سرویس سیاست مشرق - «سعید نمکی» وزیر بهداشت- 29 مهر- در سی و سومین جلسه استانی ستاد مبارزه با کرونا در آذربایجان غربی گفت: «کدام یک از اتوبوس‌های ما منطبق با اصول پروتکل‌های بهداشتی است؟. در تهران اعلام کرده‌ایم که داخل شهر منبع توسعه ویروس است که با جهش‌هایی که ویروس پیدا کرده، قدرت سرایتش 10 برابر شده است. گفتند تا پایان اردیبهشت اتوبوس اضافه می‌شود، اما یک اتوبوس هم اضافه نشد».
«محسن هاشمی» رئیس شورای شهر اصلاح طلب تهران نیز در ماههای گذشته در اظهارنظری مشابه گفته بود: «در حوزه اتوبوس‌رانی، از گذشته دولت ناوگان اتوبوس‌رانی شهرها را خود عمدتا تأمین می‌کرد که در دولت‌های سازندگی، اصلاحات و مهر این اتفاق افتاد؛ اما در هفت سال سپری‌شده از این دولت، حتی یک اتوبوس هم به تهران تحویل داده نشده است. عمر اتوبوس‌های شرکت واحد در این دولت از پنج سال به 11 سال افزایش پیدا کرده و تعداد آنها از حدود هفت هزار به پنج هزار دستگاه کاهش پیدا کرده است و به همین خاطر حجم مسافر جابه‌جاشده با اتوبوس در تهران به دو میلیون نفر رسیده و وسایل نقلیه شخصی عمدتا جایگزین آن شده‌اند».
هاشمی علاوه بر این، با اذعان به عملی اصلاح طلبان در شهرداری تهران گفته بود: «شما مسئله توسعه مترو را در نظر بگیرید. دستگاه‌های حفار مدرنی که برای کندن تونل‌های مترو و ساخت سازه تونل در دوره گذشته از سوی خودم تأمین و به کشور وارد شده بود، الان سه سال است که بی‌کار افتاده و در این سه سال حتی یک کیلومتر مترو در تهران ساخته نشده است؛ درحالی‌که اصولا ساخت تونل مترو بسیار کم‌هزینه است و مشکل مالی یا اجرائی ندارد و می‌توان اعتبار آن را از طریق بودجه غیرنقد تأمین کرد. اگر این دستگاه‌ها در سه سال گذشته فعالیت می‌کردند، الان سه خط جدید مترو داشتیم یا در حوزه تکمیل و راه‌اندازی ایستگاه‌ها هم با وجود آنکه هزینه سنگینی نداشت و قرار بود ماهانه یک ایستگاه مترو افتتاح شود، متوسط هر سه ماه یک بار هم شاهد افتتاح ایستگاه مترو نیستیم».
«محسن هاشمی» همچنین چندی پیش در توئیتر خود نوشته بود: «سیستم حمل و نقل عمومی تهران در آستانه فروپاشی است، و بیش از 80 درصد اتوبوس‌ها فرسوده و با کمبود 50 درصدی مواجه است».
قصور و تقصیرهای دولت و شهرداری
وضعیت غیرقابل قبول ناوگان حمل و نقل پایتخت، نتیجه قصور و تقصیرهای دولت و شهرداری و شورای شهر تهران است. این در حالی است که دولت روحانی و شهرداری تهران با یکدیگر همسو بوده و هر دو منتسب به طیف اصلاحات است.
«محمود میرلوحی» عضو شورای شهر اصلاح طلب تهران- 14 مهر 99- گفته بود: «موضوع استیضاح شهردار تهران جدی نیست، ولی اعضای شورای شهر از حناچی درخواست دارند که سرعت اقدامات در سطح شهر افزایش یابد و اگر این موضوع مدنظر قرار گیرد، ما هم حمایت‌های لازم را انجام می‌دهیم، بنابراین با توجه به اینکه سال آخر فعالیت مدیریت کنونی شهری است، کارها باید همت و شتاب بیشتری بگیرد».
میرلوحی در ادامه تصریح کرد: «موضوع اجرای طرح‌های اولویت‌محور را در جلسه هم‌اندیشی با پیروز حناچی مطرح کردیم و ایشان هم نقدها را قبول کردند و قرار شد که اقدامات بیشتری در تأمین اتوبوس و مترو انجام گیرد که اگر نتیجه دهد، ما هم به آنها خداقوت می‌گوییم».
آقای شهردار مشغول دوچرخه سواری!
در هفته های گذشته در خبرها آمده بود: «دوچرخه سواری پیروز حناچی، شهردار تهران با سفرای چند کشور در روز بدون خودرو برگزار شد. همچنین در حاشیه این مراسم حاضرین از موزه صلح واقع در محوطه پارک شهر بازدید کردند». در روزهای گذشته نیز در خبرها آمده بود: «پیروز حناچی با تعدادی از فوتبالیست ها به دوچرخه سواری پرداخت».
تاکنون بارها گزارش تصویری دوچرخه سواری شهردار اصلاح طلب تهران در رسانه ها منتشر شده است. اینکه شهردار به مسئله ترویج دوچرخه سواری اهمیت می دهد، اقدام خوب و مثبتی است. اما آیا وظیفه شهردار کلانشهر تهران صرفا ترویج فرهنگ دوچرخه سواری است!؟
شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران در سه سال اخیر، بجای ساخت و توسعه مترو، تجهیز ناوگان حمل و نقل عمومی شهر، توسعه فضای سبز، کاهش ترافیک، توسعه معابر شهری، نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده، زیباسازی شهر، توسعه اماکن ورزشی و...صرفا مشغول تغییر اسامی خیابان های شهر و دوچرخه سواری و گفت و گوی مجازی با شهردار لندن و... هستند.
«غلامحسین کرباسچی» دبیرکل حزب کارگزاران چندی پیش با انتقاد از عملکرد شهرداری و شورای شهر اصلاح طلب تهران گفته بود: «مردم حتماً از شهرداری و شورای شهر تهران، هم به خاطر مسئله آقای نجفی و هم به جهت مدیریت شهری ناراضی هستند و الان هم می توان گفت که در شهرداری اصلاح‌طلبان تقریباً هیچ اتفاق مثبتی رخ نداده است. دوچرخه‌سواری دردی از مردم دوا نمی کند».
در هفته های گذشته «احمد مسجدجامعی» عضو شورای شهر اصلاح طلب تهران در یادداشتی در روزنامه شرق با کنایه به اقدامات انجام شده در دوره شهرداری قالیباف نوشت: «ما با اتوبان‌های شمال- جنوب فاصله زمانی و فیزیکی شمال و جنوب را کم کرده‌ایم اما این نه‌تنها به رفع فاصله طبقاتی کمکی نکرده است که به دیده‌شدن این فاصله و افزایش حس محرومیت و بحران سبک زندگی انجامیده است. کاهش نابرابری در برخورداری از امکانات و خدمات اجتماعی و رفاهی جهت‌گیری لازم برای این روزهای تهران است».
این اظهارنظر مغرضانه و غیرمنصفانه در حالی مطرح شد که براساس گزارش های رسمی، حدود نیمی از بزرگراه های تهران از جمله اتوبان(شمال به جنوب) امام علی(ع) و اتوبان شهید زین الدین و... که همگی در مجموع معادل 231 کیلومتر بوده در دوره شهرداری قالیباف احداث شد. در دوره قالیباف، بالغ بر 24 کیلومتر تونل در تهران ساخته شد. ساخت بالغ بر هزار بوستان، ایجاد سامانه خدمات دهی به معلولان و جانبازان، 38 هزار هکتار جنگل‌کاری در قالب کمربند سبز پیرامون تهران، تخفیف 100 درصدی در نوسازی و ترمیم بافت فرسوده در تهران، افزایش 80 درصدی ایستگاه های آتش نشانی، تجهیز 354 محله تهران به خانه سلامت، شتاب 5 برابری خدمات در جنوب شهر نسبت به شمال شهر، خرید و نوسازی بالغ بر 3 هزار اتوبوس، افزایش بالغ بر هزارتایی تعداد واگن ها در مترو، افزایش 4 برابری خطوط مترو پایتخت و...تنها بخشی از مصادیق مدیریت جهادی قالیباف در شهرداری تهران است.
کارنامه دوره شهرداری قالیباف آنقدر پربار است که حتی پیروز حناچی در انتخاب تصویر صفحه توئیترش، پل طبیعت- از پروژه های مطرح در دوره قالیباف- را انتخاب می کند.
تهران را پس گرفتیم؛ تهرانِ طلایی!
اول خرداد 96، رسانه‌های اصلاح طلب با تیترهایی همچون «لبخند بهشت به امید» ، «فاتحان بهشت»، «تهران را پس گرفتیم»، «تهران طلایی» ، «فتح تهران» و...به تعریف و تمجید از لیست امید و خوشحالی از پیروزی در انتخابات پنجمین دوره شورای شهر تهران پرداختند. نکته قابل توجه اینجاست که در انتخاب اعضای شورای شهر تهران، «نظارت استصوابی» شورای نگهبان نیز وجود نداشت.
با اینحال شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران به هیچ عنوان نتوانسته اند رضایت افکار عمومی را جلب کنند.
روزنامه اصلاح طلب اعتماد- مرداد 99- در گزارشی با عنوان «تهران هم مصدق دارد و هم بازرگان» نوشت: « تهران حالا هم خیابان مصدق دارد و هم بازرگان. از اسفند سال 96 که خیابان نفت به نام مصدق درآمد تا به امروز که خیابان سازمان آب به بازرگان تغییر نام داده است بیش از دو سال گذشته است. در این مدت نام‌های زیادی برای شهر انتخاب شده که روزی دیدن آنها روی تابلوهای آبی شهری به رویا شبیه بود.
اینکه روزی شورای شهر تهران خیابانی را به نام محمدرضا شجریان نام‌گذاری کند و با وجود سهم اندک خانم‌ها در میان نام‌گذاری‌ها در یک روز هم نام سیمین بهبهانی هم نام سیمین دانشور و هم فروغ فرخزاد را برای نام معابر تهران مصوب کند. حالا این نام‌ها ننشسته باشد روی خیابان‌های شهر. از شورای دوم تا پنجم زمان برد تا نام‌گذاری خیابانی به نام مصدق در تهران در صحن علنی شورا مطرح شود. خواستی که رسانه‌ها هر مرداد و هر اسفند از اعضای شورای شهر داشتند اما همیشه بی‌نتیجه مانده بود».
«تَکرار می کنم»...
اکنون مردم همزمان با شیوع کرونا در ازدحام مترو و اتوبوس در معرض خطر هستند. به اذعان اصلاح طلبان در سه سال اخیر حتی یک کیلومتر مترو هم در تهران ساخته نشده و حتی یک دستگاه اتوبوس هم به ناوگان حمل و نقل پایتخت اضافه نشده است.
از یکسو مردم در ازدحام مترو و اتوبوس هستند و از سوی دیگر شورای شهر اصلاح طلب مشغول عوض کردن تابلوی کوچه و خیابان هاست و آقای شهردار نیز مشغول دوچرخه سواری!؛ دولت و وزارت راه و شهرسازی نیز در این حوزه هیچ اقدام قابل قبولی انجام نداده اند؛ و این نتیجه «تَکرار می کنم» های سران اصلاحات و سلبریتی ها و ماحصل توسعه و پیشرفت به سبک اصلاح طلبان است.