مسلمانان زیادی وجود دارند که به دلایل مختلف مانند بیماری، شرایط شغلی یا هر مورد دیگری موفق به گرفتن روزه به ویژه در این فصل سال نمی شوند، اغلب آن ها نگران این وضعیت هستند و به نوعی احساس شرم و گناه در پیشگاه حضرت حق دارند و فکر می کنند که از دیگران در محضر خداوند عقب افتاده اند از او دور شده اند.
اما به نظر من آنها از این موضوع غافل شده اند که در رمضان می توان رفتاری رمضانی داشت و با هرچه بهتر کردن اعمال و اخلاق خود در این ماه مبارک، تمایزی بین این ماه با سایر ماه های سال در زندگی خود ایجاد نمود.
درست است که ما در تمام ماه های سال موظفیم تا رفتاری خداپسندانه و نیکو داشته باشیم ولی به احترام این ماه پربرکت و عزیز بهتر است تا کمی بیشتر از وجود و حضور خود برای دیگران مایه بگذاریم و لطف و محبت خود را به آن ها دوچندان کنیم. یقینا با تمایز رفتاری خود در ماه رمضان می توانیم تاثیر این ماه بزرگ را بر دیگران آشکار کنیم و خودمان از لحظات عرفانی و روحانی آن کمال استفاده را ببریم.
خیلی زیباست که بتوانیم در کنار نماز و روزه ای که به جا می آوریم، دل دردمندی را به دست آوریم، گناه کاری را ببخشیم و مستمندی را حمایت کنیم، شاید برخی بگویند که در تمام سال این اعمال را به جا می آورند و به آن توجه دارند ولی آن ها باید بدانند که در ماه رمضان باید بیش از پیش به این اعمال روی آورند و تعداد و مقدار اعمال و رفتار نیک خود را افزایش دهند. هر کسی از هر راهی که می تواندباید به آفریده های خدا نیکی کند و آن ها را مورد لطف و عنایت خود قرار دهد، با این کار می توانیم به خود و دیگران ثابت کنیم که رمضان با سایر ماه های سال فرق دارد، برکت دارد و هدیه ای از سوی خداوند است.
علاوه بر این، با انجام اعمال نیک در این ماه، مقدمه ای معنوی در زندگی خود به وجود می آوریم و با ادامه رفتار و اعمال زیبای خود طی ماه های آینده تا رمضان سال بعد عابد تر و زاهد تر می‌گردیم. مهربان تر و بخشنده تر می شویم و به خدا و خواسته های او نزدیک تر می گردیم.
همان طور که هر روز با شروع اذان صبح تا پایان اذان مغرب از خوردن دست می کشیم بهتر است که به همان گونه سعی بر انجام کارهای خداپسندانه و نیک داشته باشیم. نباید زیاد سخت بگیریم و شرایط و موقعیت محدود خود را بهانه کنیم. حتی یک لبخند زیبا به یک پسرک گل فروش سر چها راه می تواند موهبت الهی این ماه را در دل او روشن کند و روح ما را به واسطه شاد کردن دل او صیقل دهد. پیشکش نمودن مقداری از غذای افطار خود به زحمت کشانی که ساعات افطار را مشغول انجام وظیفه هستند باعث می شود تا با روحیه ای شاداب و پرنشاط و قدرتی مظاعف به ادامه کار خود بپردازند و دیگران از خدمت رسانی کامل خود بهره مند سازند. ارزان تر نمودن اجرت یا قیمت اجناس در این ماه از جمله کارهای بسیار پسندیده و زیباست که تنها بزرگ مردان و یاران نزدیک خداوند توان انجام آن را دارند. چرا که با کم تر نمودن منفعت خود، مخفیانه قدرت خرید افراد مستمند و بی بظاعت را بالا می برند و برکت را به سفره محقر آن ها می رسانند بدون این که “بوق و کرنا ” کرده باشد و دیگران را از انجام کار خیر خود مطلع نموده باشند. ملاقات از بیماران و کودکان بی سرپرست، دعوت از پدر و مادر خود یا همسرمان یا رفتن به منزل آن ها و خوردن افطاری درکنارشان، پایان دادن به شکواییه هایی که در آن شاکی هستیم، بخشیدن مطالباتی که از مستمندان داریم، نگرفتن اجاره ماه رمضان از مستاجران نیازمند و بهتر نمودن رفتار و اخلاق و خلق و خوی خود در این ماه، می تواند نمونه ای از هدایای ما به خداوند در ماه میهمانی او باشد.
ماه رمضان ماهی است که خداوند نعمت و برکت خود را توسط سایرین بر همگان ارزانی می دارد، پس خوش به حال آنان که در این ماه از سوی خداوند وسیله فیض و بهره‌مندی دیگران می شوند.
امیر دشتکیان
ABTIN.KIAN@YAHOO.COM
