بیرانوند گل اول را روی یک شوت زمینی در زاویه موافق خورد. روی گل دوم در شرایطی که با بازیکن حریف تک به تک شده بود، با یک خروج ناموفق اجازه داد او ضربه‌اش را با ارتفاع بالا بزند و توپ را وارد دروازه کند. گل سوم هم از همه بدتر بود؛ جایی که شوت آرام و زمینی بازیکن میشلن از زیر پای او در رفت و وارد دروازه شد. بسیاری از هواداران آنتورپ بعد از تماشای عملکرد بیرانوند نسبت به او ناامید شدند و زودتر از زمان مقرر دل‌شان برای ژان بوته تنگ شد. این دومین بازی لیگی علیرضا در بلژیک بود که باز با شکست همراه شد. در مجموع دو دیدار بیرانوند پنج گل دریافت کرده است. او به علاوه در دیدار با تاتنهام هم گلر اصلی آنتورپ بود و آنجا هم دو گل خورد، اما نمایش بیرو برابر رقیب انگلیسی بسیار ستایش شد. حالا خبری از آن تمجیدها نیست و آنچه برای بیرانوند باقی مانده، صرفا کوله‌باری از تردید است. با این وجود شکی وجود ندارد که دروازه‌بان ایرانی از این شرایط سخت عبور خواهد کرد.
علیرضا بیرانوند، زاده تلاش و استقامت در برابر دشواری‌هاست. او از سخت‌ترین شرایط ممکن عبور کرده و به روزهایی رسیده که تبدیل به یک قهرمان ملی شود. کارگری و دستفروشی، امید اندک به ستاره شدن و آزمودن همین مختصر بخت، از بیرو یک ورزشکار مقاوم ساخته و حالا هم انتظار می‌رود او از پس این شرایط بر بیاید. بدون بوته مصدوم، درحال‌حاضر تنها رقیب بیرانوند، گلر سوم و کروات آنتورپ است که فقط 21 سال دارد. بنابراین احتمال قابل توجهی وجود دارد که دوران اعتماد به بیرو تمدید شود و او باید نشان بدهد بهترین گلر ایرانی و یکی از ممتازترین‌ها در آسیا است. روزهای بد برای دروازه‌بان‌ها وجود دارد؛ حتی دخه‌آ و نویر. پس علیرضا نباید از این شرایط ناامید باشد. هنوز راهی طولانی پیش روی بیرانوند است؛ از جمله در بازی یک‌شانزدهم نهایی لیگ اروپا که 30 بهمن بین آنتورپ و گلاسکورنجرز برگزار خواهد شد. بوته در آن زمان همچنان مصدوم است و علیرضا باید یک بار دیگر در ویترین اروپا بدرخشد. این هشت دقیقه را فراموش کن پسر!
