تنگی دریچه‌های بینی
تنگی دریچه بینی، شایع‌ترین و مهم‌ترین عارضه تنفسی در بینی‌های عمل‌شده است. در جراحی پلاستیک بینی، تغییرات دریچه بینی حتی در مقیاس میلی‌متری، می‌تواند سلامت بینی را به خطر بیندازد.
می‌دانید که در مدخل بینی دو دریچه وجود دارد: دریچه خارجی که همان سوراخ‌های بینی هستند که ممکن است در عمل جراحی بینی، بیش از حد کوچک شده و سبب ایجاد مشکلات تنفسی شوند و دریچه داخلی بینی که در بخش درونی‌تر سوراخ‌های بینی قرار گرفته و باریک‌ترین قسمت آن است.
بنابراین چنانچه جزئی‌ترین تنگی در دریچه داخلی روی دهد، در مقاومت آن نسبت به جریان هوا تغییرات شدیدی ظاهر خواهد شد. از سوی دیگر، برداشتن بیش از اندازه غضروف‌های بینی، منجر به تورفتگی‌های بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد چاله‌های عمیق در دو سوی نوک بینی می‌شود.
این تورفتگی‌های ظاهری، در داخل بینی، خود را به صورت برآمدگی‌هایی نشان می‌دهد که مانع عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی می‌شود. برداشتن بیش از اندازه غضروف‌های بینی در انتهای بخش تحتانی، موجب بسته شدن سوراخ‌های بینی در هنگام دم می‌شود. دراین حالت، در دریچه خارجی بینی هم اشکال وجود دارد. اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایع‌ترین و وخیم‌ترین عوارض در بینی‌هایی است که کوچک شده‌اند.
بنابراین، امروزه در روش‌های جراحی پلاستیک بینی از برداشتن بافت در ناحیه دریچه بینی اجتناب می‌شود. برگرداندن سوراخ‌های بینی به حالت پیش از عمل، از دشوارترین اقداماتی است که در عمل جراحی مجدد بینی انجام می‌گیرد و گاه حتی شاید امکان‌پذیر هم نباشد. به طور کلی در عوارض ناشی از برداشتن بیش از حد بافت‌های بینی، باید این نقصان بافت را به شکلی مناسب جبران نمود.
در این حالت، جراح چاره‌ای ندارد جز اینکه از قسمت‌های دیگر بینی یا بدن، بافت‌هایی بگیرد و جایگزین بافت از دست‌رفته کند. این بافت‌ها، پیوند نامیده می‌شوند. پیوندهایی با ارزش‌ترند که از خود فرد و در همان زمان برداشته شوند و برای خود او مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، در فردی که دریچه داخلی بینی‌اش بسته شده، می‌توان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک کرد.
در مواردی که تنگی خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی وجود دارد، می‌توان این پیوندها را از خود بینی گرفت؛ اما در موارد شدید شاید نیاز باشد که این پیوند، از غضروف گوش و یا دنده فراهم شود. مشکل ناشی از کوچک شدن بیش از اندازه سوراخ‌های بینی، جدی‌تر است. در مواردی که به علت بیش از حد برداشته شدن پره‌ها، کمبود شدید پوست پره‌های بینی وجود داشته باشد، شاید نیاز باشد قسمتی از پوست گوش برای پیوند مورد استفاده قرار گیرد.
به همین دلیل در سال‌های اخیر، برش دادن پره‌های بینی و کوچک کردن سوراخ‌های بینی انجام نمی‌شود. به منظور سهولت در بررسی عوارض زیبایی‌شناسانه بینی، آن را به صورت هرمی با دو بخش بالایی و پایینی تصور می‌کنیم. قسمت بالایی، استخوانی و قسمت پایینی، غضروفی است. در شماره بعد نشریه در مورد عوارض جراحی زیبایی بینی در بخش بالایی و پایینی هرم بینی صحبت خواهیم کرد.
برای خواندن بخش اول- عوارض جراحی زیبایی بینی- اینجا کلیک کنید.
