تحریریه زندگی آنلاین : خانه محلی است که ما زن‌ها بیشتر وقت‌مان را در آن می‌گذرانیم، پس هر چه زیباتر و راحت‌تر باشد بهتر است. بعضی‌ها فقط به راحتی خانه اهمیت می‌دهند و بعضی دیگر تنها طالب زیبایی هر چه بیشتر هستند، اما دسته سوم که درست فکر می‌کنند، زیبایی و راحتی را به یک اندازه لازم می‌دانند و بر این باورند که خانه آراسته علاوه بر زیبایی باید محیطی گرم و صمیمی و دلخواه برای هر یک از اعضای خانواده باشد. ممکن است شما نقاش خوش دست و پنجه‌ای باشید یا در شناخت مبل و اثاثیه، دست خیلی از خبره‌ها و حرفه‌ای‌ها را از پشت ببندید، اما در آراستن خانه خود موفقیت چندانی به دست نیاورید. از طرف دیگر ممکن است شما از رنگ‌شناسی آنقدرها سر در نیاورید، درباره مدل‌های مبل و اثاثیه هم اطلاعات کامل و جامعی نداشته باشید و در ضمن دفعه اولی باشد که برای اتاق‌های خانه خود برنامه‌ریزی می‌کنید، اما از پس این کار به خوبی بر آیید و خانه دیدنی و جالبی تحویل بدهید که همه انگشت به دهان بمانند! درست است که دانش و معلومات در هر زمینه‌ای به کار می‌آید، اما تنها شعور و عقل سلیم است که شما را وا می‌دارد از کارشناسان کمک بگیرید و به راهنمایی‌های خبره‌ها توجه کنید. به خاطر بسپارید چیزی که در دکوراسیون بسیار مهم است و باید پیش از هر چیز دیگری در نظر گرفته شود، آدم‌ها هستند، نه اشیاء. فرق بین یک خانه خوب و آراسته با یک خانه مجلل، اما ناراحت درست مثل تفاوت میان یک نمایشنامه روی صحنه با یک تابلوی طبیعت بی‌جان آویزان بر دیوار موزه است. نمایشنامه هنر زنده‌ای را ارائه می‌دهد که ابزارش آدم‌های واقعی در یک فضای واقعی و ملموس، حین یک فعالیت گروهی هستند، در حالی که تابلوی نقاشی با آنکه در نهایت زیبایی و ارزش هنری است، تحرک ندارد و ثابت سر جایش قرار گرفته است. شما می‌توانید ساعت‌ها آن را تحسین کنید، اما حق ندارید به آن دست بزنید. خوب! کدامیک را می‌خواهید؟ یک خانه گرم و پرهیجان و زنده داشته باشید یا خانه‌ای خالی از شور و شوق زندگی که در انتظار بازدید کنندگان خشک و بی‌سر و صدا، روزگار می‌گذراند؟
بیشتربخوانید:
خانواده من و شما درست مثل بازیگران صحنه، نیاز به آزادی دارند تا بتوانند راحت بنشینند، راحت راه بروند، حرف بزنند، بخندند، بخورند، کار کنند و سرگرم باشند. پس همانطور که صحنه تئاتر طوری طراحی می‌شود که بازیگران بتوانند نقش خود را راحت بازی کنند، خانه هم باید طوری ترتیب داده شود که هر یک از اعضای خانواده بتوانند همانطور که دلش می‌خواهد زندگی کند و آسوده باشد. برای ساختن یک خانه زنده برای آدم‌های واقعی باید هم هنرمند باشید و هم واقع‌بین. زیبایی و عملی بودن ضدیتی با هم ندارند، به خصوص در این دوره و زمانه همه چیز قابل شست‌وشو، لکه‌گیری و ترمیم است. با این حال انتخاب نوعی مبلمان که با عادت‌ها و سلیقه‌هایمان جور باشد و در عین حال زیبا و دیدنی جلوه کند، شاید کار راحتی نباشد، آسایش و آرام به دنبال خواهد داشت.
چه چیزی اتاق ها را فعال‌تر می‌کند؟
خانه را اتاق به اتاق بررسی کنید. قسمت‌هایی از خانه در گروه مناطق فعال قرار می‌گیرند و جاهای دیگری را می‌شود غیرفعال به حساب آورد. آشپزخانه، اتاق غذاخوری، اتاق نشیمن و اتاق بچه‌ها از جمله قسمت هایی هستند که فعالیت بیشتری در آنها صورت می‌گیرد و باید دکوراسیون شایسته‌ای داشته باشند. بنابراین انتخاب و چیدمان اثاثیه در این قسمت‌ها اهمیت زیادی دارد و باید از نظر شکل و رنگ مورد توجه دقیق قرار گیرد، در حالی که در اتاق‌های غیرفعال رفت و آمد محدود است، در این صورت می‌توانیم از اثاثیه گران‌تر، رنگ‌های روشن‌تر و کفپوش غیرقابل شست‌وشوی دایم استفاده کنیم.
از اینجا به کجا می رویم؟
همیشه برداشتن قدم اول سخت است. همانطور که قبلا گفته شد پیش از هر چیز باید فکر کنید در هر اتاق چه کارهایی انجام می‌گیرد و در نتیجه چه نوع اثاثیه‌ای مورد نیاز است و بعد دنبال خرید بروید. یادتان باشد که سلیقه افراد خانواده را هم در نظر بگیرید تا خانه باب میل همه باشد. برای این کار اول ببینید هر کدام از آنها به کدام اتاق علاقه بیشتری دارند و چه نوع کاری در آن اتاق خاص انجام می‌دهند. آیا می‌توانید محیط مناسبی برای کار و فعالیت آنها فراهم کنید؟
بیشتر بخوانید:
هیچ چیز جالب‌تر از آراستن یک اتاق زنده و فعال نیست. یک اتاق پر رفت و آمد باید لبریز از صمیمیت، نشاط، قابلیت زندگی و جذابیت باشد. رسیدن به این هدف در دکوراسیون آسان است، به این شرط که اشیاء را فراموش کنید و فقط به این فکر باشید که چه کارهایی در این محل‌ها انجام می‌شود. غذا خوردن، بازی کردن، تماشای تلویزیون و ... هر کدام از فعالیت‌ها طرح و نقشه خاصی می‌خواهد تا بیشترین آسایش را فراهم آورد و کمترین آسیب را به اثاثیه وارد کند. در نتیجه بخش مهمی از دکوراسیون یک اتاق، فهرست‌برداری از تمام فعالیت‌هایی است که در آن صورت می‌گیرد. مثلا تصور کنید می‌خواهید یک اتاق نشیمن را بیارایید جایی که خانواده بیشترین ساعت‌هایی را که در خانه هستند، در آن می‌گذرانند. انواع سرگرمی‌ها و تلویزیون باید در این اتاق جا بگیرد. شاید عصرانه هم در همین اتاق صرف شود و شاید گهگاه مهمان‌های خودمانی هم همان‌جا بنشینند. پدر روزنامه می‌خواند، مادر مجله ورق می‌زند یا بافتنی می‌بافد و ...
کفپوش چنین اتاقی باید طوری انتخاب شود که هم مقاوم باشد و هم با مبلمان چوبی اتاق جور در بیاید. مبلمانی که برای این اتاق در نظر گرفته می‌شود باید آسایش همه اعضای خانواده را تامین کند. صندلی‌های خشک و پشت چوبین برای این اتاق مناسب نیست، چون برای چند ساعت نشستن خسته کننده است. در مورد چراغ و روشنائی این اتاق هم باید دقت شود و برای انواع کارهایی که در این اتاق انجام می‌شود مثل مطالعه، دوخت و دوز و ... نور کافی منظور گردد. اگر عصرانه در این اتاق صرف می‌شود، باید میز کوچکی برای آن گذاشته شود. با توجه به مطالبی که ذکر شد، از تمام اثاثیه لازم برای این اتاق فهرستی تهیه کنید و بعد تصمیم بگیرید که چه نوع مبلمانی برای آن مناسب است و چگونه باید آنها را چید تا هر کسی به راحتی بتواند کار مورد علاقه‌اش را انجام بدهد، بی‌آنکه مزاحم دیگری باشد. بهتر است رنگ‌ها و طرح‌ها را هم با در نظر گرفتن نوع استفاده از اتاق‌ها انتخاب کنیم. رنگ‌های زنده و درخشان و شاد و مدل‌های چشمگیر و مدرن برای اتاق‌های فعال و رنگ‌های آرامتر و طرح‌های ساده‌تر برای اتاق‌های مطالعه، تلویزیون و سرگرمی‌های دیگر. در اتاق‌های وسیع که جای کافی برای همه نوع کار و سرگرمی دارد، باید آمیخته‌ای از رنگ‌های شاد و ملایم و نیز طرح‌های جسورانه و متین در کنار هم به کار برود. شاید بهتر باشد که همه چیز آرام و ملایم و با رنگ‌های سرد و خنثی انتخاب شود و در گوشه و کنار رنگ‌های تند و شاد و طرح‌های چشمگیر و جالب خودنمایی کنند.
رنگ چیست؟
در سال 1676 میلادی ایساک نیوتن تجزیه نور سفید خورشید به صورت طیفی از رنگ‌ها را انجام اد. رنگ‌هایی که از این طریق حاصل می‌شود به ترتیب: قرمز، نارنجی، زرد سبز، آبی، نیلی و بنفش است. رنگ‌های طیف را به دو گروه قرمز، نارنجی، زرد و گروه سبز، آبی و بنفش تقسیم می‌کنند که گروه اول را رنگ‌های گرم و گروه دوم را رنگ‌های سرد می‌نامند. رنگ‌های گرم جلو می‌آیند و محدودتر جلوه می‌کنند، در حالی که رنگ‌های سرد عقب می‌روند و عمق و فضای بیشتری را نشان می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
هر یک از رنگ‌ها معنی مفهوم خاصی دارد. مطالعات رنگ شناسان و روانشناسان نشان می‌دهد که هر کس مطابق خواست‌ها و روحیه‌اش رنگ یا رنگ‌هایی را ترجیح می‌دهد و در نتیجه رنگ‌های هماهنگ از دید هر کس با دیگری فرق می‌کند. همین قضیه هم باعث اختلاف سلیقه‌ها می‌شود.
شما چه رنگی دوست دارید؟ آیا می‌دانید که رنگ مورد علاقه شما مظهر چیست؟ بررسی رنگ شناسان و روانشناسان در این زمینه نشان می‌دهد که:
زرد نمودار نور و روشنی و مظهر فهم و دانایی و دانش و آگاهی است.
نارنجی نمودار گرما و جوش و خروش است. اگر نارنجی را با کمی سیاه ترکیب کنیم، قهوه‌ای حاصل می‌شود که با افزودن سفید به رنگ بژ در می‌آید. این رنگ در دکوراسیون مصارف فراوان دارد و در واقع یکی از رنگ‌های مهم و اصلی در دکوراسیون است.
قرمز رنگ تلاطم، جنگ، انقلاب و مبارزه و مظهر حیات و هیجان است.
قرمزِ نارنجی مظهر تابش پرشوری از عشق و شر و شور است.
قرمزِ ارغوانی مظهر عشقی پاک و روحانی و آسمانی است.
آبی نمودار ایمان، آرامش، معصومیت و اعصاب قوی و مظهر جاودانگی و روح است.
آبی تیره یادآور دریاها و کوه‌هاست که از فاصله دور ما را فریفته خود می‌سازند و به وجد می‌آورند، اما اگر در و دیوار اتاقمان را به این رنگ در آوریم، مرموز و بی‌روح و هراس‌انگیز به نظر می‌رسد.
سورمه‌ای نمودار غم و مرگ و وحشت است.
سبز نمودار آرامش و امید و رضایت و مهربانی است. این رنگ ترکیبی از زرد (دانش) و آبی (ایمان) است.
بنفش نمودار سختی، ستم، ناآگاهی و مظهر نیستی و نابسامانی است.
سفید مظهر پاکی، شادی، خوش‌بینی و حیات است.
سیاه مظهر یاس، ترس، غم، بدبینی و مرگ است.
خاکستری مظهر دلمردگی، ابهام و بی‌میلی است.
زرد کم‌رنگ مظهر سستی و بیحالی و زوال است.
صورتی کم‌رنگ مظهر عشق پاک و رومانتیک، احساسات لطیف و تفکرات رویایی است.