غلامرضا امامی، مترجم و دوست چنگیز داورپناه با تایید این خبر به ایسنا گفت: ایشان هفته پیش فوت شدند. همین چند وقت پیش با ایشان صحبت کردم، پس از بازنشستگی با دوستان‌شان جایی را در نزدیکی رم دیده بودند و قرار بود آن‌جا خانه بسازند و کتابخانه‌شان را به آن‌جا منتقل کردند. در واقع بیماری یا مشکلی نداشتند و سالم بودند، نمی‌دانم به دلیل چه مسئله‌ای این حادثه اتفاق افتاد.
او سپس درباره چنگیز داورپناه بیان کرد: ایشان دوست صمیمی من بودند و من از شنیدن این خبر خیلی ناراحت شدم. یکی از کتاب‌های ایشان با عنوان «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید» نوشته نویسنده معروف ایتالیایی جانی رُداری زیر نظر من منتشر شده است. ایشان 30 سال در دانشگاه رم ادبیات فارسی تدریس می‌کردند و قبل از انقلاب انتشاراتی به نام «مزدک» داشتند. همچنین فرهنگ لغتی به زبان فارسی-ایتالیاتی منتشر کردند. کتابخانه خیلی بزرگی هم داشتند. خیلی آدم صمیمی و از انسان‌های برگزیده بودند که ایران را خیلی دوست داشتند و در ایتالیا به کارهای انسانی می‌پرداختند. همچنین همکار آقای پروفسور «پیه مونتزه»، استاد ادبیات فارسی بودند.
امامی گفت که چند وقت قبل، داورپناه عکسی قدیمی برای او ارسال کرده بود که در پی می‌آید:
از چپ به راست:
ساسان کریمی، غلامرضا امامی، سیروس طاهباز، چنگیز داورپناه، حسن واحدی، بابک کریمی،
رم - کتابفروشی نیما - نوروز 1375
چنگیز داورپناه، مترجم و استاد زبان و ادبیات فارسی در 14 تیر ماه 1325 در تهران متولد شد. او از سال 1365 به مدت 30 سال، در دانشکده ادبیات و فلسفه دانشگاه رم، زبان و ادبیات فارسی تدریس می‌کرد. از آثار این مترجم می‌توان به «داستان‌هایی برای سرگرمی» و «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید و چند داستان دیگر» و ... اشاره کرد.
