۷ روش پیشگیری از عفونت‌های مخمری

 

عفونت‌های مخمری به طور معمول زمانی رخ می‌دهند که رشد و تکثیر قارچ کاندیدا آلبیکانس از کنترل خارج شود. این می‌تواند تقریبا در هر قسمتی از بدن از جمله پوست، دهان و اندام تناسلی رخ دهد. اگرچه علائم می‌توانند ناخوشایند و ناراحت کننده باشند، یک عفونت مخمری به طور معمول شرایطی جدی نیست.

 

با این وجود، اگر فرد درمان مناسب را دریافت نکند، عفونت می‌تواند وارد جریان خون شود و این یک وضعیت اضطراری پزشکی است.

در ادامه چند روش برای پیشگیری از عفونت‌های مخمری ارائه شده اند.

یک رژیم غذایی کم قند
مخمر‌ها از قند‌ها و نشاسته‌ها تغذیه می‌کنند. یک پژوهش در سال 2015 این که مصرف قند‌های پالایش شده و محصولات لبنی با لاکتوز زیاد ممکن است رشد مخمر را تشویق کنند، بررسی کرد. مصرف کمتر این مواد غذایی ممکن است به پیشگیری از عفونت‌های مخمری کمک کند، اگرچه همچنان به انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه نیاز است.

حذف موارد زیر ممکن است به پیشگیری از عفونت‌های مخمری کمک کند:

- مواد غذایی حاوی قند‌های ساده
- آرد سفید
- برنج سفید
- مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی که با مخمر تخمیر شده اند

 

قطع مصرف قند‌ها و کربوهیدرات‌های پالایش شده می‌تواند به افزایش گرسنگی منجر شود. در واکنش به این شرایط، فرد باید مصرف موارد زیر را افزایش دهد:

- میوه‌ها و سبزیجات کم نشاسته
- مواد غذایی سرشار از پروتئین، مانند مغزدانه‌ها و حبوبات
- چربی‌ها و روغن‌های سالم

 

حفظ وزن سالم
افراد دارای اضافه وزن یا چاق ممکن است دارای چین خوردگی‌های پوست بزرگ‌تری باشند که گرما و رطوبت را در خود به دام می‌اندازند. این محیطی مطلوب برای رشد مخمر‌ها است.

همچنین، اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد که این بیماری فرد را هرچه بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های مخمری می‌سازد.

مدیریت دیابت
دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 موجب سطوح بالای قند خون می‌شوند که رشد مخمر را تشویق می‌کند. بر همین اساس است که افراد مبتلا به دیابت با خطر بیشتر ابتلا به عفونت‌های مخمری مواجه هستند. برای کاهش خطر، افراد مبتلا به دیابت نیازمند کنترل سطوح قند خون خود هستند که شامل موارد زیر می‌شود:

- نظارت منظم بر سطوح قند خون
- مصرف انسولین یا دیگر دارو‌های دیابت
- ایجاد تغییرات غذایی

 

پوشیدن لباس‌هایی با قابلیت تنفس
قارچ‌ها در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند. برای پیشگیری از عفونت‌های مخمری پوست و اندام‌های تناسلی، پوشیدن لباس‌های گشاد و راحت که از پارچه‌های قابل تنفس مانند پنبه، ابریشم و کتان تولید شده اند، انتخاب خوبی است.

برای ورزش، استفاده از پارچه‌هایی که رطوبت را جذب کرده و از پوست دور نگه می‌دارند، توصیه شده است. همچنین، لباس‌های مرطوب را باید بلافاصله پس از ورزش تعویض کرد.

رعایت بهداشت
رعایت بهداشت می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌های مخمری کمک کند. از پاکسازی اندام‌های تناسلی با محصولات معطر که می‌تواند موجب تحریک این مناطق شود، پرهیز کنید. محصولات بدون عطر و مواد شیمیایی قوی را انتخاب کنید. پس از استحمام، پوست و اندام‌های تناسلی را به آرامی، اما به خوبی خشک کنید تا رطوبت به طور کامل گرفته شود.

بهداشت ناحیه تناسلی
اسمگما یک مایع طبیعی است که می‌تواند به روان شدن آلت تناسلی مردان و پوست ختنه گاه کمک کند، اما انباشت اسمگما رشد مخمر را تشویق می‌کند. پاکسازی منظم و درست این بخش می‌تواند از انباشت اسمگما پیشگیری کند.

زنان نیز بهتر است از دوش واژینال استفاده نکنند. واژن حاوی باکتری‌های مهمی است که جمعیت قارچ‌ها را کنترل می‌کند. استفاده از دوش واژینال می‌تواند موجب بی تعادلی در این باکتری‌ها شده و به رشد بیش از حد قارچ‌ها و بروز یک عفونت مخمری منجر شود.

پاکسازی از سمت جلو به عقب پس از اجابت مزاج نیز از گسترش مخمر یا باکتری‌ها بین واژن و مقعد جلوگیری می‌کند. تعویض منظم پد بهداشتی نیز به پیشگیری از عفونت‌های واژن کمک می‌کند.

حفظ سلامت جنسی
عفونت‌های مخمری می‌توانند از طریق رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند، مگر این که افراد از ابزار‌های محافظتی مانند کاندوم استفاده کنند. آلت تناسلی مردان پس از یک رابطه جنسی محافظت نشده با فردی مبتلا به عفونت مخمری واژن ممکن است دچار خارش شود. اگر هر دو نفر دارای علائم یک عفونت مخمری باشند، هر دو نیز به درمان نیاز خواهند داشت.

 

مصرف پروبیوتیک‌ها
باکتری‌های مفید به کنترل جمعیت قارچ‌هایی که در عفونت‌های مخمری نقش دارند، کمک می‌کنند. یک بی تعادلی در تعداد باکتری‌های مفید مضر می‌تواند به رشد بیش از حد قارچ‌ها و بروز یک عفونت مخمری منجر شود.

از جمله عواملی که می‌توانند به یک بی تعادلی باکتریایی منجر شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- استرس مزمن
- تغییرات یا بی تعادلی‌های هورمونی
- استفاده از آنتی بیوتیک‌ها

مصرف پروبیوتیک‌ها ممکن است به افزایش باکتری‌های مفید در بدن کمک کرده و از عفونت‌های مخمری پیشگیری کند.

مواد غذایی زیر از منابع خوب برای پروبیوتیک‌ها هستند:

- ماست‌های پروبیوتیک
- غذا‌های تخمیر شده مانند:
* کفیر
* کیمچی
* کامبوچا
* برخی ترشی‌ها و خیارشور‌ها
* کلم ترش

همچنین، مکمل‌های پروبیوتیک نیز در دسترس هستند.

پرهیز از عفونت‌های مخمری طی دوران بارداری
نوسان‌های هورمونی طی دوران باردرای می‌تواند خطر عفونت‌های مخمری را افزایش دهد. این عفونت‌ها به طور خاص طی سه ماهه سوم بارداری شایع هستند. هیچ مدرکی مبنی بر این که عفونت‌های مخمری واژن می‌توانند به جنین آسیب برسانند، وجود ندارد. اما آن‌ها می‌توانند شرایطی بسیار ناراحت کننده را برای زنان باردار ایجاد کنند.

موارد زیر می‌توانند به کاهش خطر یک عفونت مخمری کمک کنند:

- پرهیز از محصولات بهداشتی حاوی مواد معطر و دیگر مواد شیمیایی قوی
- پرهیز از دوش واژن و دئودورانت‌های تناسلی
- پرهیز از دستمال توالت‌های معطر
- پرهیز از حمام داغ و وان آب داغ
- تعویض سریع لباس‌های مرطوب، به عنوان مثال پس از ورزش
- پوشیدن زیرپوش‌های تولید شده از پارچه‌های قابل تنفس مانند پنبه یا ابریشم

برخی روش‌های درمان عفونت مخمری برای دوران بارداری ایمن نیستند، از این رو، برای مشاوره با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

 

چرا عفونت‌های مخمری باز می‌گردند؟
پس از درمان، یک عفونت مخمری ممکن است به طور مکرر باز گردد. این ممکن است به چند دلیل، از جمله موارد زیر رخ دهد:

- رابطه جنسی با فردی مبتلا به یک عفونت درمان نشده
- استفاده از روش‌های ضد بارداری هورمونی
- باردار بودن
- ابتلا به یک شرایط سلامت زمینه‌ای مانند دیابت

- مصرف برخی دارو‌ها مانند:
* آنتی بیوتیک‌ها
* استروئید‌ها
* سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی
* دارو‌های شیمیی درمان

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
پزشک باید فردی که ممکن است به یک عفونت مخمری مبتلا باشد را معاینه کند تا دلایل احتمالی دیگر بروز علائم مانند عفونت‌های آمیزشی رد شوند. همچنین، اگر عفونت به درمان واکنشی نشان نمی‌دهد باید به پزشک مراجعه کرد. دوز قوی‌تر یا نوع دیگری از داروی ضد قارچ ممکن است نیاز باشد.

پزشک باید دلیل عفونت‌های مخمری عود کننده را مشخص کند، زیرا این امر می‌تواند در نتیجه مسائل سلامت زمینه‌ای شکل بگیرد.