گروه سیاست سایت فردا. کم مانده بود حمایت از لاریجانی عامل شکاف بین اصلاح طلبان باشد اما این طور که به نظر میرسد ارادهای برای رفع این بحران وجود دارد. کارگزارانیها تا همین دیروز حرف از حمایت از لاریجانی و تکرار ائتلاف را میزنند اما حالا عقبنشینی کردهاند. محمد عطریانفر چند روز قبل در یادداشتی برای روزنامه سازندگی از احتمال تکرار الگوی 92 گفته بود. گفتهای که با واکنشهای جدی مواجه شد. مثلا اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی در گفتوگویی با نامه نیوز، گفت: «بنابراین امکان تکرار استفاده از الگوی سال 92 وجود ندارد، مگر آنکه برخی از احزاب تصمیم بگیرند که خودشان این رویه را در پیش بگیرند و البته در این صورت باید این هزینه را بپذیرند که دیگر نمیتوان آنان را اصلاحطلب دانست».
وی تاکید کرد: «البته شنیدهها نیزحاکی از آن است که برخی از احزاب و یا چهرههای اصلاح طلب مایل هستند که اصلاحطلبی را کنار بگذارند، ایرادی هم به آنان وارد نیست، اما باید توجه داشت که بعد از این کار راهبرد خودشان را دارند و نباید به نام اصلاح طلبی به راهبرد اصلاح طلبان خدشه وارد کنند».
واکنشهایی از جنس این اما سبب شد که حامیان لاریجانی در جریان اصلاحات یک گام به عقب رفته از او به عنوان فردی که علاقهمند هستند در جریان انتخابات 1400 با یک کاندیدای اصلاحطلب مقابل او بایستند، یاد کنند.
در همین راستا، محمد عطریانفر فعال سیاسی اصلاحطلب و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در گفتگو با ایلنا گفت: « چنانچه مبدا تصمیمات ما حول پرچمداری آقای خاتمی باشد و همچنین زمینه مستعد از نظر انفتاح حقوقی سیاسی از ناحیه شورای نگهبان فراهم باشد، بالطبع جریان اصلاحات به سمت حمایت از نیروهای ذاتی، درونی و جبههای خود، جهت پیدا میکند و علیالقاعده منتخب جبههای خود را مدنظر و مورد حمایت قرار میدهد. آقای لاریجانی از منظر تاریخی، متعلق به جریان اصولگرایی است، اما حداقل از سال 84 تا به امروز رفتار، منش و نوع سیاستورزی ایشان شباهتهای زیادی به رویکردهای اصلاحطلبانه داشته و تجربه سه دوره مجلس ایشان هم نوعی رضایتمندی را از سوی اصلاحطلبان در کنار خود دارد، لذا عطف عنایت به امثال آقای لاریجانی زمانی میتواند مطرح باشد که اصلاحطلبان از ارائه نیروی متحد و مشترک میان احزاب متبوع خود دچار امتناع و یا محرومیت شوند. چه بسا در شرایط انقباظی و صعوبت برای اصلاحات در سال 1400 هم واقعهای مشابه آنچه که در سال 92 رخ داد، رقم بخورد. در آن شرایط از میان گزینههای موجود ممکن است گزینههایی مثل لاریجانی که از چهرههای معقول اصولگرایی است، مورد بحث و گفتگو قرار گیرد. اما اصلاحات در این شرایط تاکید بر یک رقابت تمام عیار بین یک نیروی متصل به جبهه اصلاحات با یک شخصیت معقول از اصولگرایان دارد.»
عطریانفر در ادامه بیان داشت: «اصلاحات علاقمند است آقای لاریجانی رقیبِ شریفِ عرصه رقابتِ شرافتمندانه با نماینده منتخب و نامزد برگزیده جبهه اصلاحات باشد. در این حالت زیباترین رقابت رخ خواهد داد که مشابه تاریخی آن را در سال 76 بین آقای ناطق نوری و آقای خاتمی دیدیم و تجربه کاملا گویا و روشنگری بود. تصور میکنم که اگر بخواهیم توصیه محترمانهای به شورای نگهبانداشته باشیم این است که اجازه دهند اصلاحطلبان بتوانند نماینده تمام عیار از خود را از معبر احراز صلاحیت این شورا عبور دهند تا با کسی مثل لاریجانی رقابت کند.»