سرویس جهان مشرق - مایکل اسنایدر نویسنده و فعال آمریکایی در یادداشتی به وضعیت بحرانی اقتصاد آمریکا پرداخت و نوشت: وقتی میلیون‌ها آمریکایی در ابتدای همه‌گیری داشتند شغل خود را از دست می‌دادند، به ما گفته شد که نگران نباشیم زیرا قرنطینه موقتی است و پس از قرنطینه همه کارکنان به شغل‌های خود برمی‌گردند. حالا فهمیده‌ایم که این حرف سرسوزنی به حقیقت نزدیک نبود. طی 18 هفته گذشته، بیش از 52 میلیون آمریکایی درخواست بیمه بیکاری داده‌اند و درصد بسیار زیادی از آنان شغلشان را به طور دائم از دست داده‌اند. در حقیقت، تحقیقی جدید نشان می‌دهد که 47 درصد از افراد بیکارشده معتقدند که شغلشان را «برای همیشه از دست داده‌اند». مطلب زیر از مقاله یواس‌ای‌تودی، با عنوان «تقریباً نیمی از تمام مشاغلی که در دوره همه‌گیری تعطیل شدند، برای همیشه از بین می‌روند» استخراج شده است...
در ماه آوریل، 78 درصد از خانواده‌هایی که با از دست دادن شغلشان روبرو شده بودند فکر می‌کردند این وضعیت موقتی است. اما حالا طبق نظر مرکز تحقیقات روابط عمومی آسوشیتدپرس و مرکز تحقیقات افکار ملی (NORC)، 47 درصد از آنها معتقدند که بیکاری آنها دائمی است.
این نویسنده آمریکایی با اشاره به این که با بدترین بحران بیکاری از زمان رکود بزرگ در دهه 1930 روبرو هستیم می‌نویسد: همه افرادی که به طور دائم بیکار شده‌اند بالاخره نیاز به شغل‌های جدیدی خواهند داشت اما در عین حال اقتصاد آمریکا به طور کلّی در حال سقوط آزادی بسیار وحشتناک است. ارقام تولید ناخالص ملّیِ سه‌ماهه دوم سال بسیار بد خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود که داده‌ها نشانگر سقوط سالانه 34.8 درصدی سه‌ماهه دوم است که بالاترین نرخ سقوط از دهه 1940 تا الآن است زیرا شیوع کووید-19 مردم آمریکا را وادار به خانه‌نشینی کرد و ایالت‌ها دستور قرنطینه گسترده دادند.
این کاهش به ویژه برای کسب‌وکارهای کوچک سخت است. فقط نگاهی به این ارقام بیندازید:
- 71500 کسب‌وکار فهرست شده در وب‌سایتشان از اول مارس تعطیل بوده‌اند.
- 80 درصد از رستوران‌های مستقل مطمئن نیستند که بتوانند از دوره همه‌گیری کووید-19 با موفقیت عبور کنند.
- تقریباً نیمی از کسب‌وکارهای کوچک عضو اتاق بازرگانی سان‌فرانسیسکو 100 درصد از فروش خود را از دست داده‌اند که به طور کامل تعطیل شده‌اند.
این فعال آمریکایی در ادامه خاطرنشان کرد: اما سه‌ماهه سوم زمانی بود که قرار بود اقتصاد آمریکا دوباره به اوج برسد. به ما گفته بودند که بزرگ‌ترین رونق اقتصادی تاریخمان خواهد بود اما در عوض آمارها به ما می‌گویند که اقتصاد در واقع دوباره رو به افول گذاشته است. در حقیقت، امید مصرف‌کنندگان آمریکایی در ماه ژوئیه بسیار کمتر از ماه ژوئن بود و امیدواری مصرف‌کنندگان آمریکایی در ماه ژوئیه با افزایش شمار مبتلایان به ویروس کرونا در کشور، بسته شدن برخی کسب‌وکارهای دیگر و افزایش نگرانی‌ها درباره آینده اقتصاد به 92.6 کاهش یافت.
کنفرانس‌بورد روز سه‌شنبه گزارش داد که شاخص امید مصرف‌کنندگان آمریکا در ماه ژوئیه سقوط کرده و از 98.3 در ماه ژوئن پایین‌تر آمده است. این کاهش بسیار مهم‌تر از پیش‌بینی‌های اقتصاددانان است و اساساً نتیجه کاهش امید اقتصادی مردم برای آینده‌ای نزدیک است.
به علاوه، ما به تازگی شاهد بزرگ‌ترین کاهش رونق عمده‌فروشی‌ها بعد از اوج بحران مالی قبلی بوده‌ایم. بنابراین شرایط فعلی به هیچ عنوان شبیه «بهبودی» نیست. در عوض، به نظر می‌رسد که به سمت دوره جدیدی از رکود اقتصادی سرازیر هستیم.
در ماه ژوئن، 19 درصد از کسب‌وکارهای کوچک آمریکا تعطیل شدند اما حالا این رقم به 24.5 درصد رسیده است. قطعاً این پیشرفت نیست. با گذشت هر روز، شرکت‌های بیشتری اعلام تعدیل نیرو می‌کنند. در دوره رکود قبلی، میلیون‌ها آمریکایی از طبقه متوسط به طبقه پایین سقوط کردند و دوباره شاهد همان وضع هستیم.
رهبران منتخب ما در واشنگتن امیدی به اصلاح امور ندارند و تقریباً همه آنها موافق هستند که راه‌حل در برنامه‌های سوسیالیستی‌تر نهفته است. قرار است «لایحه حمایتی» پنجمی تصویب شود و موسسه اِربن هشدار داده است که اگر کنگره عجله به خرج ندهد، شاهد افزایش شدید فقر در جامعه خواهیم بود...
بر اساس تحقیقی جدید از موسسه اِربن، اگر کنگره نتواند سه خط‌مشی لازم برای کمک اقتصادی به خانواده‌ها در دوره همه‌گیری را عملی کند، میلیون‌ها آمریکایی دیگر گرفتار فقر خواهند شد. این تحقیق نشان می‌دهد که اگر مزایای بیمه بیکاری بیشتر نشود، دور دوم حمایت مالی آغاز نشود و افزایش بودجه برنامه کمک تغذیه تکمیلی تأیید نشود، نرخ فقر در پنج ماه آخر سال 2020 به 11.9 درصد می‌رسد که بسیار بالاتر از نرخ برنامه‌ریزی‌شده سالانه 8.9 درصدی خواهد بود.
تمام سیستم اقتصادی آمریکا در حال فروپاشی است اما مدتی طول می‌کشد تا این نمایش کامل شود. رهبران ما در واشنگتن و بوروکرات‌های ذخیره فدرال دائما به این سیستم پول تزریق می‌کنند تا شرایط را اصلاح کنند و در نتیجه تورم به شکلی دردناک افزایش می‌یابد.
این نویسنده آمریکایی در پایان گزارش خود به تبعات منفی چاپ پول اشاره می‌کند و می‌نویسد: هزینه هر چیزی (از جمله اقلام اساسی مانند غذا) افزایش می‌یابد و این یعنی ارزش پول شما کمتر و کمتر می‌شود. اگر می‌شد با چاپ پول ثروتمند شد، ونزوئلا و زیمبابوه الآن ثروتمندترین کشورهای زمین بودند. همین الآن تقریباً همه مردم ونزوئلا «میلیونر» هستند اما تقریباً همه آنها در فقر شدید زندگی می‌کنند.
تاریخ نشان داده است که چاپ بی‌رویه پول تأثیری ندارد اما آمریکا دقیقاً همان مسیر را طی می‌کند و این نتیجه خوبی نخواهد داشت. اگرچه اکنون شرایط کاملاً آشفته است، اما تنها امید ما این است که برای ایام سخت پیشِ رو آماده شویم زیرا شرایط قرار است از این به بعد سخت‌تر شود.
