به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، میدان مغناطیسی که دائما در حال تغییر است با جریان همرفتی فلز مذاب که هسته بیرونی زمین را تشکیل میدهد، ایجاد و نگهداری میشود.
دانشمندان معمولاً برای بررسی تکامل میدان مغناطیسی طی دورههای زمانی زمین شناسی، میدانهای مغناطیسی ضبط شده توسط رسوبات، جریانهای گدازه و مصنوعات ساخته شده توسط انسان را تجزیه و تحلیل میکنند.
اکنون در یک مطالعه جدید، دانشمندان رویکرد متفاوتی را اتخاذ کردهاند. آنها دادههای شبیه سازیهای رایانهای از روند تولید میدان مغناطیسی را با دادههای حاصل از بازسازی تغییرات اخیر در میدان مغناطیسی زمین که در طول 100 هزار سال گذشته منتشر شده، ترکیب کردند.
طبق مطالعه دانشگاه لیدز و دانشگاه کالیفرنیا در سندیهگو، تغییر جهت میدان مغناطیسی زمین ممکن است 10 برابر سریعتر از آنچه قبلاً تصور میشد صورت گیرد. این مطالعه بینشی از جریان چرخش آهن، دو هزار و 800 کیلومتر زیر سطح سیاره ارائه میدهد. همچنین توضیح میدهد که این عمل چگونه در طول صد هزار سال گذشته بر حرکت میدان مغناطیسی تأثیر گذاشته است. دانشمندان توضیح میدهند که این تغییرات سریع مربوط به تضعیف مکانی میدان مغناطیسی است. این بدان معناست که این تغییرات معمولاً در زمانهایی رخ داده است که میدان مغناطیسی به شدت تغییر یافته یا در هنگام نوسانات ژئومغناطیسی وقتی محور دو قطبی در مقایسه با خطوط میدانی که از یک قطب مغناطیسی بیرون میآیند و در مکانی دیگر با یکدیگر برخورد میکنند، مسیری طولانی را از قطبهای جغرافیایی شمال و جنوب طی کرده است.
یکی از مواردی که آنها طی این مطالعه برای تغییر شدید میدان گفتند، تغییر شدید سالانه 2.5 درجه ای در جهت میدان ژئومغناطیسی در 39 هزار سال پیش است. این حرکت مربوط به قدرت مکانی ضعیف است و در یک منطقه مکانی در ساحل غربی آمریکای مرکزی و به دنبال نوسان لشامپ(وارونگی کوتاه میدان مغناطیسی زمین در حدود 41 هزار سال پیش) رخ داده است.
تجزیه و تحلیل دقیق رویدادهای مشابه در شبیه سازیهای رایانهای نشان میدهد که سریعترین تغییرات جهت میدان با حرکت تکههای معکوس در سطح هسته مایع همراه است. این تکهها در عرض جغرافیایی پایینتر رخ میدهند که این موضوع نشان دهنده این است که جستجوهای بعدی برای درک تغییرات سریع جهت میدان باید در این مناطق صورت گیرد.
دکتر "کریس دیویس"(Chris Davies) از دانشکده زمین و محیط زیست گفت: ما دانش کاملی از میدان مغناطیسی در 400 سال گذشته نداریم. از آنجا که این تغییرات سریع نمایانگر برخی رفتارهای شدیدتر از هسته مایع است، آنها میتوانند اطلاعات مهمی در مورد رفتار فضای عمیق زمین در اختیار ما قرار دهند.