سرویس ورزش مشرق – کمیته فنی فدراسیون والیبال کشورمان پس از ماه ها تفکر و تعمق بر سر انتخاب سرمربی جدید تیم ملی والیبال کشورمان که قرار بود از نیروهای داخلی و مربیان جوان و توانای ایرانی باشد به این نتیجه رسیدند که از بین چند گزینه خارجی یک نفر را برای هدایت تیم ملی بزرگسالان کشورمان برگزیدند!
یکی از مهمترین اهداف محمدرضا داورزنی و همکارانش در فدراسیون والیبال نیز بر این راستا بود که قطعا از بین مربیان داخلی که کارنامه درخشانی در امر مربیگری دارند و یا مدتی همکاری مداوم به مربیان خارجی سالهای اخیر در تیم ملی را در رزومه شان گنجانده اند را برای همراهی و هدایت تیم ملی والیبال انتخاب کنند و در کنار او یک مربی طراز اول مثل ولاسکو برای مدیریت فنی برگزینند. از همین رو ماه ها در تکاپوی جستجو برای سرمربی جدید تیم ملی والیبال وقت صرف (بخوانید تلف) کرده، نه اردویی برپا شد و نه مسابقه ای برگزار. گرچه از یکسو شیوع بیماری کرونا دلیلی برای تعطیلی موقت تمرینات والیبالیست های ملی پوش شد ولی در عین حال در این مدت همه منتظر توجه فدراسیون به نیروهای داخلی و مربیان وطنی بودند در حالی که داورزنی و همکارانش در فدراسیون والیبال قید همه این مسایل را زده و تصمیم شان بر آن شد تا حتما سرمربی خارجی را برگزینند.
در روزهای گذشته از ولادیمیر آلکنو سرمربی به نام روسی برای احراز این سمت بیش از هر مربی دیگری نامبرده می شود و البته آلکنو یکی از کارنامه دارترین سرمربیان والیبال در جهان است که عناوین بسیاری را با تیم های مختلف کسب کرده است اما در دورانی که قیمت ارز بین 23 تا 25 هزار تومان نوسان دارد اولین و مهمترین دلیل برای بهرهبرداری از سرمربی داخلی همانا صرفه جویی در هزینه ها بود.
چنین مربی در سطح اول جهانی قطعا با رقم کوچکی هدایت تیم ملی را نخواهد پذیرفت و حساب و کتاب با چنین مربی هزینه های فدراسیون را تا کجا بالا خواهد برد؟ مگر در سال جهش تولید بنا بر این نبود در همه زمینه ها به تولیدات داخلی مان سرعت داده و جهشی چشمگیر را در آنها ایجاد کنیم؟ پس چه شد؟ بی توجهی به سرمربیان کارنامه دار و امتحان پس داده ای که می توانستند هدایت تیم ملی که پر است از نیروهای جوان و توانمند را در دست بگیرند بی توجهی به خواست نظام نیست؟ مسعود سلطانی فر چرا در این ارتباط سکوت کرده و به موضوع ورود نمی کند. در ارتباط با انتخاب سرمربی خارجی برای تیم ملی (مارک ویلموتس) کم ضرر مالی دیده ایم که باز هم سراغ یک مربی خارجی دیگر در یک رشته توپی می رویم. آن هم توسط فردی که تا همین چند ماه پیش معاونت ورزش قهرمانی وزارتخانه مسعود سلطانی فر را در دست داشت!
در خوشبینانه ترین حالت تیم ملی والیبال ایران در رده چهارم یا پنجم المپیک خواهد ایستاد؛ رتبه ای که با مربی ایرانی هم دور از دسترس نبود و معلوم نیست آقای داورزنی و کمیته فنی چرا ماه ها با نام مربی ایرانی بازی کردند اما در نهایت به گزینه خارجی رسیدند؟!