در بخشی از وصیتنامه شهید سید کاظم کاظمی آمده است: بسمالله الرحمن الرحیم ایکاش صدها جان داشتم و در راه خداوند متعال فدا میکردم تا در برابر جد بزرگوارم حضرت اباعبدالله الحسین خجالت نکشم.
اگر قرار بر این است که این بدنها بمیرند پس چرا هم چون جد بزرگوارم حضرت اباعبدالله با ضرب شمشیرها قطعهقطعه نشوم.
شهیدان را مرده مپندارید آنها زندهاند مرگ برای آنان آغاز یک تولد و زندگی پر از صفا است به خدا سوگند آنان که راه رضای خداوند متعال را در پیش گرفتهاند همانا سربلند و رو سفید هستند و آنان که راه شیطان و شیطانپرستی را در پیش گرفتهاند در دنیا رسوا و در آخرت روسیاه خواهند شد و از قهر دردناک الهی درامان نخواهند بود.
ملت قهرمان و امت بیدار دل اسلام امام عزیزمان را با تمام قدرت و قیام خود یاری کنید و هیچوقت راه حیلهگری را به دشمنان اسلام ندهید و با کمال شجاعت با مال و جان خود رزمندگان و ایثارگران خداجوی اسلام را یاری کنید و همیشه صحنههای راهپیمایی و نماز جمعه را فراموش نکنید.
اینان سرمایه و دستاوردهای اسلام و خون سرخ شهدا هستند و اگر ما ملت ایران مسلمان هستیم و تابع رسالت مسلمانی پس بنابر وظیفه شرعی خودمان هوا و هوسهای دنیا را زیر پا بگذاریم و بهسوی دو جهاد یعنی جهاد اکبر و جهاد اصغر بشتابیم بدانید دشمنان اسلام از شرق تا غرب درصدد هستند تا صلح تحمیلی را بر ما تحمیل کنند و اما همه ستارگان آسمان میدانند که یزیدیان به کشور انقلابی و مستضعف ما تجاوز کردهاند و آنهم تجاوز هولناکی که به دستور مستشاران شرق و غرب و نوکر دست نشانده خود صدام و اسرائیل فاسق.
ما همه ما وظیفه شرعی داریم که با لطف و کرم خداوند بر قلب سیاه دشمن بتازیم و با تکیه بر خدا حق بر باطل پیروز است کفر و الحاد نابود است اما وصیت به پدر و مادر و همسرم شما باید افتخار کید که یک خدمتگذار نا قابل را به محضر مبارک اسلام هدیه کردهاید و هیچوقت دلتنگی به راه ندهید که مبادا دشمنان اسلام خوشحال شوند.
از دوستان و اقوام خویش تقاضای حلالیت میکنم.