* بلندترین مرد ایران: شاید به‌ندرت پیش بیاید که یک برنامه تلویزیونی تاثیری چنین شگفت‌انگیز روی سرنوشت یک انسان بگذارد، اما ماجرایی‌که برای مرتضی مهرزاد پیش‌آمد همین بود. بلندترین مرد ایرانی با 246 سانتی‌متر قد یک شب مهمان برنامه «ماه‌عسل» شد و یکی از بزرگ‌ترین آرزوهای زندگی‌اش را ملاقات با علی کریمی عنوان کرد. جادوگر دست‌به‌خیر فوتبال ایران هم ساعاتی بعد این آرزوی مرتضی را برآورده کرد. پس از آن زندگی برای او عوض شد. پسر منزوی و خجالتی دیروز، حالا سال‌هاست که فوق‌ستاره والیبال نشسته ایران شده و با این تیم مدال طلای پارالمپیک‌ریو را هم به‌دست آورد.
* توپ‌جمع‌کن استقلالی: بین همه رفقای ریز و درشت فرهاد مجیدی، حکایت سامان احمدی با همه فرق می‌کرد؛ نوجوان توپ‌جمع‌کن استقلالی که هر‌بار مجیدی را می‌دید در آغوش ستاره محبوبش قرار می‌گرفت و فرهاد هم به گرمی از او استقبال می‌کرد. سامان خرداد امسال ناباورانه و غم‌انگیز پر کشید و فرهاد به‌یاد او، تصویری قاب‌شده و مشترک را پیش از بازی با سپاهان به نمایش گذاشت.
* بچه‌های فولادی: مهر امسال سه نوجوان عزیز اهوازی که هوادار فولاد هستند و آرزوی فوتبالیست‌شدن دارند، با همکاری باشگاه موفق شدند از مجموعه امکانات فولاد بازدید کنند، با جواد نکونام ملاقات داشته باشند، در رختکن و چمن ورزشگاه حاضر شوند، گل بزنند و جام قهرمانی را بالای سر ببرند. یک روز طلایی برای سه پسر سرخ خوزستانی.
*علی دایی و داستان مکرر: علی دایی از جمله ستاره‌های سرشناس فوتبال ایران است که در بزنگاه‌ها از سرمایه اجتماعی‌اش برای اهداف نیکوکارانه کمک می‌گیرد. اوج این داستان مشارکت موثر و امیدبخش او در یاری‌رساندن به هموطنان زلزله‌زده کرمانشاهی بود. دایی در زندگی شخصی‌اش هم دست خیلی‌ها را گرفته و کارهای زیبای نمادین هم کم انجام نداده است. او بارها در مراکز نگهداری کودکان معلول حاضر شده، به آنها کمک کرده و بچه‌هایی را که دوست داشتند آقای‌گل فوتبال دنیا را ببینند، به آرزوی‌شان رسانده است.
* چاق‌ترین پسر ایران: از علی کریمی ده‌ها تصویر در حال شاد‌کردن دل دیگران وجود دارد، اما عکسی که حالا برای همه ما و خود او جنبه‌ای غم‌انگیز پیدا کرده، مربوط به ملاقات گرم جادوگر با چاق‌ترین پسر ایران می‌شود. محسن پورمحمدی، پسر قمی که سال 90 روی یک قالیچه کنار زمین بازی صبا و پرسپولیس را تماشا کرد و با لبخندی به پهنای صورت به آرزویش یعنی ملاقات با علی کریمی رسید، فروردین امسال به رحمت خدا رفت. گاهی برای خلق لحظه‌های زیبا، باید همین دم را غنیمت شمرد. چه خوب که کریمی فرصت ساختن این لبخند را از کف نداد.
