مشرق: ایسنا گزارش داد: علی ربیعی، فعال ستادی اصلاح طلب و سخنگوی دولت رئیس جمهور روحانی به تازگی در اظهاراتی در جمع خبرنگاران گفته است:
"دولت به سختیهای زندگی ناشی از تحریمهای ظالمانهای که به کشور و مردم تحمیل شده واقف است و همه تلاش خود را برای عقب راندن تحریم گران، شکستن تحریم و حفاظت از زندگی مردم به کار بسته و خواهد بست و تاکنون نیز آرزوی آنهایی را که میگفتند ایران در سه ماه یا یکسال فرو خواهد پاشید، به باد داده است. " *شنیدن این گزاره از لسان آقای ربیعی بسی جای خوشوقتی دارد....
اما یک تناقض آشکار را نیز به ذهن متبادر میکند و آن اینکه علی ربیعی چرا پس از اغتشاشات آبان 98 اظهار کرد: "حکایت همچنان باقیست... "؟!
و این سخن او در جایگاه سخنگوی دولت آیا موجب امیدواری براندازان شکست خورده در آبان 98 شد یا نشد؟
از طرفی سخنگوی دولت باید پیام آور اتمام اغتشاشات و تصویر تباهی و درد و بی فرجامی آن باشد یا منادی ادامه یافتن حکایت؟
او در یادداشتی که یکماه پس از اغتشاشات آبان نگاشت، تأکید کرده بود:
"راه ما درمان دردهای داخلی است وگرنه اگر از 96 تا 98 دوسال طول کشید، اگر در کنار مردم و با اجماع در حاکمیت به تدبیرننشینیم، معلوم نیست اتفاقات بعدی هم رخ ندهد.
باید این خِرَد فردوسی را بهخاطر آورد:
ز دلها همه کینه بیرون کنید / به مهر اندرین کشور افسون کنید
مسیر درست امروز ما ایجاد گفتوگوی بزرگ اجتماعی برای مسائل امروزمان است. مسیری که باید از گفتوگوی ملی، مردمی و نخبگی آغاز شود و با شکل دادن به یک گفتوگوی درون حاکمیتی و دستیابی به یک توافق بزرگ خاتمه یابد؛ در غیر این صورت به قول معروف:حکایت همچنان باقی است. " [4]مردم باید از لسان ربیعی این نکته را هم بشنوند که ما بالاخره آرزوی براندازی دشمن را بر باد دادیم یا اینکه حکایت اغتشاشات برای براندازی همچنان باقیست یا اینکه تحلیل علی ربیعی غلط بوده است؟!
تأمل در پاسخ احتمالی ربیعی به این سوال مهم، نورهای پررنگی را به تاریکی معماهای پیش رو خواهد تاباند.