نمونه‌های سیارک ریوگو به زمین رسید

یک تیم جستجو در استرالیا کپسولی فضایی که حامل نمونه‌هایی از خاک و سنگ یک سیارک است را بعد از فرود در جنوب این کشور ردیابی و پیدا کرده است. این کپسول، حاوی موادی از سیارک موسوم به ریوگو، با چتر در نزدیکی وومِرا در ایالت "استرالیای جنوبی" فرود آمد.

این نمونه‌ها را فضاپیمای ژاپنی هایابوسا-2 که برای بیش از یک سال مشغول مطالعه این سیارک بود جمع آوری کرده است.

کپسول بعد از جدایی از هایابوسا-2 با سرعت 11 کیلومتر در ثانیه درحالی که مثل یک آذرگوی ردی آتشین به جا می‌گذاشت وارد جو زمین شد، جایی که دوربین‌ها در منطقه "کوبِر پِدی" استرالیا آن را رصد کردند.

کپسول در مرحله بعد چترهایش را باز و شروع به ارسال علائمی در مورد موقعیت خود کرد و نهایتا در منطقه وسیع وومِرا در جایی تحت کنترل نیروی هوایی استرالیا فرود آمد. تیم هایابوسا-2 در توییتی نوشت که کپسول و چتر آن در ساعت 19:47 گرینویچ پیدا شد.

این کپسول 16 کیلوگرمی برای تحلیل به یک مرکز سازمان اکتشافات هوافضای ژاپن در ساگامیهارا منتقل خواهد شد. هدف ماموریت هایابوسا-2 جمع آوری بیش از 100 میلی گرم مواد از ریوگو بود. پروفسور الن فیتسیمونز از دانشگاه کویینز در بلفاست گفت که این نمونه "چیز‌های خیلی زیادی را نه فقط درباره تاریخ منظومه شمسی، بلکه درباره این اجرام خاص، فاش خواهد کرد. 

 

سیارک‌ها در واقع مواد ساختمانی زائدی هستند که از زمان تشکیل منظومه شمسی به جا مانده اند. این‌ها از همان جنسی هستند که کراتی مانند زمین از آن‌ها تشکیل شده، اما برخلاف سیارات در طول زمان تغییر زیادی نکرده اند.

پروفسور سارا راسل سرپرست گروه مواد سیاره‌ای در موزه تاریخ طبیعی لندن به بی بی سی گفت: "در اختیار داشتن نمونه‌هایی از یک سیارک مثل ریوگو برای رشته ما واقعا مهیج است. به نظر ما ریوگو از سنگ‌های خیلی کهنی تشکیل شده که به ما خواهد گفت منظومه شمسی چطور شکل گرفت. "

بررسی نمونه‌های جمع آوری شده از ریوگو می‌تواند به ما بگوید که آب و سایر اجزای تشکیل دهنده حیات چگونه در دوره اولیه منظومه به زمین رسید.

مدت هاست گمان می‌رود که بیشتر آب زمین را دنباله دار‌ها در روز‌های نخست منظومه شمسی وارد کرده باشند. الن فیتسیمونز گفت که مشخصات شیمیایی آب در دنباله دار‌ها گاه متفاوت از مشخصات آب در اقیانوس‌های زمین است.

با این حال ترکیب آب در برخی سیارک‌های بیرونی منظومه شمسی خیلی به آب موجود در زمین نزدیک‌تر است. ریوگو احتمالا جایی در مناطق دوردست منظومه شکل گرفت و بعدا به سوی مدار کنونی که به زمین نزدیک‌تر است حرکت کرد.

محققان می‌گویند حالا ترکیب نمونه‌های ریوگو را به دقت بررسی خواهند کرد تا بهتر به سرمنشاء آب زمین پی ببرند.