستان‌ها تثبیت خواهد شد. سایمون کالون، اهل سینت هلنز، خود از ابتلا به کووید 19 بهبود یافت، اما پدرش را به این بیماری از دست داد. او تصمیم به اهدای پلاسمای خونش را امری «طبیعی» توصیف کرده است.
«نمی خواهم اتفاقی که برای پدرم افتاده برای دیگران بیفتد. او در بیمارستان بدون حضور دوستان و اقوامش و در حالی درگذشت که دستش در دست یک پرستار بود. تنها ده نفر اجازه یافتند در مراسم تشییع جناره اش شرکت کنند.»
«او ابتدا در خانه زمین خورد، اما پیراپزشکان اکسیژن خونش را کم تشخیص داده و متوجه حرارت بالای بدنش شده و او را به بیمارستان منتقل کردند.»
«بیش از شصت سال از همزیستی او و مادرم می‌گذشت. او خلبان سابق نیروی هوایی سلطنتی و راننده کامیون مسافت‌های دور بود، اما در عین حال نقاش بود و کلاس‌های تدریس نقاشی داشت. شاگردهایش با حفظ فاصله اجتماعی با قلموهایشان یک گارد افتخار تشکیل دادند.»
«برای من اهدای پلاسما امری طبیعی بود. اگر بتوانید جان کسی را نجات بدهید این کار را می‌کنید روندش آسان بود. درد نداشت. مسئولین بسیار عالی بودند. امیدوارم بتوانم به کسی کمک کنم.»
منبع: ایندیپندنت
