به هر حال اتفاقی که رخ داده خیلی خوب است و ما هم به مدیران صداوسیما خداقوت می‌گوییم؛ اما طرح یک سوال کوچک در این بین، چندان بی‌مناسبت به‌نظر نمی‌رسد. پرسش اینجاست که دوربین عنکبوتی ورزشگاه آزادی کجاست؟ پای دوربین عنکبوتی سال 89 به ورزشگاه آزادی باز شد و شاید ایران تنها کشور دنیا بود که برای خرید یک دوربین، با حضور جمعی از مسوولان مراسم افتتاح تشکیل داد! خیلی‌ها آمدند؛ از علی سعیدلو، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی تا همین آقای علی‌عسکری که آن زمان معاون توسعه و فناوری سازمان صداوسیما بود. دوربین عنکبوتی یا اسپایدرکم که با هزینه هنگفت خریداری شده بود، مدت کوتاهی به پوشش تلویزیونی مسابقات در ورزشگاه آزادی کمک کرد و خیلی زود بازنشسته شد. گفته می‌شود در آن زمان چیزی حدود 4 میلیارد تومان خرج خرید این دوربین شد؛ در حالی که خیلی زود نسل جدید هلی‌شات‌ها به یک‌صدم این قیمت با کارآیی بیشتر وارد بازار شدند و علاوه‌بر ورزشگاه‌های فوتبال، در پروژه‌های سینمایی نیز به کار آمدند. حالا پرسش اینجاست که دوربین عنکبوتی کجاست و مسوول آن ریخت‌وپاش تاریخی چه کسی بود؟ همه اینها در حالی است که امروز بسیاری از استادیوم‌های لیگ برتری ایران به وضوح با معضل کمبود دوربین مواجه هستند و حتی نمی‌توانند بسیاری از صحنه‌های حساس داخل محوطه جریمه را از زاویه لازم به مخاطب ارائه بدهند. آیا بهتر نبود آن هزینه گزاف و نالازم، صرف خرید تجهیز غیرنمایشی چند ورزشگاه شود؟
