تبخال تناسلی یک بیماری شایع است که می تواند موجب بروز برجستگی های قرمز رنگ اطراف ناحیه تناسلی شود. درمانی ریشه‌کن کننده برای تبخال های تناسلی وجود ندارد، اما برخی داروهای ضد ویروس می توانند مدت زمان علائم را کوتاه کرده و به پیشگیری از وقوع آنها در آینده کمک کنند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیکال دیلی نیوز"، ویروس هرپس سیمپلکس موجب تبخال های تناسلی می شود، اگرچه این شرایط به طور معمول علائمی ایجاد نمی کند. افراد بسیاری می توانند بدون این که خودشان بدانند به این ویروس مبتلا باشند.
تبخال های تناسلی چه هستند؟
تبخال تناسلی یک عفونت اکتسابی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است. رابطه جنسی در اشکال مختلف گزینه اصلی انتقال آن محسوب می شود.
دو نوع از ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارند که شامل نوع 1 و نوع 2 می شوند. به گفته سازمان بهداشت جهانی، حدود 3.7 میلیارد نفر با سن کمتر از 50 سال دارای نوع 1 ویروس هستند، در شرایطی که 491 میلیون نفر در بازه سنی 15 تا 49 سال به نوع 2 آن مبتلا هستند.
بیشتر افرادی که به ویروس تبخال مبتلا می شوند هیچ علائمی را تجربه نکرده و اغلب از آلوده شدن به ویروس آگاهی ندارند.
با این وجود، برخی افراد علائمی را تجربه می کنند که از آن جمله می توان به تبخال های تناسلی اشاره کرد. هر دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس می توانند موجب این شرایط شوند.
افرادی که دارای علائم تبخال تناسلی هستند می توانند با بروز تاول ها یا ضایعات پوستی در اطراف ناحیه تناسلی خود مواجه شوند. علائم ممکن است به صورت چرخه ای رخ دهند.
دلایل
تبخال های تناسلی در نتیجه ابتلا به یک عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس شکل می گیرند. افراد ویروس را از طریق رابطه جنسی منتقل می کنند.
افراد به طور معمول ویروس های نوع 1 را از طریق لمس یا بوسه انتقال داده و در مقابل، ویروس نوع 2 به طور معمول طی رابطه جنسی منتقل می شود.
امکان ابتلا به ویروس از فردی بدون زخم یا ضایعات پوستی مشهود نیز وجود دارد. همه از این که به ویروس آلوده شده یا آن را به دیگران منتقل کرده اند، آگاه نخواهند شد.
تفاوت آنها در مردان چیست؟
تبخال های تناسلی در مردان نسبت به زنان شیوع کمتری دارند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا تخمین می زند که حدود 16 درصد زنان و 8 درصد مردان آمریکایی در بازه سنی 14 تا 49 سال هر ساله به این عفونت مبتلا می شوند.
ویروسی که موجب عفونت می شود طی رابطه جنسی راحت‌تر از مردان به زنان منتقل می شود که ممکن است تفاوت را توضیح دهد.
علائم برای مردان و زنان مشابه هستند. با این وجود، زنانی که طی بارداری تبخال های تناسلی را تجربه می کنند می توانند با برخی عوارض مواجه شوند.
علائم
بیشتر موارد تبخال موجب علائم نمی شوند و افراد بسیاری از ابتلا به این شرایط نیز آگاهی ندارند. دیگران در صورت فعال شدن دوباره ویروس ممکن است علائمی را تجربه کنند.
از علائم تبخال های تناسلی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- احساس سوزن سوزن شدن در ناحیه تناسلی
- برجستگی های قرمز کوچک که به تاول هایی در اطراف ناحیه تناسلی تبدیل می شوند
- تورم در کشاله ران، گردن یا زیر بغل
- دردهای عضلانی
- تب
- سردرد
- خستگی
- دشواری در دفع ادرار
افراد دارای علائم به طور معمول چهار روز پس از آلوده شده به ویروس آنها را تجربه می کنند. علائم می توانند برای چند هفته ادامه داشته و ممکن است در آینده دوباره ظاهر شوند.
دوره نخست به طور معمول طولانی‌تر است و احتمال بیشتری دارد شامل علائمی در کل بدن مانند تب یا درد شود. افرادی که بروز دوباره علائم را تجربه می کنند، به طور معمول برای مدت زمان کوتاه‌تری با برجستگی های قرمز یا تاول ها مواجه می شوند.
آزمایش و تشخیص
افراد به ندرت برای تبخال تناسلی به پزشک نیاز دارند. بیشتر موارد خفیف بوده یا موجب هیچ علائمی نمی شوند. علائمی که بروز می کنند به طور معمول طی چند هفته از بین می روند.
با این وجود، برخی افراد ممکن است علائمی در کل بدن داشته باشند که موجب ناراحتی آنها می شود. در این موارد، پزشکان می توانند داروهای ضد ویروس را برای تسریع ریکاوری و کاهش خطر وقوع دوباره در آینده تجویز کنند.
برای بررسی وجود تبخال تناسلی پزشک ممکن است از آزمایش های واکنش زنجیره ای پلیمراز استفاده کند. از موارد دیگر می توان به آزمایش های سرولوژیک، و آنالیز خون برای تشخیص پادتن هایی که بدن برای مبارزه با ویروس استفاده می کند، اشاره کرد.
پس از بروز علائم تبخال، روند درمان هرچه سریع‌تر آغاز شود، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.
درمان
درمانی ریشه‌کن کننده برای تبخال های تناسلی وجود ندارد. با این وجود، بیشتر افراد هیچ علائمی را تجربه نکرده یا علائم خفیفی بدون عوارض بلند مدت ناشی از ویروس دارند.
پزشکان می توانند داروهای ضد ویروس را برای افراد دارای علائم تجویز کنند. این داروها ممکن است مدت زمان علائم را کاهش داده یا از وقوع آنها در آینده پیشگیری کنند. کرم های موضعی می توانند به تسکین درد کمک کنند.
درمان های سرکوبگرانه روزانه می توانند احتمال انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهند.
در حال حاضر، واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به ویروس تبخال تناسلی وجود ندارد. با این وجود، افراد می توانند خطر ابتلا و انتقال ویروس را با رعایت مسائل ایمنی حین رابطه جنسی کاهش دهند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پرهیز از رابطه جنسی با فردی دارای علائم
- استفاده از کاندوم
- محدود کردن تعداد شرکای جنسی جدید
- صحبت با یک پزشک درباره درمان هایی برای پیشیگیری از وقوع در آینده
این روش ها می توانند خطر ابتلا به تبخال های تناسلی را کاهش دهند اما نمی توانند از شعله‌ور شدن علائم پیشگیری کنند.
اگر فردی زخم یا مایع خارج شده از زخم های تبخال را لمس کند می تواند ویروس را به بخش دیگری از بدن خود مانند چشم ها منتقل کند.
از این رو، تا حد امکان باید از لمس این قسمت ها پرهیز کرده تا از انتشار ویروس به بخش های دیگر جلوگیری شود. شستشوی دست ها با آب و صابون در صورت لمس زخم ها یا مایعات اهمیت دارد.
-----------------------------------------------------------------
بیشتر بخوانید:
*علت تبخال زدن؛ راه‌های درمان و پیشگیری
*تبخال چشم و آنچه باید درباره این شرایط بدانید
*دانستنی‌هایی درباره زگیل‌های مقعدی
