سرویس اقتصاد مشرق- تولید ماشین‌آلات صنعتی در دنیا به صورت یک صنعت راهبردی شناخته می‌شود که نقش بسزایی در توسعه صنعتی کشورهای مختلف ایفا کرده است. در ایران نیز از دیرباز شرکت‌های مختلفی در زمینه تولید و را اندازی ماشین‌آلات صنعتی و خطوط تولید فعالیت بوده‌اند اما همچنان موانع مختلفی برای توسعه صنعت ماشین‌سازی در کشور وجود دارد.
در سال‌های گذشته اغلب مدیران و سیاستگذاران برای حمایت از تولید داخلی، رویکرد تسهیل واردات کالاهای واسطه‌ای همچون ماشین‌آلات صنعتی را در پیش گرفته‌اند زیرا گمان می‌کردند که با این روش، تجهیزات و ماشین‌آلات خطوط تولید سریع‌تر و با قیمت کم‌تر در اختیار تولیدکنندگان قرار خواهد گرفت و این موضوع به حمایت از تولیدکنندگان داخلی منجر خواهد شد.
این در حالی است که وابستگی تولید داخلی به ماشین‌آلات و خطوط تولید وارداتی موجب شده است تا از یک سو هزینه و زحمت تولیدکنندگان در بلندمدت افزاش پیدا کند- به دلیل لزوم دریافت خدمات تعمیر و نگهداری از خارج از کشور- و از سوی دیگر نیز صنعت ماشین‌سازی داخلی به دلیل سهولت واردات، رونق نگیرد و شرکت‌های داخلی در مقابل رقبای خارجی خود تضعیف شوند.
تخصیص ارز مبادله‌ای برای واردات ماشین‌آلات، تخصیص تسهیلات مالی صندوق توسعه ملی و معافیت حقوق ورودی ماشین‌آلات وارداتی از جمله مصادیق رویکرد تسهیل واردات ماشین‌آلات در کشور است که موجب شده است تا معدود قوانینی هم که برای حمایت از صنعت ماشین‌سازی در کشور تدوین شده است- مانند قانون حداکثر استفاده از توان ساخت داخل- تحت‌الشعاع قرار گرفته و حجم بالای واردات ماشین‌آلات صنعتی همچنان ادامه داشته باشد.
بر اساس بررسی‌های انجام‌شده در دوره هشت‌ساله دولت‌های نهم و دهم مجموعاً 40 میلیارد دلار و دو دوره هفت‌ساله دولت‌های یازدهم و دوازدهم 32 میلیارد دلار ماشین‌آلات و دستگاه‌های خطوط تولید صنعتی وارد کشور شده که این آمار به معنای خروج ارز از کشور و از دست رفتن بازار برای تولیدکنندگان ماشین‌آلات داخلی است.
در این زمینه به نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیشنهاد می‌شود تا در قانون‌گذاری‌های آتی، رویکرد تسهیل واردات ماشین‌آلات صنعتی را کنار گذاشته و رویکرد حمایت هوشمند از تولید داخل را جایگزین نمایند تا بازار داخلی در اختیار تولیدکنندگان ماشین‌آلات داخلی قرار گیرد تا آن‌ها انگیزه تولید و بومی‌سازی ماشین‌آلات صنعتی را پیدا کنند.