هاله مرموز پیرامون راه شیری چیست؟

میلیارد‌ها سال پیش، کهکشان راه شیری دو کهکشان کوچک‌تر به نام‌های ابر‌های «ماژلانی بزرگ و کوچک» را به خود جذب کرد. با دست‌اندازی کهکشان ما به این ابرها، جریان عظیم گاز موسوم به «جریان ماژلانی» از آن‌ها نشات می‌گیرد و نیمی از آسمان شب را می‌پوشاند که با چشم غیرمسلح قابل رویت است.

اخترشناسان هرگز از نحوه ایجاد این جریان عظیم با چنین توده‌ای اطمینان نداشته‌اند. در مجموع این توده یک میلیارد برابر توده خورشید است که توجیهی برای آن وجود ندارد.

اما اکنون پژوهشگران کشف کرده‌اند که یک هاله گاز گرم اطراف ابر‌های ماژلانی را احاطه کرده است که آن را مثل یک پیله حفظ می‌کند. این گاز‌ها ابر‌های ماژلانی را از گزند هاله کهکشان راه شیری حفظ کرده است و تا حد بسیاری علت وجودی توده ابر را توضیح می‌دهد.

هنگامی که کهکشان‌های کوچک‌تر به راه شیری نزدیک می‌شوند، این هاله در فضا کش آمده و از جریان ماژلانی دور می‌شود.  پژوهشگران کشفیات خود را در نشریه «نِیچِر» منتشر کرده و گفته‌اند الگو‌های پیشین در مورد نحوه احتمالی شکل گرفتن جریان ماژلانی نادرست بوده است.

النا دونگیا، استاد اخترشناسی دانشگاه مدیسون غربی که بر این پژوهش‌ها نظارت داشته می‌گوید: «به همین دلیل ما راه حل دیگری ارائه کرده‌ایم که به بهترین شکل توده جریان ماژلانی را که بسیار سریع است، توضیح می‌دهد.» هنوز تحقیقات بیشتری در این مورد باید انجام شود از جمله آزمایش این فرضیه که اگر این ابر‌ها چنان که در این پژوهش گفته شده شکل گرفته‌اند، پس تلسکوپ فضایی هابل باید بتواند هاله گازی که آن را احاطه کرده ببیند.

اندرو فاکس، یکی از مولفان این گزارش و اخترشناس در انستیتوی علوم تلسکوپ فضایی که هابل را کنترل می‌کند، می‌گوید: «این جریان یک معمای 50ساله است. ما هرگز نتوانسته‌ایم توضیحی کامل از منشاء آن بدهیم. بسیار هیجان‌انگیز است که اکنون به پاسخ این معما نزدیک شده‌ایم.»

 

منبع: ایندیپندنت