خبرگزاری ایرنا: احمد میدری روز سه شنبه در نشست دوم کارگاه سیاستگذاری کودکان افزود: از 140 هزار کودکی که در مقطع ابتدایی از مدرسه بازماندهاند، 30 هزار کودک شماره تماس نداشتند، 35 هزار کودک دارای معلولیت ذهنی هستند و نمیتوانند مدرسه بروند. تعداد کودکانی نیز که به علت فقر شناسایی شدند حدود 10 هزار نفر است که با کمک نهادهای حمایتی در حال بازگرداندن آنها به مدرسه هستیم.
وی ادامه داد: تلاش میکنیم کودکان ابتدایی را به مدرسه بازگردانیم، اما یک خلاء در سیاستگذاری و امور اداری کشور وجود دارد که باید آن را اصلاح کنیم و آن بحث محل سکونت این کودکان و کلا همه ساکنان کشور است.
معاون وزیر کار گفت: در جلسهای با معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده، این موضوع مطرح شد و برای آنها هم تعجبآور بود و تاکید شد اقدامات لازم برای رفع این مسائل به عمل آید.
میدری افزود: محل دقیق و آدرس افراد در ایران را نمیدانیم؛ کودکانی را که در مدرسه نیستند، از طریق تطبیق اطلاعات آموزش و پرورش و ثبت احوال شناسایی کردیم، اما وقتی میخواهیم بررسی کنیم چرا مدرسه نمیروند با آدرس غلط مراجعه میشویم و آن کودکان در آن محل زندگی نمیکنند، چون آدرسها بروزرسانی نمیشود.
وی با بیان اینکه قانون به مردم گفته است که آدرس را خودشان اطلاعات بدهند، اضافه کرد: هنگامیکه آموزش و پرورش میخواهد از کودکان ثبت نام کند باید از آنها آدرسی را بخواهد که در ثبتاحوال ثبت شده است و مردم باید قادر باشند اطلاعات خود از طریق تلفن یا سایت خیلی ساده در ثبتاحوال ثبت کنند، اما در ثبتنام آموزش و پرورش، آدرس را بر اساس شفاهی یا قبض برق اخذ میشود.
معاون وزیر کار گفت: بنابراین هنگامیکه کدملی در پایگاه رفاه ایرانیان میزنیم با کمال تعجب میبینیم پنج آدرس برای یک خانواده ثبت شده و جالبتر آن است که حتی یک آدرس آنها هم درست نیست. هنگامیکه از دادگاه بازمی گردید که چکی وصول نشده است میگویند آدرس فرد کجاست گویا افراد موظف هستند آدرس پیدا کند و این مساله سیستم قضایی، تامین اجتماعی و آموزش و پرورش را ناکارآمد کرده است.
میدری افزود:، اما این مشکل قابل رفع است و در ایران نیز نقل و انتقال و سکونت افراد باید با اجازه شهرداری باشد و آدرسها ثبت شود.
وضعیت مبهم تحصیل مجازی کودکان نیازمند
معاون وزیر کار در ادامه به شرایط گروههای کم درآمد در شرایط کرونایی اشاره کرد و گفت: لازمه آموزش غیرحضوری، هزینه اینترنت و تبلت است، اما گروه قابل توجهی از کودکان دسترسی به گوشی هوشمند ندارند.
میدری افزود: اینکه این کودکان در وضعیت کنونی چکار میکنند و آیا ترک تحصیل کرده اند یا آموزش نیمهحضوری دارند، معلوم نیست و این پرسش مطرح میشود که چه راهحلی وجود دارد که در این شرایط سخت، آسیب کمتری به خانوادهها وارد شود.