برترین‌ها: پروفسور «آزاده تبازاده» در سال 1346 در تهران متولد شد. او در سن 7 سالگی به آمریکا مهاجرت کرد. وی دارای مدرک دکترای تخصصی (PHD) در رشته شیمی فیزیک از دانشگاه استنفورد کالیفرنیا و هم اکنون استاد دانشگاه استنفورد است.
«پروفسور تبازاده» در طول مطالعات دکتری خود موفق شد به درک بهترى از چرایی اینکه جو قطب جنوب بیش از قطب شمال تحت تأثیر کاهش اُزون قرار گرفته است برسد.
او شیمیدان مرکز مطالعاتی «ایمز» ناسا است. «آزاده تبازاده» برای نخستین بار کشف کرد میان افزایش گاز دى اکسید کربن ناشى از محصولات مصرفى صنعتى در کره زمین و فرسایش لایه اُزون در مدار زمین رابطه مستقیم وجود دارد.
او نشان داد که دمای سردتر لایه استراتوسفر قطب جنوب باعث می‌شود تا واکنش‌های خاصی صورت بگیرد و منجر به از بین رفتن اُزون شود. در استراتوسفر گرمتر قطب شمال اینگونه نبود. این مسئله او را به این نتیجه رساند که افزایش دمای سطح زمین و در نتیجه کاهش دمای استراتوسفر، می‌تواند منجر به کاهش بیشتر اُزون شود.
این امر او را به اولین دانشمندانی تبدیل کرد که بین کاهش اُزون و گرم شدن کره زمین ارتباط برقرار کرده است. به دلیل همین کشفیات به او لقب «ستاره ناسا» داده اند.
این دانشمند برجسته کتابی با نام «کارآگاه آسمان» نوشته که در آن خاطرات خود را روایت مى کند. این کتاب برنده جوایز معتبر داستان نویسی شده و توسط نشریه Kirkus Reviews به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های سال 2015 معرفی شده است.
هنگامی که هشت سال داشت از دایی خود که دانشجوی زمین شناسی بود یک ست وسایل و لوازم کودکانه‌ى آزمایشگاه شیمى را به عنوان هدیه برای نوروز دریافت کرد.
همچنین کتاب سرگذشت ماری کوری را هدیه گرفت که برای اولین بار به او نشان داد که زنان می‌توانند دانشمندان موفقی باشند. «تبازاده» دریافت این هدایا را لحظات مهمی در ایجاد عشق و اشتیاق در خود به علم مى داند.
«پروفسور تبازاده» تاکنون بیش از شصت مقاله علمی منتشر کرده است. مجله تایم از او در ضمیمه علوم و تکنولوژی خود تقدیر کرد و عکس او را روی جلد مجله قرار داد.
«پروفسور آزاده تبازاده» دارنده جوایز بسیاری از جمله مدال اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در سال 2001 است. او در سال 1999 «جایزه ریاست جمهوری» برای دانشمندان و مهندسان را دریافت کرده است. این جایزه بالاترین افتخار اعطا شده توسط دولت ایالات متحده به دانشمندان و مهندسان برجسته است.
