خبرگزاری فارس: بعد از بیانیه مشترک روز پنجشنبه انگلیس، فرانسه و آلمان در رد طرح آمریکا برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران، «مایک پامپئو»، وزیر خارجه آمریکا روز جمعه در توییتی نوشت که واشنگتن در بازگرداندن تحریم‌ها کوتاه نخواهد آمد.
به نوشته روزنامه «گلوبال تایمز»، جهان این روز‌ها به تحریم‌ها بی‌اعتنا شده، زیرا سال‌های گذشته نشان داده در صحنه جهانی کار زیادی از دست آمریکا برنمی‌آید جز تحریم کردن یا تهدید به تحریم و در نتیجه آمریکا در حال ضربه زدن به خود و دور کردن متحدانش است.
بنابر این گزارش، اعمال تحریم، روشی است که آمریکا مرتب از آن استفاده می‌کند تا کشور‌هایی را که دشمن خود می‌داند به امتیازدهی وادار کند. گرچه این تحریم‌ها برای توسعه کشور‌های تحت تحریم مشکلاتی ایجاد کرده، نتایج مورد نظر آمریکا را در پی نداشته و برعکس، بتدریج خطراتی را علیه منافع آمریکا به همراه داشته است.
در ادامه این مطلب، درباره اثرات تحریم‌ها بر کشور‌های مختلف آمده است: ایران از سال 1979 تحت تحریم‌های آمریکا قرار دارد که اقتصاد آن را تحت فشار قرار داده، اما این کشور پابرجا مانده و قصد تسلیم شدن در برابر آمریکا را ندارد.
روسیه هم یکی از کشور‌هایی است که طبق داده‌های مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی مستقر در آمریکا، تاکنون بیش از 60 دور تحریم علیه افراد، شرکت‌ها و نهاد‌های دولتی این کشور بین سال‌های 2013 تا 2018 اعمال شده است. با این حال تحلیل‌ها نشان داده روسیه با این تحریم‌ها سازگار شده و توانسته ذخایر ارزی و طلای خود را برای محافظت از اقتصادش ایجاد و توانایی‌های دفاعی ملی خود را در این دوران سخت حفظ کند.
کوبا، نمونه دیگری است که طولانی‌ترین محاصره اقتصادی در تاریخ را پشت سر گذاشته است. آمریکا زمانی این تصور را داشت که می‌تواند از طریق تحریم‌ها دولت کاسترو را سرنگون کند تا این که در دوران ریاست‌جمهوری «باراک اوباما» متوجه شد این خواسته به واقعیت نمی‌پیوندد. اوایل سال 2009 اتاق بازرگانی آمریکا تخمین زد تحریم علیه این کشور حوزه کارائیب سالانه 1.2 میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا ضربه زده است.
در خصوص چین هم بعد از آن که آمریکا هوآوی، غول فناوری چینی را مورد حمله قرار داد، این شرکت توانست رشد فروش بزرگی را در سال 2019 داشته باشد و همچنین رشد حدود 13 درصد را در نیمه اول سال 2020 نسبت به مدت مشابه سال قبل تجربه کند. در مجموع، سرکوب شرکت‌های فناوری چینی توسط آمریکا باعث می‌شود تقویت تحقیق و توسعه فناوری آن‌ها تسریع یابد.
متحدان آمریکا هم از این تحریم‌ها در امان نبوده‌اند. اوایل اوت سه سناتور آمریکایی هشدار دادند که واشنگتن می‌تواند بندر «زازنیتس» در آلمان را به دلیل ساخت خط لوله گاز نورد استریم-2 که آلمان را به روسیه متصل می‌کند، تحت تحریم‌های اقتصادی شدید قرار دهد.
به نوشته گلوبال تایمز، آمریکا زمانی که تحریم‌هایش را در سراسر جهان اعمال می‌کند توقع دارد متحدانش آن‌ها را تایید و حمایت کنند، در حالی که خودش منافع آن‌ها را نادیده می‌گیرد. مثلاً در ارتباط با پروژه نورد استریم یا مسئله ایران، آمریکا نیاز بزرگ متحدان اروپایی‌اش به نفت روسیه و خاورمیانه را نادیده گرفته است. روزگاری اقدامات آمریکا بر اساس منافع مشترک متحدانش انجام می‌شد، اما مفهوم منافع مشترک اکنون در استراتژی ایالات متحده در حال محو شدن است.
بنابر این مطلب، روزی که منافع مشترک بین آمریکا و کشور‌های دیگر از مشکلاتی که واشنگتن برای جهان ایجاد می‌کند کمتر شود، رهبری آمریکا رسماً به پایان خواهد رسید. همانطور که «استیو بنن»، مشاور پیشین دونالد ترامپ و مدیر کارزار انتخاباتی او گفت: «منزوی کردن آمریکا، تضعیف منافع امنیت ملی آن و متحد کردن دوستان و دشمنان آمریکا علیه درخواست‌های این کشور به طور هم‌زمان، راحت نیست، اما ترامپ و پامپئو خود این کار را کرده‌اند». آنهم از طریق فشار زیاد، تحریم‌های مکرر و بی‌معنی.
