استاد پژوهشگاه علوم انسانی و رئیس پیشین انجمن زبانشناسی ایران در گفتوگو با ایسنا، درباره بدرالزمان قریب که صبح امروز (هفتم مردادماه 99) از دنیا رفت و اثرگذاری او بر فرهنگ و جامعه زبانشناسی ایران اظهار کرد: ایشان از پیشکسوتان زبانشناسی ایران بودند که در حوزه فرهنگ و زبانهای باستانی ایران تخصص داشتند.
عاصی با اشاره به عملکرد شاخص قریب در حوزه زبانشناسی گفت: ایشان کارهای بسیار شاخصی انجام داده بودند. نگارش «فرهنگ سُغدی» کار بسیار بزرگی است که توسط مرحوم بدرالزمان قریب انجام شد، چرا که تخصص ایشان در زبان «سُغدی» بود.
این زبانشناس در ادامه بیان کرد: مرحوم قریب با انجمن زبانشناسی ایران هم همکاری داشتند و با علاقه در جلسات انجمن شرکت میکردند و هر بار که از ایشان دعوت میشد در مراسمی تشریف بیاورند با روی باز استقبال میکردند. ایشان نقش اثرگذاری در زبانشناسی ما داشتهاند.
عاصی با ابراز تاسف از شنیدن خبر درگذشت بدرالزمان قریب گفت: من از شنیدن این خبر بسیار ناراحت شدم. البته ایشان عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم بودند. دکتر بدرالزمان قریب استاد برجستهای بودند که نظیر نداشتند و قطعا جای خالیشان را همیشه حس خواهیم کرد.
بدرالزمان قریب زاده 1308 در تهران بود و مدرک دکتری زبانهای باستانی خود را از دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا دریافت کرده بود.
برخی از آثار دکتر بدرالزمان قریب عبارتاند از: تحلیل ساختاری فعل در زبان سُغدی؛ زبانهای خاموش، یوهان فریدریش (ترجمه، با همکاری یداللّٰه ثمره)؛ وسنتره جاتکه، داستان تولد بودا به روایت سُغدی؛ فرهنگ سُغدی (سُغدی ـ فارسی ـ انگلیسی)؛ تاریخچۀ گویششناسی در ایران؛ مطالعات سُغدی؛ پژوهشهای ایرانی باستان و میانه.
او در هفتم مردادماه و در سن 91سالگی گویا بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.