کودک آنچه را که می بیند یاد می گیرد، نه آنچه که می شنود

جعفر بای آسیب شناسی اجتماعی در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با بیان اینکه کودکان رفتارهای ما را سرمشق زندگی خود قرار می دهند، اظهار داشت: کودکان در سنین 3 تا 6 سالگی چیزی را که می بینند یاد می گیرند و نه آنچه را که می شنوند. 

بای خاطرنشان کرد: هرگاه بخواهیم به کودک خود صداقت را بیاموزیم، باید در وهله نخست مراقب گفتار و رفتار خود باشیم، به همین جهت باید از طریق بازی های نمایشی و قصه‌های دینی کودک را با مضامین ادبی و اخلاقی آشنا کنیم.

وی با بیان اینکه کودک قبل از 7 سالگی به صورت بصری و با مشاهد اطراف خود آموزش می‌بیند، تصریح کرد: کودک تا قبل از سنین مدرسه می تواند از طریق نقاشی، بازی‌های نمایشی و اسباب بازی‌های آموزشی بسیاری از اصول تربیتی، اخلاقی و دینی را یاد بگیرد.

 

آسیب شناس اجتماعی تصریح کرد: والدین و اطرافیان کودک باید بیشتر مراقب رفتار و گفتارهای خود باشند، چراکه کوچک ترین حرکات و هنجارهای نامتعادل می تواند در یادگیری و افکار کودک تاثیرگذار باشد.

وی تاکید کرد: استفاده از شعر و قصه هایی که مضامین اخلاقی دارند در نحوه آموزش و یادگیری کودکان تاثیرات مثبتی را می‌گذارند.

بای با اشاره به نحوه رفتار والدین با کودک گفت: در صورت بروز رفتار ناشایست از سوی کودک، والدین نباید او را بترسانند و یا تنبیه کنند بلکه باید با رفتار صحیح به کودک یاد دهند که چگونه می‌تواند اشتباه خود را جبران کند مثلاٌ اگر کودک  دیواری را کثیف کرد، نباید از او سوال کرد که تو این کار را کردی؟ چرا که کودک بر اثر ترس و واهمه خود از والدین می گوید نه، بلکه باید به او یاد داد چطور باید دیوار را تمیز کند و به مرور یاد بگیرد که کثیف کردن دیوار کار نادرستی است.

آسیب شناس اجتماعی تصریح کرد: باید دقت کرد که تنبیه و سرزنش کودک از سوی والدین در هنگام بروز رفتارهای غیرقابل انتظار روش مناسبی برای تربیت و یادگیری کودک نیست، چراکه کودک از ترس تنبیه شدن مجبور به دروغ گفتن و کتمان حقیقت می‌شود.