روزنامه جوان: در حالی‌که در چند روز اخیر سازمان سینمایی فضاسازی گسترده‌ای درباره رفع توقیف فیلم‌های مسئله‌دار انجام داده، اما سخنان تازه کیانوش عیاری نشان می‌دهد که هیچ معامله‌ای بر سر فیلم «خانه پدری» انجام نشده و این فیلمساز بر سر مواضع قبلی‌اش مانده است و اجازه نخواهد داد هیچ صحنه‌ای از فیلمش حذف شود.
دولت دوازدهم هنوز کارش را آغاز نکرده، اما پیروزی در انتخابات سبب شده برخی مدیران ارشاد سوار بر مرکب پوپولیسم بر طبل رفع توقیف فیلم‌هایی بکوبند که خود آنها اصلی‌ترین دلیل به محاق رفتن‌شان هستند. درباره رفع توقیف فیلم‌ها که با تشکیل کمیته بررسی و بازنگری این آثار در دستور کار سازمان سینمایی قرار گرفت اتخاذ مواضع و رویکردهای ساده‌انگارانه کاملاً مشهود است. «جوان» روز گذشته با اشاره به موانع رفع توقیف این آثار این مسئله را یادآور شده بود که امکان رفع توقیف یک شبه این فیلم‌ها اساساً وجود ندارد و رویکرد رسانه‌ای که سازمان سینمایی در پیش گرفته بیش از هر چیز جنبه روانی دارد و نتیجه مثبتی عاید مدیریت سینمایی دولت نخواهد کرد.
فیلم «خانه پدری» اولین اثری بود که خبر رفع توقیف آن رسانه‌ای شد، بدون اینکه گفته شود که آیا اساساً کیانوش عیاری حاضر به حذف سکانس مسئله‌دار فیلمش شده یا نه؟ این خبر مدتی بعد از سوی مدیر ارزشیابی سازمان سینمایی تکذیب شد، اما روز گذشته کیانوش عیاری، کارگردان فیلم «خانه پدری» در گفت‌و‌گو با یک رسانه اصلاح‌طلب هرگونه توافق برای حذف صحنه یا سکانسی از فیلمش را تکذیب کرده است. عیاری البته درباره جنبه‌های دیگری از این فیلم و به‌خصوص نمای مشکل‌دار آن که نشانگر قتل یک دختر توسط پدر است هم حرف زده و از این هم گفته که خانه سینما به عنوان تنها نهاد صنفی سینمای ایران در برابر توقیف «خانه پدری» و فیلم دیگرش «کاناپه» هیچ توجهی به او نکرده است.
عیاری در پاسخ به این سؤال که شما همچنان بر سر مواضع‌تان درباره نحوه اکران «خانه پدری» هستید و آیا قرار نیست صحنه‌ای حذف شود، گفته: «فکر می‌کنم اگر جای تصمیم‌گیرنده‌ها بودم، هر پاسخی به این سؤال بیشتر من را عصبانی می‌کرد. چون قاعدتاً باید بگویم معلوم است بعد از گذشت شش سال و نیم همچنان بر سر مواضعم هستم. اگر قرار باشد اصلاحاتی که آن زمان من را ملزم به انجام آن دانستند، بعد از گذشت این همه مدت رعایت کنم، از این همه کار بیهوده باید دچار ناراحتی و افسردگی شوم، پس لطفاً از خیر این سؤال بگذرید.» آنچه از سخنان عیاری فهمیده می‌شود این است که کارگردان «خانه پدری» خبر کذب رفع توقیف فیلمش را باور کرده است، در واقع انتشاردهندگان این خبر عیاری را به اصطلاح سرکار گذاشته‌اند. او در پاسخ به این سؤال که آیا کسی به صورت رسمی تا اینجا خبر رفع توقیف «خانه پدری» را به شما داده است، می‌گوید: «نه، منبع من هم مطبوعات و فضای مجازی است و همچنان نمی‌توانم این اتفاق را باور کنم. اما بسیار خوشحال می‌شوم که این فیلم بدون اما و اگر اکران شود. طبیعی است که هیچ اما و اگری را برای اکران فیلم نمی‌پذیرم و همانطور که گفتم اگر به چنین چیزی راضی می‌شدم، شش سال و نیم پیش این کار را می‌کردم.» سخنان عیاری درباره سکانس خشن و جنجالی فیلمش هم جالب توجه است: «باز هم تأکید می‌کنم فیلم «خانه پدری» هیچ چیزی برای توقیف نداشته و ندارد.
به جز صحنه کوبش سنگ به سر دختر که اتفاقاً گونی به سر دختر کشیده می‌شود، صحنه‌ای دلخراش‌تر ندارم. این تجسم فیلم است که باعث برانگیخته شدن تخیل تماشاگر می‌شود. من خودم حتی وقتی در فیلمی تصویر فرو رفتن سرنگی را بر دست بازیگر می‌بینم چشمانم را می‌بندم. این را گفتم که بگویم طاقت دیدن چنین چیزی را ندارم. خودم اگر باشم فکر می‌کنم کارگردان فیلم سادیسم دارد که این را به تماشاگر نشان می‌دهد. من با چنین تفکری آن صحنه «خانه پدری» را ساختم. حتماً ضرورتی داشته که آن صحنه را در فیلم قرار دهم. فیلمی که داستانی پیچیده و بالا و پایین‌ها و گره‌هایی ندارد، احتیاج به صحنه‌ای دارد که تأثیرگذار باشد، صحنه‌ای که همیشه بوی مرگ را از آن زیرزمین بلند کند.»
به نظر می‌رسد که از حالا باید ظاهرسازی سازمان سینمایی در باب فیلم‌های توقیفی را پایان یافته محسوب کرد، اما معلوم نیست سازمان سینمایی از سرکار گذاشتن کارگردان بزرگی چون عیاری چه هدفی را دنبال می‌کند!
