در سال 1913 جوی و کارل جی فیشر از مشوقان و سازمان‌دهندگان اصلی انجمن بزرگراه لینکلن بودند؛ گروهی که در عرصه ساخت جاده‌ای بتنی از نیویورک به سانفرانسیسکو فعالیت داشتند. این نام‌گذاری به همت هنری جوی صورت گرفت و او خود در زمان حیاتش شاهد تکمیل این پروژه شد هر چند برخی از پیشروان صنعت خودرو همچون هنری فورد از ساخت این بزرگراه حمایت مالی نکردند. جوی از حامیان سرسخت منع مصرف مشروبات الکلی نیز بود.
هنری جوی در 23 نوامبر 1864 در دیترویت به دنیا آمد. پدرش، جیمز رئیس راه آهن مرکزی میشیگان بود و آبراهام لینکلن از فعالیت‌های وی در عرصه توسعه خطوط آهن حمایت می‌کرد. هنری جوی در 1883 از آکادمی فیلیپس آندور و در 1892 از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شد و سپس کار خود را در شرکت پدرش، «پنینسلر کار» آغاز کرد و در آنجا تا معاونت مالی شرکت پیش رفت. سپس به یوتا رفت تا در حوزه استخراج معادن تلاش کند اما بعدتر به دیترویت بازگشت و در شرکت فورت استریت یونیون دیپوت خزانه دار و سپس مدیرعامل شد. او پست‌های مختلفی در ایستگاه راه‌آهن دیترویت داشت و در 1896 در پی مرگ پدرش به ریاست این شرکت رسید. جوی طی جنگ اسپانیا و آمریکا در رزمناو کمکی یو‌اس‌اس یوسمیتی به‌عنوان معاون فرمانده و سپس در جنگ جهانی اول در رسته مخابرات ارتش آمریکا خدمت کرد.
در 1902 جوی طی سفری به نیویورک تنها خودرو پکارد موجود را خرید و سپس راهی وارن در اوهایو شد تا با سازنده این خودرو، جیمز وارد پکارد دیدار کند. پکارد در آنجا به جوی از نیاز خود و برادرش ویلیام به سرمایه‌گذاری سخن گفت. جوی توانست گروهی از سرمایه گذاران را با خود همراه کند و در همان سال شرکت خودروسازی اوهایو، «کمپانی خودروسازی پکارد موتور» نام گرفت.
سپس شرکت به دیترویت منتقل شد جایی که جوی از آلبرت کان-که در آن زمان معماری جوان با ایده‌های نوین بود-خواست تا نخستین کارخانه بتن آرمه جهان را در بلوار است گراند بسازد.
تا سال 1916 با هدایت جوی، کمپانی پکارد به‌دلیل فناوری پیشرفته و ساخت اتومبیل‌های لوکس به شهرت رسید و به کامیون‌سازی نیز روی آورد. سرمایه‌گذاری‌های هنری جوی در موتورهای هواپیما همراه با مهندسان پکارد، با ساخت موتور معروف لیبرتی به هدف خود رسید و در طول جنگ جهانی اول، پکارد برای ارتش آمریکا هواپیمای جنگی می‌ساخت.
هنری بورن جوی در 1936، در لارامی واقع در وایومینگ آمریکا درگذشت.