تحریم‌های بی‌سابقه آمریکا علیه چین

دولت مرکزی چین معتقد است که این اردوگاه‌ها «مراکز آموزشی مهارت‌های شغلی» هستند که برای مبارزه با «افراط‌گرایی» ضرورت دارند. الجزیره در گزارش دیروز جمعه 20 تیرماه نوشت، «چن» ارشدترین مقام چینی است که در فهرست سیاه تحریمی‌های آمریکا قرار گرفته است. یک مقام ارشد کاخ سفید به خبرنگاران در همین رابطه گفت: «ایالات‌متحده از جهان می‌خواهد که در برابر اقدامات حزب کمونیست چین علیه اقلیت‌های این سرزمین در سین‌کیانگ از جمله بازداشت خودسرانه، کار اجباری، تعقیب و پیگردهای مذهبی، کنترل اجباری زاد و ولد و عقیم‌سازی بایستد». این مقام کاخ سفید افزود که این فهرست سیاه «با کسی شوخی ندارد».

این تحریم‌ها بر اساس «قانون جهانی ماگنیتسکی» وضع شده است؛ قانونی که به دولت آمریکا اجازه می‌دهد متخلفان و ناقضان حقوق بشر در جهان را با مسدود کردن دارایی‌شان در آمریکا، اعمال محدودیت‌های سفر به خاک آمریکا و انجام تجارت در این کشور هدف قرار دهد. دیگر مقام‌هایی که هدف تحریم‌ها قرار گرفتند عبارتند از: «ژو‌های لون» (معاون سابق دبیرکل و عضو ارشد حزب کمونیست در سین‌کیانگ)، «وانگ مینگ شان» (مدیر اداره امنیت عمومی سین‌کیانگ) و «هو لیوجون» (مقام سابق امنیتی- حزبی اداره امنیت عمومی در سین‌کیانگ). مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد که محدودیت‌های ویزا برای «چن»، «ژو» و «وانگ» برقرار خواهد شد و ورود آنها و خانواده‌هایشان به ایالات‌متحده هم ممنوع خواهد شد. تمام اداره امنیت عمومی سین‌کیانگ هم در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است. مایک پمپئو گفت که واشنگتن علیه «بدرفتاری‌های هولناک و نظام‌مند» در منطقه عمل می‌کند. پمپئو در بیانیه‌ای گفت: «درحالی که حزب کمونیست چین به نقض حقوق بشر اویغورها، قزاق‌ها و اعضای سایر گروه‌های اقلیت در سین‌کیانگ ادامه می‌دهد، ایالات‌متحده فقط نظاره‌گر نخواهد بود.»

وزارت خزانه‌داری ایالات‌متحده اعلام کرد که «چن» از طریق اداره امنیت عمومی «یک نظارت فراگیر، بازداشت و برنامه‌های شست‌وشوی مغزی را در سین‌کیانگ تدارک دیده بود که اویغورها و اقلیت‌های قومی دیگر از اهداف آن بودند». بر اساس بسیاری از گزارش‌ها، گفته می‌شود حدود یک میلیون مسلمان ترک تبار اویغور در زندان‌های این منطقه محبوس هستند. برخی ایغورهایی که در خارج از چین و به ویژه در ایالات‌متحده ساکن هستند می‌گویند، حزب کمونیست حاکم شهروندان اویغور را مجبور به نصب نرم‌افزارهای جاسوسی روی تلفن‌های همراهشان می‌کند. سین‌کیانگ 11 میلیون اویغور دارد. این منطقه 8 برابر آلمان وسعت دارد و با 8 کشور دارای مرز مشترک است. با این حال، جمعیت سین‌کیانگ به دلیل سیاست‌های مهاجرتی پکن در حال معکوس شدن است بدین معنا که دولت مرکزی قوم «هان» را که در چین اکثریت دارد به سوی اقامت در این منطقه سوق داده تا توازن جمعیتی را به ضرر اویغورها تغییر دهد. پکن با در پیش گرفتن سیاست‌های عمدی کنترل زاد و ولد عملا امکان فرزندآوری را از این جمعیت 11 میلیونی ستانده و در عوض، قوم «هان» را تشویق به فرزندآوری می‌کند.

در هر حال، الجزیره می‌افزاید، بر اساس تحقیق «آدریان جنز» و «جیمز لیبولد» که در «بنیاد جیمز تاون» منتشر شد، «چن» در استان «هنان» متولد شد و مدارج ترقی را به سرعت در حزب کمونیست پیمود. او در سال 2011 در تبت ماموریت یافت و توانست شبکه گسترده‌ای از نظارت، جاسوسی و کنترل پلیس را برای سرکوب اعتراضات و بازگرداندن ثبات توسعه دهد. او در سال 2016 به سین‌کیانگ منتقل شد و بر اساس تحقیق جنز- لیبولد، «آنچه را که وی ظرف 5 سال در تبت به آن دست یافته بود، در کمتر از یک سال توانست در سین‌کیانگ به اجرا در آورد». شاید دلیل این است که او در تبت تجربه اندکی داشت و دوران کارورزی را در آنجا گذراند و پس از کسب تجربه، به سین‌کیانگ رفت تا آموخته‌های خود را در این منطقه به اجرا بگذارد. پس از آنکه رئیس جمهور آمریکا در ماه ژوئن اعلام کرد که قانونی را برای تحریم چین در خصوص سرکوب اویغورها به اجرا می‌گذارد، چین تهدید به مقابله مثل کرد. مارکو روبیو که از حامیان این قانون بود و حمایت مالی از آن را هم بر عهده داشت می‌گوید که این قانون مدت‌ها پیش باید تصویب می‌شد. او افزود: «برای مدتی مدید، مقام‌های چینی نسبت به قساوت‌ها و خشونت‌هایشان که احتمالا موجب جنایت علیه بشریت است پاسخگو نبودند. اکنون این قانون بار این مسوولیت را بر دوش دارد».

«دافنی سولیداکس»، «الکساندر آلپر» و «مت اسپتالنیک» هم در گزارش 9 ژوئیه برای رویترز نوشتند که تحریم مقام‌های چینی از سوی آمریکا روابط دو کشور را که در پرتو شیوع کرونا دچار فراز و فرود شده با تنش بیشتری مواجه خواهد کرد. این گزارشگران به نقل از یک مقام ارشد دولت آمریکا با ذکر اینکه «این تحریم‌ها شوخی نیست» افزودند:«این تحریم‌ها نه فقط از حیث نمادین و تاثیرات آن بر حیثیت و اعتبار افراد بلکه از حیث توانایی آن بر قدرت تحریک فرد در دنیا و انجام تجارت و بده بستان هم تاثیراتی واقعی خواهد داشت». اگرچه این اقدام دولت آمریکا به مذاق رهبران حزب کمونیست خوش نیامد، اما مهمترین حامی اویغورها در خارج از چین یعنی «کنگره جهانی اویغورها» از این اقدام استقبال و از اتحادیه اروپا و دیگر کشورهای جهان خواست تا در کنار آمریکا، اقدامات مشابهی اتخاذ کنند. گزارشگران رویترز به نقل از گزارش ماه گذشته آسوشیتدپرس نوشتند که چین به عمد می‌کوشد تا نرخ زاد و ولد در میان اویغورها را کاهش دهد. در حقیقت این کشور به «کنترل اجباری زاد و ولد» متوسل شده است تا در یک بازه زمانی مشخص جمعیت اویغورها کاهش یابد. این گزارشگران همچنین نوشتند که اگرچه ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، لحن و رویکرد تندی در برابر چین در پیش گرفته اما جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی ترامپ، در کتاب جدید خود آورده است که ترامپ به همتای چینی خود گفته که باید ساخت اردوگاه‌های کار اجباری و زندان‌ها را در سین‌کیانگ ادامه دهد. بولتون همچنین خاطر نشان ساخته که ترامپ به دنبال کسب حمایت «شی» در انتخابات مجدد در ماه نوامبر است.

«سولیداکس- آلپر- اسپتالنیک» همچنین افزودند که استیو منوچین، هم گفت: «ایالات‌متحده متعهد به استفاده از تمام قدرت مالی خود است تا ناقضان حقوق بشر در سین‌کیانگ و در اقصی نقاط جهان را به پاسخگویی وادارد». «پیتر هارل»، مقام سابق آمریکایی و متخصص در امر تحریم‌ها در مرکز «امنیت آمریکا جدید» هم گفت که اقدام روز پنج‌شنبه آمریکا سیگنالی است دال بر تدام تغییر در رویکرد ترامپ در خصوص «توجه بیشتر به سوء‌استفاده‌های حقوق بشری در چین... پس از چند سال بی‌توجهی نسبی». گزارشگران رویترز افزودند که «چن» در عملیات‌های «هراس‌آفرینی» در منطقه سین‌کیانگ «ید طولایی» دارد. در هنگام هر گونه اعتراضی در این منطقه، او ده‌ها هزار نفر از نیروهای پلیس را برای سرکوب روانه می‌کرد. او ارشدترین مقام چینی در زمینه سرکوب‌ها در منطقه سین‌ کیانگ است.

به نوشته رویترز، چینی‌ها برای «خالی نماندن عریضه» اعتراض خود را تسلیم آمریکا کردند. چشم بادامی‌ها  روز پنج‌شنبه نسبت به انجام اقدامات تلافی‌جویانه در واکنش به اقدام رئیس جمهوری آمریکا برای امضای قانونی در رابطه با اعمال تحریم علیه افرادی که مسوول سرکوب مسلمانان اویغور در منطقه سین‌کیانگ هستند، هشدار داد. وزارت امور خارجه چین در بیانیه‌ای از واشنگتن خواست تا از مداخله در امور داخلی پکن دست بردارد. در این بیانیه آمده است:‌ «آمریکا مسوول تمامی پیامدهای واکنش‌های پکن در این رابطه است. ما از واشنگتن می‌خواهیم از لطمه زدن به منافع چین دست بردارد». وزیر خارجه آمریکا هم چندی پیش در اظهاراتی در کنفرانس مجازی «دموکراسی کپنهاگ 2020» گفته بود: «پکن اگر می‌خواهد رشد کند باید همراه با قوانین غربی حرکت کند». او در این نشست گفته بود: «امیدوارم حزب کمونیست درک کند که اگر می‌خواهد پیشرفت کند و به تقویت ملتش ادامه دهد باید این کار را بر مبنای یک قاعده مشخص غربی انجام دهد». پمپئو همچنین مدعی شد: «چین در حال تاثیرگذاری بر جهان با فاصله‌گذاری میان آمریکا و اروپا و گرفتار کردن کشورهای در حال توسعه به بدهی و وابستگی است.»