پدر شهید: روز خبرنگار بدون علیرضا بی معنی بود؛

عکس علیرضا را ۱۵ سال از خودم جدا نکردم

پدر شهید علیرضا افشار گفت: ۱۵ سال است عکس فرزندم را از خودم جدا نکردم و تمام تلاشم را برای زنده نگه داشتن یاد و نام فرزندم انجام دادم تا جایی که به من گفتند اگر تو نبودی روز خبرنگاری هم وجود نداشت.

به گزارش مشرق، «عباس افشار» پدر شهید خبرنگار علیرضا افشار با اشاره به چگونگی ورود فرزندش به عرصه خبر و خبرسانی در صدا و سیما اظهار داشت: تلویزیون و صدا سیما چهره ساز است و جوان‌ها به دنبال چهره شدن هستند، علیرضا ابتدا به باشگاه خبرنگاران رفت و از آنجایی که جوان بود و جویای نام و فعال به این وادی کشیده شد. ماهم خبر نداشتیم کجا می‌رود، وقتی به شهادت رسید تازه با واژه خبرنگاری و صدا و سیما آشنا شدیم.

وی افزود: همیشه به علیرضا می‌گفتم باید زودتر از من در خانه باشی، نمی‌دانستم برای یک آفیش چهار هزار و پانصد تومانی شب‌ها باید در صدا و سیما بماند. شب‌هایی که دیر می‌کرد درهال می‌خوابیدم تا وقتی بیایید بفهمم. من می‌خوابیدم یواشکی با زدن سنگ به پنجره خواهرش را خبردار می‌کرد که در را باز کنند و دور از چشم من به خانه میامد. از خواب که بیدار می‌شدم و علیرضا را می‌دیدم که خوابیده دلم نمیامد چیزی بگویم.

پدر شهید خبرنگار با اشاره به علاقه فرزندش به حرفه خبرنگاری بیان کرد: علیرضا به کارش علاقه داشت و وقت می‌گذاشت. سردبیرشان می‌گفت بعد از علیرضا کسی را نداشتیم جایش بگذاریم. روابط عمومی بسیار خوبی داشت. تا قبل از علیرضا خبرنگاری نبود که بتواند جلوی رهبری پلاتو بدهد، اما او اینکار را کرد. چون معمولا روابط روابط عمومی‌ها خبرنگار را هدایت می‌کنند، اما علیرضا عید فطر سال 84 در کنار رهبری پلاتو گرفت. ناظر پخش تعریف می‌کرد وقتی فیلم را برایش بردند مات و مبهوت مانده بود که چطور توانسته فیلم را بگیرد. سر تیم حفاظت بیت می‌گفت خیلی علیرضا را دوست داشتند.

وی افزود: اعضای گروهش از صدا بردار گرفته تا تصویربردار می‌گفتند وقتی با علیرضا بودیم در ماموریت‌ها خیالمان راحت می‌شد که همه چیز محیاست. علیرضا ضابط قضایی و پلیس نامحسوس بوده و من بعد از شهادتش این‌ها را فهمیدم.

این پدر شهید تصریح کرد: زیر تابوت فرزند را گرفتن خیلی سخت است. البته ما نبود فیزیکیش را می‎بینیم وگرنه او همه جا با ما هست. 15 سال است که تصویر علیرضا را از خودم جدا نکردم. همیشه به من می‎گویند اگر تو نبودی روز خبرنگار هم نبود. وگرنه از سال 76 که روز خبرنگار را نام گذاری کردند کسی از این روز اطلاع درستی نداشت. من بعد از شهادت علیرضا با پول خودم روز خبرنگار بنر چاپ کردم. 15 سال به دنبال زنده کردن نام فرزندم بودم. هنوز هم به دنبال پرونده‌اش هستم. ما می‌گوییم 2 تا ماشین بهم برخورد می‌کنند پرونده‌ای برای بررسی علت حادثه ایجاد می‌شود، حالا که یک هواپیما سقوط کرده باید چرایی آن مشخص شود. علیرضا شهید شاخص است و به واقع در همه چیز شاخص بود.

وی در پایان با اشاره به تلاش خانواده‌های شهدا برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت گفت: در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت خانواده‌های شهدا نیز می‌توانند کمک کنند. من هم 15 سال است که تمام تلاشم را برای این کارکرده‌ام. موسسه فرهنگی، ورزشی، هنری و دارالقرآنی به نام علیرضا زدم، پایانه‌ای به نامش وجود دارد، مدرسه و باشگاهی به نامش وجود دارد و معتقدم من هم باید برای زنده نگه داشتن یاد فرزندم کاری کنم.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان