ویتامین U؛ از فواید تا جایگزین‌ها

 

ویتامین U نه تنها به صورت مکمل، بلکه به طور طبیعی در مواد غذایی مختلف، به ویژه سبزیجات چلیپایی مانند کلم، بروکلی، جوانه‌های بروکسل، و کیل وجود دارد.

 

ویتامین U اصطلاحی است که در اوایل دهه 1950 برای شناسایی ترکیبی در آب کلم استفاده شد. به رغم نام آن، ویتامین U یک ویتامین واقعی نیست، بلکه از اسید آمینه متیونین (Methionine) مشتق می‌شود. از مشتقات متیونین که اغلب ویتامین U نامیده می‌شوند می‌توان به اس-متیل متیونین، متیل‌متیونین سولفونیوم و 3-آمینو-3-کربوکسی‌پروپیل دی‌متیل‌سولفونیوم اشاره کرد.

ویتامین U نه تنها به صورت مکمل، بلکه به طور طبیعی در مواد غذایی مختلف، به ویژه سبزیجات چلیپایی مانند کلم، بروکلی، جوانه‌های بروکسل، و کیل وجود دارد. افزون بر این، شرکت‌های لوازم آرایشی ممکن است این ترکیب را به برخی کرم ها، سرم ها، ماسک‌های صورت و محصولات دیگر اضافه کنند.

فواید و کاربرد‌ها
ویتامین U اغلب به عنوان درمانی برای زخم‌های معده تبلیغ می‌شود، اگرچه کاربرد‌های دیگری مانند بهبود گوارش، تقویت سلامت سیستم ایمنی بدن، محافظت در برابر آلرژی‌های غذایی، کاهش کلسترول و تسریع بهبود زخم نیز برای آن عنوان می‌شود.

با این وجود، پژوهش‌ها در این زمینه محدود هستند. در حال حاضر، تنها تعداد انگشت شماری از فواید ویتامین U از پشتیبانی علمی برخوردار هستند.

ممکن است به بهبود زخم‌های معده کمک کند
زمانی که ویتامین U برای نخستین بار در دهه 1950 مورد بررسی قرار گرفت، برخی مطالعات نشان دادند که نوشیدن یک کوآرت (945 میلی لیتر) آب کلم در روز به بهبود زخم‌های گوارشی 4 تا 5 برابر سریع‌تر از درمان ضد زخم استاندارد موجود در آن زمان کمک می‌کند.

با این وجود، پژوهشگران نتوانستند تایید کنند که این آثار به واسطه ویتامین U یا ترکیب چندین ماده مغذی حاصل شده اند.

از آن زمان، مطالعات کمی این موضوع را بررسی کرده اند. برای مشخص شدن این که ویتامین U به واقع در بهبود زخم‌های گوارشی موثر است به انجام پژوهش‌های بیشتر نیاز است.

 

ممکن است به محافظت از ریه ها، کبد و کلیه‌ها کمک کند
ویتامین U ممکن است از ریه ها، کبد و کلیه‌ها در برابر آسیب محافظت کند. در یک مطالعه با حضور سوژه‌های حیوانی، ویتامین U به معکوس کردن مقداری از آسیب کبدی ناشی از داروی ضد تشنج والپروئیک اسید کمک کرد.

در مطالعه‌ای دیگر و پس از مصرف والپروئیک اسید، موش‌هایی که ویتامین U دریافت کرده بودند، نسبت به آن‌هایی که این ماده را دریافت نکرده بودند، آسیب کلیوی با شدت کمتری را تجربه کردند. همچنین، به نظر می‌رسد این ماده نشانگر‌های التهاب را کاهش می‌دهد.

پژوهش‌های بیشتر با حضور سوژه‌های حیوانی نشان داد که ویتامین U ممکن است به کاهش آسیب ریوی ناشی از تشنج‌های صرعی کمک کند.

با این وجود، به انجام مطالعاتی با حضور سوژه‌های انسانی نیاز است.

ممکن است سطوح کلسترول و تری گلیسیرید را کاهش دهد
در شرایطی که برخی شواهد از این که مکمل‌های ویتامین U به کاهش سطوح کلسترول و تری گلیسیرید کمک می‌کنند، حکایت دارند، اما این شواهد محدود و ضعیف هستند. به عنوان مثال، یک مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که ویتامین U ممکن است از ایجاد سلول‌های چربی جلوگیری کرده و سطوح تری گلیسیرید را کاهش دهد، اما مطالعات مرتبط کمی با حضور سوژه‌های انسانی وجود دارند.

 

در یک مطالعه هشت هفته ای، افرادی که 1.5 گرم ویتامین U در روز مصرف کرده بودند، هیچ گونه تغییر در سطوح تری گلیسیرید، افزایش سطوح کلسترول خوب (HDL) و تقریبا 10 درصد کاهش در کلسترول کلی را تجربه کردند. اما این مطالعه بسیار قدیمی و با حضور شرکت کنندگان کمی انجام شده بود.

از این رو، به پژوهش‌های بیشتر با حضور سوژه‌های انسانی نیاز است.

 

ممکن است به بهبود زخم و محافظت از پوست کمک کند
ویتامین U ممکن است به محافظت در برابر پرتو‌های فرابنفش خورشید و همچنین تسریع در روند بهبود زخم کمک کند.

مطالعات آزمایشگاهی و با حضور سوژه‌های حیوانی نشان داده اند که استفاده مستقیم از ویتامین U روی زخم‌ها ممکن است سرعت بهبود آن‌ها را افزایش دهد. افزون بر این، به نظر می‌رسد ویتامین U محافظت در برابر سوختگی‌ها و آسیب‌های دیگر ناشی از پرتو‌های فرابنفش را ارائه می‌کند.

بر اساس این یافته ها، برخی پژوهشگران استفاده از ویتامین U در برخی لوازم آرایشی را پیشنهاد داده اند. با این وجود، فقدان پژوهش‌هایی با حضور سوژه‌های انسانی به معنای ضروری بودن انجام مطالعات بیشتر در این زمینه است.

عوارض جانبی و اقدامات احتیاطی
در صورت دریافت از مواد غذایی کامل، ویتامین U احتمالا بی خطر است. با این وجود، اطلاعات درباره ایمنی یا عوارض جانبی این ترکیب زمانی که به شکل مکمل مصرف شود، چندان شناخته شده نیستند. از این رو، مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین U مانند کلم، بروکلی، جوانه‌های بروکسل، و کیل گزینه بی خطر برای افزایش میزان دریافت این ماده است.

به گفته آژانس مواد شیمیایی اروپا، ویتامین U ممکن است در صورت تماس مستقیم با چشم، پوست یا ریه موجب تحریک این اندام‌ها شود. از این رو، شاید بهتر باشد با احتیاط بیشتری از محصولات حاوی این ترکیب استفاده کنید.

دوز و نحوه مصرف
به واسطه پژوهش‌های محدود، دوز مصرفی توصیه شده برای ویتامین U مشخص نشده است. یک مطالعه با حضور سوژه‌های انسانی از 1.5 گرم ویتامین U برای هشت هفته استفاده کرد. اما این مطالعه بسیار قدیمی بوده و هیچ دوز مصرفی یا مدت زمان مصرف دیگری را مورد آزمایش قرار نداد. در نتیجه، به انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه نیاز است.

مصرف بیش از حد
تاکنون، هیچ موردی از مصرف بیش از حد (اُوردوز) ویتامین U گزارش نشده است. اوردوز در صورت دریافت این ترکیب از مواد غذایی احتمالا بسیار بعید است. به خاطر داشته باشید که مطالعات تاکنون اثرات مصرف زیاد ویتامین U از مکمل‌ها را بررسی نکرده اند.

از این رو، به انجام پژوهش‌های بیشتر برای بررسی احتمال اوردوز، نشانه‌ها و علائم مرتبط با آن و ایمن‌ترین روش درمان نیاز است.

 

برهم کنش
اطلاعات علمی کافی برای تعیین این که آیا ویتامین U با دارو‌ها یا مکمل‌های دیگر بر هم کنش دارد، وجود ندارد. افرادی که مکمل‌ها یا دارو‌های دیگر را مصرف می‌کنند، باید با پزشک خود پیش از آغاز مصرف ویتامین U مشورت کنند.

بارداری و شیردهی
مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین U مانند کلم، بروکلی، جوانه‌های بروکسل و کیل طی دوران بارداری و شیردهی بی خطر در نظر گرفته می‌شود. با این وجود، اطلاعات کمی در مورد ایمنی ویتامین U در قالب مکمل وجود دارد. از این رو، اگر باردار هستید یا به فرزند خود شیر می‌دهید باید از مصرف این مکمل‌ها پرهیز کنید.

جمعیت‌های خاص
مواد غذایی سرشار از ویتامین U مانند سبزیجات چلیپایی، به طور کلی برای بیشتر افراد بی خطر در نظر گرفته می‌شوند. با این وجود، اطلاعات کمی درباره ایمنی مکمل‌های ویتامین U برای افراد خاص وجود دارد.

تا زمانی که پژوهش‌های بیشتری در دسترس نباشند، افرادی که به افزایش مصرف ویتامین U علاقه دارند باید این کار را از طریق رژیم غذایی و نه مکمل‌ها انجام دهند.

جایگزین‌ها
هیچ جایگزین مستقیم شناخته شده‌ای برای ویتامین U وجود ندارد. به انجام پژوهش‌های بیشتر برای شناسایی آن‌ها نیاز است.